“Ψωνίζουμε ενοχικά και φοβόμαστε να πειραματιστούμε στο βωμό της
ομορφιάς και της καθολικότητας του στυλ” δηλώνει ο Επιφάνιος
αποκλειστικά στο WOMANtoc.
επικεντρώνεται με πάθος στη δημιουργία και σε οτιδήποτε τον ιντριγκάρει καλλιτεχνικά. Μετά τις σπουδές του στη σχολή Βελουδάκη – όπου φοίτησε και εν συνεχεία δίδαξε για 5 χρόνια πατρόν- το Φεβρουάριο του 2005 λανσάρει τον ομώνυμο οίκου του Epifanios για τον οποίο σχεδιάζει νυφικές και Υψηλής ραπτικής συλλογές. Λατρεύει την γεωμετρία, αναμετράται με το πατρόν, πειραματίζεται με τις φόρμες και βρίσκει ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες τις εναλλασσόμενες υφές των υφασμάτων, τις οποίες για να ανακαλύψει ταξιδεύει σε όλο το κόσμο. Στα μελλοντικά του σχέδια και οι pret-a-porter δημιουργίες με τις οποίες φλερτάρει το τελευταίο καιρό σχεδιαστικά.
Πως ξεκινήσατε την ενασχόλησή σας με την μόδα;
Τώρα που το σκέφτομαι η πρώτη πρώτη μου επαφή με την μόδα ξεκίνησε στην παιδική μου ηλικία με μια αστεία απαγόρευση. Σε ηλικία 5 ετών παίζοντας με την συνομήλικη ξαδέρφη μου, δεν έπρεπε σαν αγόρι να παίζω με κούκλες. Είχα βρει λοιπόν ένα τρόπο να συμμετέχω στο παιχνίδι της αλλά και να μην παίζω εμφανώς. Της έκανα τον στυλίστα από απόσταση, επιλέγοντας τι να τους φορέσει.
Αργότερα στην αρχή της εφηβείας άρχισα να σχεδιάζω δειλά δειλά μεμονωμένα ρούχα και όταν αυτό δεν ήταν αρκετό ξεκίνησα την προσπάθεια ολοκληρωμένων συλλογών το οποίο σήμαινε ατέλειωτες ώρες κλεισμένος στο δωμάτιο μου με μουσική και περιοδικά. Η αρχή είχε γίνει και το μικρόβιο είχε μπει για τα καλά πια μέσα μου, οπότε τελειώνοντας το σχολείο, χωρίς δεύτερη σκέψη, ήρθα στην Αθήνα από την Σκόπελο για να σπουδάσω Μόδα.
Θα μας πείτε λίγα λόγια την τελευταία σας συλλογή;
Ή συλλογή μου για το Χειμώνα του 2015-2016 έχει αρκετές αναφορές στην δεκαετία του 40’, μια επιρροή που δεν έχω δουλέψει στο παρελθόν, αν και πάντα μου κέντριζε το ενδιαφέρον η δυναμική της σιλουέτα. Αυστηρά σακάκια και παλτό με τετράγωνους σχεδόν ώμους και φορέματα old Hollywood με μια φρέσκια γεωμετρική ανάγνωση και όχι με μια απλή αναπαραγωγή σχεδίων της εποχής. Το κλασσικό, ανδρικού τύπου, παντελόνι με ρεβέρ μεταμορφώνεται σε μια ολόσωμη φόρμα χωρίς τιράντες. Το μαύρο κυριαρχεί με λάμψεις, είτε σε συνδυασμό με χρυσό είτε με μικρές παγιέτες η ακόμα με την γυαλάδα του ίδιου του υφάσματος δίνοντας μια αίσθηση glam στα κατά τα άλλα αυστηρά σύνολα.
Κατά
την γνώμη μου δεν χρειάζονται πάνω από δύο συλλογές το χρόνο διότι στην
ουσία καις την έμπνευση σου στο βωμό μίας ανέφικτης -σύμφωνα με τα
σημερινά δεδομένα- υπερκατανάλωσης.
Ακολουθείτε τις τάσεις; Δεν ακολουθώ τις υπάρχουσες τάσεις πάντα. Δεν θα ξεκινήσω μια συλλογή για παράδειγμα με γνώμονα τα trends. Άλλωστε οι τάσεις σήμερα, με το internet και την έκρηξη του fashion blogging, είναι κάτι τόσο ρευστό και εναλλασσόμενο που ο μόνος τρόπος να τις παρακολουθήσεις είναι σαν απλός παρατηρητής και όχι σαν ενεργός καταναλωτής ή δημιουργός. Πιστεύω ότι ο ρόλος του δημιουργού είναι να παίρνει το ρίσκο και να προτείνει τα δικά του πράγματα. Σαφέστατα και υπάρχουν αναφορές, αλλά δεν λειτουργεί δεσμευτικά για μένα τι είναι αυτή τη στιγμή trend.
Από που αντλείτε έμπνευση για τα σχέδιά σας;
Από όλες τις μορφές τέχνης αλλά κυρίως από την μουσική και τον κινηματογράφο, καθώς δημιουργούν την ατμόσφαιρα που επιζητώ ή το έναυσμα προκειμένου να δημιουργήσω μια συλλογή. Έμπνευση μπορεί να είναι το οτιδήποτε σου κεντρίζει το ενδιαφέρον και σε βάζει στη πρίζα. Η αρχιτεκτονική επίσης είναι κάτι που μου τραβάει την προσοχή καθώς το ρούχο είναι συνυφασμένο με τη φόρμα. Με ενδιαφέρει πολύ η φόρμα των ρούχων μου και πειραματίζομαι πολύ πάνω σε αυτή.
Ποια είναι η γνώμη σας σχετικά με τις 4 και πλέον συλλογές ετησίως που καλείται να παρουσιάζει ένας οίκος μόδας;
Κατά την γνώμη μου δεν χρειάζονται πάνω από δύο συλλογές το χρόνο διότι στην ουσία καις την έμπνευση σου στο βωμό μίας ανέφικτης -σύμφωνα με τα σημερινά δεδομένα- υπερκατανάλωσης. Μία στυλιστική πρόταση είναι πιο ισχυρή όταν την πιστεύουμε και την υποστηρίζουμε και όχι όταν την ακυρώνουμε μέσα σε 2 μήνες, καθιστώντας τη ντεμοντέ. Το ίδιο νομίζω ισχύει και για τον καταναλωτή που δεν προλαβαίνει να ταυτιστεί και να χαρεί με την επιλογή του.
Η σχέση σας με νέους επίδοξους σχεδιαστές σας αναζωογονεί; Θέλετε να μας περιγράψετε πόσο διαφορετική ήταν η εμπειρία σας να διδάσκετε στη σχολή Βελουδάκη όπου και φοιτήσατε;
Η σχέση μου με τούς σπουδαστές,όταν διδάσκω,είναι αναζωογονητική και αμφίδρομη. Μου αρέσει να μοιράζομαι την εμπειρία μου και να κλέβω λίγο από τον ενθουσιασμό τους. Έναν ενθουσιασμό καθαρό, απαλλαγμένο από εργασιακά βάρη, και μια εμπειρία συμβουλευτική, περισσότερο σαν δίχτυ προστασίας, παρά σαν τείχος. Είναι μεγάλη πρόκληση να διδάσκεις πατρόν γιατί δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα να κεντρίσεις το ενδιαφέρον των παιδιών για την γεωμετρία, και να τους αποδείξεις ότι μπορεί να είναι κάτι εξαιρετικά δημιουργικό.
Να κυνηγούν το όνειρο τους, γιατί όταν είσαι συνεπής και εστιασμένος ως προς τα θέλω σου,ο χρόνος λειτουργεί ανταποδοτικά.
Τι θαυμάζετε και τι δεν προτιμάτε στις Ελληνίδες; Τι συμβουλή θα θέλατε να τους δώσετε;
Οι Ελληνίδες ενώ είναι όμορφες και εντυπωσιακές γυναίκες δεν τολμούν όσο θα έπρεπε και πολλές φορές μη έχοντας αυτή την τόλμη καταλήγουν στην πεπατημένη οδό, που πολλές φορές είναι απλώς βαρετή. Συνήθως φοβούνται να διαφοροποιηθούν διότι θεωρούν την ομορφιά πιο σημαντική από το στυλ και γι αυτό είναι λίγο άκαμπτες στις αλλαγές και επιφυλακτικές στα νέα πράγματα. Όσες το τολμούν και το καλλιεργούν ξεχωρίζουν και γίνονται ακόμα και παγκόσμια πρότυπα. Η Μέλινα Μερκούρη ενέπνευσε τον Gaultier άρα ποιος θα μπορούσε να πει ότι το στυλ δεν αποτελεί μέρος του DNA;
Από εκεί που πριν την κρίση ψωνίζαμε όλοι σαν να μην υπάρχει αύριο, σήμερα, ακόμη και να μπορούμε το κάνουμε ενοχικά.
Τι έχει αλλάξει στη ψυχολογία του καταναλωτή στην Ελλάδα της κρίσης; Είναι μία σκέψη που περνάει από το μυαλό σας όταν σχεδιάζετε;
Οι καταναλωτές λόγω της κρίσης φοβούνται να ξοδέψουν. Έχουμε περάσει στο αντίθετο άκρο. Από εκεί που πριν την κρίση ψωνίζαμε όλοι σαν να μην υπάρχει αύριο, σήμερα, ακόμη και να μπορούμε το κάνουμε ενοχικά. Βέβαια όλο αυτό στο τέλος γίνεται μίζερο. Ποτέ τα άκρα δεν ήταν η λύση. Είναι μια κατάσταση που δεν αφήνει κανέναν απέξω και εννοείται ότι επηρεάζει και εμένα σαν δημιουργό. Υπάρχει όμως και η προσαρμογή, που κάνει την δημιουργία βιώσιμη και ευχάριστη. Σε όλους μας αξίζει να κακομαθαίνουμε τον εαυτό μας κάποιες φορές. Ας το κάνουμε λοιπόν χωρίς τύψεις κι ας το δούμε σαν ένα δώρο από εμάς για εμάς, επιλέγοντας την ποιότητα που είναι σταθερή στον χρόνο. Είναι καλύτερο να επενδύουμε σε ένα καλό κομμάτι, παρά σε δεκάδες που γεμίζουν χωρίς λόγο τη ντουλάπα μας.
Ποιους σχεδιαστές ξεχωρίζετε και γιατί;
Τον Albert Elbaz για την ματιά του στον τρόπο που αναβίωσε τον οίκο Lanvin επιβάλλοντας μια μοντέρνα πολυτέλεια και για το θάρρος του να αποχωρήσει από αυτόν όταν το έκρινε σκόπιμο. Τον Riccardo Tisci για την ισορροπημένη πολυπλοκότητα των σχεδίων του στον οίκο Givenchy και τον Hedi Slimane για τις καθαρές γραμμές και τις σκοτεινές ροκ αναφορές του στον Saint Laurent.
Λόγω υποχρεώσεων δεν υπάρχει αρκετός χρόνος για όσα ταξίδια θα ήθελα να κάνω. Παρόλα αυτά ταξιδεύω τουλάχιστον 2 φορές το χρόνο προς αναζήτηση υφασμάτων και υλικών για τις συλλογές Yψηλής Ραπτικής. Βρίσκω ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες τις υφές των υφασμάτων.
Μπορείτε να μας απαριθμήσετε μερικά από τα αγαπημένα σας blogs, sites και e-shops;
Παρακολουθώ τα πάντα. Είμαι λίγο internet junkie. Κάποια από αυτά είναι το Κalblut Magazine, το V magazine, το yatzer.com και από e-shop το Net a porter.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια και το μεγαλύτερο όνειρο για τον οίκο σας;
Θα ήθελα να συνεργαστώ με μια εταιρία και να σχεδιάσω μια συλλογή Pret a porter. Είναι κάτι που δεν το έχω κάνει μέχρι στιγμής και θα αποτελούσε πρόκληση για μένα. Είναι κάτι τελείως διαφορετικό από το sur mesure το οποίο θεωρώ μοναδικό και γι αυτό το κάνω τόσα χρόνια.
Αν όχι μόδα τότε τι;
Αν δεν έκανα ρούχα θα έκανα σίγουρα κινηματογράφο που είναι η δεύτερη μου αγάπη. Μου αρέσει πολύ να δημιουργώ καταστάσεις και ατμόσφαιρες, διηγούμενος μία ιστορία στον κόσμο με τον δικό μου τρόπο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου