Στην Σκόπελο, πάνω στο πιάτο με τα κόλλυβα, πριν μπουν όλα τα υλικά, τοποθετούν δώδεκα σπόρους ροδιού, δώδεκα σταφίδες και δώδεκα φύλλα μαϊντανού, ένα για κάθε μήνα του χρόνου, για να δείξουν ότι οι αγαπημένοι μας είναι δίπλα μας κάθε μέρα. Το καθένα, μάλιστα, έχει την σημασία του: το ρόδι για να είναι φωτεινός ο δρόμος, ο μαϊντανός για να είναι ανθισμένος και οι σταφίδες για να είναι γλυκός.
Από αυτό το ζουμί του σταριού φτιάχνουν στα προσφυγικά χωριά της Μακεδονίας και τον ασουρέ, μια λευκή σούπα, αγαπημένη της μητέρας του Σουλτάνου, με ξηρά σύκα, βερίκοκα, σταφίδες και αμύγδαλα, που δένουν με λίγο νισεστέ (ρυζάλευρο) και αρωματίζουν με μερικές σταγόνες ροδόνερο.
Όταν έρχεται, πια, η Ανάσταση και οι ψυχές ανεβαίνουν μαζί με τον Χριστό, σε πολλές περιοχές της Θράκης γιορτάζουν τα ροσάλια από την ρωμαϊκή ονομασία των τριαντάφυλλων. Ραίνουν τους τάφους με ρόδα-όπως ακριβώς και την Μέρα των Νεκρών στο Μεξικό-και φύλλα καρυδιάς, αφού πιστεύουν ότι οι ψυχές ταξιδεύουν με τα δέντρα και προσφέρουν σε όλους μαλεμπί, μια κρέμα με νισεστέ, ροδόνερο και ροδοζάχαρη. Για να είναι ωραίες πάντα οι αναμνήσεις…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου