Εορτάζοντες την 8ην του μηνός Ιουλίου Ο ΑΓΙΟΣ ΠΡΟΚΟΠΙΟΣ, ο Μεγαλομάρτυς

Γεννήθηκε στην Ιερουσαλήμ από πατέρα χριστιανό, που ονομαζόταν Χριστόφορος, και μητέρα ειδωλολάτρισσα, τη Θεοδοσία. Όταν μεγάλωσε ο Προκόπιος, η μητέρα του κατάφερε, όταν ο αυτοκράτωρ Διοκλητιανός (290) πήγε στην Αντιόχεια, να τον κάνει δούκα Αλεξανδρείας. Και μάλιστα, του ανέθεσαν το διωγμό κατά των χριστιανών. Όμως, το θέλημα του Κυρίου ήταν άλλο. Ενώ κάποια νύκτα βάδιζε με τη συνοδεία του, είδε

σταυρό κρυστάλλινο και άκουσε φωνή να του λέει: «εγώ ειμί ο εσταυρωμένος Ιησούς, ο του Θεού Υιός». Έκπληκτος από το όραμα και τη φωνή, διέκοψε τη συγκεκριμένη πορεία του και πήγε στην Ιερουσαλήμ, όχι πλέον ως διώκτης, αλλά ευαγγελιζόμενος τον Χριστό. Όταν το έμαθε η μητέρα του, τον κατήγγειλε στον έπαρχο Ουλκίωνα, όπου ο Προκόπιος ομολόγησε ότι είναι χριστιανός. Τότε υπέστη σκληρά βασανιστήρια και μισοπεθαμένος ρίχτηκε στη φυλακή. Έπειτα τον έβγαλαν από τη φυλακή και τον οδήγησαν σε ειδωλολατρικό ναό για να θυσιάσει στα είδωλα. Αμέσως η σκέψη του Προκοπίου σκίρτησε στα λόγια της Αγίας Γραφής, «ότι ουδέν είδωλον εν κόσμω, και ότι ουδείς θεός έτερος ει μη εϊς»1. Δηλαδή, κανένα είδωλο δεν έχει ύπαρξη πραγματική στον κόσμο και κανένας άλλος θεός δεν υπάρχει, παρά μόνο ένας, ο αληθινός Θεός. Έτσι, σκεπτόμενος και προσευχόμενος ο Προκόπιος, γκρέμισε το ναό, με αποτέλεσμα να πιστέψει η μητέρα του και άλλοι πολλοί. Τελικά, αμετακίνητος στην πίστη του, αποκεφαλίστηκε από το διάδοχο του Ουλκίωνος, Φλαβιανό.
1. Α’ προς Κορινθίους, η’ 4.

Απολυτίκιο. Ήχος πλ. α’. Τον συνάναρχον Λόγον.
Άγρευθείς ούρανόθεν προς την εύσέβειαν, κατηκολούθησας χαίρων ώσπερ ο Παύλος Χριστώ, των Μαρτύρων καλλονή Μάρτυς Προκόπιε· όθεν δυνάμει του Σταυρού, αριστεύσας εύκλεώς, κατήσχυνας τον Βελίαρ· ου της κακίας άτρωτους, σώζε τους πόθω σε γεραίροντας.