Κυριακή 9 Αυγούστου 2015

Γι' αυτά τι έχουν να πουν;

Επειδή η μόνιμη επωδός κάθε αντιδραστικής μεταρρύθμισης στο Ασφαλιστικό, απ' όλες τις κυβερνήσεις, είναι το επιχείρημα περί αποκατάστασης των «αδικιών» και της «ισότητας», υπενθυμίζουμε ότι με το ίδιο ιδεολόγημα έγινε με προηγούμενους νόμους η αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης στα 67 χρόνια για άνδρες και γυναίκες, με παράλληλη κατάργηση της πενταετούς διαφοράς στα ηλικιακά όρια συνταξιοδότησης μεταξύ αντρών και γυναικών και την ισοπέδωση κάθε ευνοϊκής διάταξης και ρύθμισης που ίσχυε για τις γυναίκες. Ωστόσο, η πενταετής διαφορά στα όρια συνταξιοδότησης μεταξύ ανδρών και γυναικών δεν ήταν ούτε προνόμιο, ούτε πρόωρη συνταξιοδότηση. Αποτέλεσε κατάκτηση και αντανακλούσε την ελάχιστη αναγνώριση της κοινωνικής αξίας της μητρότητας και της βιολογικής διαφοράς των γυναικών. Ηταν η ελάχιστη αναγνώριση των κοινωνικών και οικογενειακών βαρών που επωμίζονται οι εργαζόμενες γυναίκες στο πλαίσιο μιας κοινωνίας, που μεταβιβάζει συνεχώς κοινωνικές υπηρεσίες στις πλάτες τους. Αφού όμως είναι τόσο υπέρμαχοι της «δικαιοσύνης», τι έχουν να πουν (και κυρίως να κάνουν) για το γεγονός ότι με βάση τα επίσημα στοιχεία, η ψαλίδα ανάμεσα στις συντάξεις ανδρών και γυναικών φτάνει το 25%; Τι έχουν να πουν για το γεγονός ότι η μείωση το 2013 - 2014 στις αμοιβές των γυναικών στην προσωρινή απασχόληση έφτασε το 7,8% και στη μόνιμη απασχόληση το 5%; Απάντηση δεν περιμένουμε βέβαια...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Powered By Blogger