Ζύγι

Πριν από λίγες μέρες, ο Αμερικανός πρέσβης εξέφραζε την ικανοποίησή του για το γεγονός ότι σε προεκλογική περίοδο «οι σχέσεις με την Τουρκία δεν έχουν γίνει αντικείμενο κομματικής διαμάχης». Πρόσθετε ότι «έχω απόλυτη εμπιστοσύνη στη θετική πορεία της σχέσης ΗΠΑ - Ελλάδας και δεν έχω καμία αμφιβολία ότι αυτό θα συνεχιστεί και θα επιταχυνθεί σε περίπτωση που ο ελληνικός λαός επιλέξει τον κ. Μητσοτάκη ως τον επόμενο πρωθυπουργό». Τα θυμηθήκαμε όλα αυτά, ακούγοντας τον Αλ. Τσίπρα σε πρόσφατη συνέντευξή του να επισημαίνει ότι «δεν πρέπει τα εθνικά μας θέματα να μπουν στη ζυγαριά της προεκλογικής αντιπαράθεσης» και ότι «δεν νομίζω να υπάρχει κανένας Ελληνας και καμία Ελληνίδα που να αμφισβητεί ότι σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να κινείται όποια κυβέρνηση κι αν εκλεγεί την 7η του Ιούλη». Η «ομοψυχία» και η «δικομματική συναίνεση» για βαθύτερη εμπλοκή στα επικίνδυνα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια, αλλά και στην προσπάθεια να στοιχηθεί ο λαός πίσω από τις επιδιώξεις της αστικής τάξης, βγάζει μάτι. Γι' αυτό, το ακριβώς αντίθετο από όσα λέει ο πρωθυπουργός ισχύει για τον λαό: Τα θέματα αυτά πρέπει να μπουν στη ζυγαριά με την οποία ο ίδιος θα ζυγιάσει τη στάση του στις επερχόμενες εκλογές και μετά από αυτές. Απέναντι στην επικίνδυνη εμπλοκή στα σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, που οδηγεί ολοταχώς σε ναρκοπέδιο για τον λαό και διευθετήσεις σε βάρος του, η απάντηση πρέπει να είναι μόνο ένα πολύ πιο ισχυρό ΚΚΕ.