Μιχάλης Μιτζικός, υποψήφιος βουλευτής Μαγνησίας της Ν. Δ. Είτε μας αρέσει είτε όχι, η Xώρα βρίσκεται στην «κόψη του ξυραφιού»

  «Ο Τσίπρας υπολογίζει χωρίς τον ξενοδόχο, υποστηρίζει σε άρθρο του ο  οικονομολόγος Daniel Hupfer. Εκτιμά ότι ακόμη κι αν ο ΣΥΡΙΖΑ αναδειχτεί πρώτο κόμμα και μπορέσει να σχηματίσει κυβέρνηση, παραμένει αμφίβολο το κατά πόσο ο Αλ. Τσίπρας θα μπορέσει να εφαρμόσει τα μέτρα που έχει ανακοινώσει». Και εύστοχα το επισημαίνει αφού η γλώσσα των αριθμών είναι σκληρή, αλλά αληθινή, επισημαίνει με την σειρά του και παραθέτοντας απόσπασμα του άρθρου ο υποψήφιος βουλευτής Μαγνησίας της Ν. Δ. κ. Μιχάλης Μιτζικός. «Ο κ. Τσίπρας, σε περίπτωση εκλογής του, θα αναγκαστεί να αλλάξει «ρεπερτόριο» και να μιλήσει ρεαλιστικά και κυρίως αριθμητικά.

Αλλα άρθρα του ευρωπαϊκού Τύπου επισημαίνουν πως «ο ΣΥΡΙΖΑ έχει υποσχεθεί τη μείωση του ελληνικού χρέους και την αύξηση των δημοσίων δαπανών, αλλά δεν πρόκειται να επιτύχει συμφωνία σε αυτά, καθώς είναι πολιτικά αδύνατο για τους πιστωτές της Ελλάδας. Ο πιο προφανής συμβιβασμός που θα μπορούσε να επιτύχει ο ΣΥΡΙΖΑ με τους πιστωτές της χώρας θα ήταν η μείωση των επιτοκίων και η επέκταση της περιόδου αποπληρωμής των δανείων. Σε αυτή την περίπτωση ωστόσο θα επρόκειτο για μια μεγάλη ανατροπή των όσων υποστηρίζει σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ, για μια «κωλοτούμπα» όπως αναφέρεται εμφατικά.

Συνεπώς, τονίζει ο υποψήφιος βουλευτής Μαγνησίας της Νέας Δημοκρατίας θα αναγκαστεί να «ασπαστεί» την σκληρή, αλλά αληθινή γλώσσα των αριθμών.

Και μιλώντας με αυτή την γλώσσα, επισημαίνει πρέπει να δούμε : πόσα λεφτά χρειάζονται, πόσα λεφτά υπάρχουν και πόσα πρέπει να βρεθούν.

Σύμφωνα με το ΔΝΤ  (8 Οκτωβρίου 2014), η Ελλάδα χρειάζεται για το 2015 περίπου 18 δις και για το 2016 περίπου 8 δις.  Σύνολο: 26 δις για τη διετία.

Την ίδια στιγμή έχουμε να παίρνουμε 1,8 δις από τον EFSF (υπόλοιπο του Μνημονίου), 1,9 δισ. επιστροφές κερδών από τις ευρωπαϊκές κεντρικές τράπεζες και 12,6 δισ. από το ΔΝΤ. Σύνολο: περίπου 16,5 δισ.

Ξεκινάμε, δηλαδή, ήδη με μια τρύπα 10 δισ. στη διετία αν όλοι οι προϋπολογισμοί εκτελεστούν στην εντέλεια. Αυτά τα χρήματα θα πρέπει να αναζητηθούν στις αγορές. Αν κάποιος θελήσει να διώξει και το ΔΝΤ, θα πρέπει να βρει και τα 12,6 δισ. που θα μας έδινε το Ταμείο.

Μέσα στο 2015 η Ελλάδα πρέπει να πληρώσει 22,5 δισ. ευρώ για την εξυπηρέτηση του χρέους. Τα πολλά είναι Ιούλιο - Αύγουστο (8,8 δισ.), άλλα 4,5 δισ. πρέπει να δοθούν τέλη Μαρτίου.

Οποιος σχηματίσει κυβέρνηση μετά τις εκλογές θα έχει μπροστά του μόλις έναν μήνα ώστε να ολοκληρώσει την αξιολόγηση με την τρόικα και να συμφωνήσει την Προληπτική Πιστωτική Γραμμή με τον EFSF και το ΔΝΤ.

Αν η νέα κυβέρνηση δεν συμφωνήσει με την τρόικα και τους δανειστές ως τις 28 Φεβρουαρίου, την 1η Μαρτίου η Ελλάδα δεν θα βρίσκεται πια σε πρόγραμμα της ΕΚΤ και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και τότε θα συμβούν δύο πράγματα:

Πρώτον, δεν θα πάρει τα 7,2 δισ. και δεν θα μπορεί να πληρώσει τα 4,5 δισ. στο τέλος Μαρτίου - άρα μάλλον οδηγούμαστε σε στάση πληρωμών...

Δεύτερον, η ΕΚΤ θα κόψει τη ρευστότητα στις ελληνικές τράπεζες.

Το ενδεχόμενο που προκύπτει είναι μήπως η χώρα κινδυνεύει να βυθιστεί σε διπλή κρίση: Κρίση ρευστότητας στο εσωτερικό και χρεοκοπίας στο εξωτερικό.