Ποια η αξιοπιστία του κ. Τσίπρα;

του Ραφαήλ Μεν. Μαϊόπουλου

           Σοβαρό έλλειμμα αξιοπιστίας του κ. Τσίπρα δείχνουν τόσο η αγνόηση των αποφάσεων του Ιδρυτικού συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ πάνω σε καίρια ζητήματα πολιτικής όσο και η συμπεριφορά του στα πρόσφατα επεισόδια Όλι Ρεν, Ότμαν Κάρα και Καρυπίδη-Βουδούρη.

1.            Ο κ. Τσίπρας, λίγους μήνες μετά το Ιδρυτικό Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, υπόσχεται για τα Μνημόνια, το Χρέος και το Ευρώ πράγματα διαφορετικά από εκείνα που το Συνέδριο του κόμματός του έχει αποφασίσει.

(α) Η Πολιτική Απόφαση του Ιδρυτικού Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρει:

- “Ακυρώνουμε τα μνημόνια και τους εφαρμοστικούς νόμους. Επαναδιαπραγματευόμαστε τις δανειακές συμβάσεις και ακυρώνουμε τους επαχθείς όρους τους, θέτοντας ως πρώτο θέμα τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, πραγματοποιώντας λογιστικό έλεγχο”.

- “Όπως συμπυκνώνει το σύνθημα ‘καμιά θυσία για το ευρώ’, απόλυτη προτεραιότητα για τον ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί η αποτροπή της ανθρωπιστικής καταστροφής και η ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών, όχι η υποταγή σε υποχρεώσεις που ανέλαβαν άλλοι, υποθηκεύοντας τη χώρα.

Δεσμευόμαστε ότι θα αντιμετωπίσουμε τις ενδεχόμενες απειλές και τους εκβιασμούς των δανειστών με όλα τα δυνατά όπλα που μπορούμε να επιστρατεύσουμε, ενώ είμαστε ήδη έτοιμοι να αναμετρηθούμε με οποιαδήποτε εξέλιξη”.

(β) Ο κ. Τσίπρας, λίγους μόλις μήνες μετά το Συνέδριο, δηλώνει:

- Θα ζητήσουμε “την επαναδιαπραγμάτευση του αποτυχημένου μνημονίου” και τη διαγραφή “ενός μέρους του χρέους των χωρών της νότιας Ευρώπης”.

- “Μια έξοδος (από την ευρωζώνη) δεν θα ωφελήσει κανέναν. Αντίθετα, θα πυροδοτήσει σοβαρά νέα προβλήματα... Για τον λόγο αυτόν και μόνο η Ελλάδα δεν θα πρέπει και δεν θα το κάνει, δεν θα εξέλθει από την ευρωζώνη”.

2.            Ο κ. Τσίπρας αποφεύγει να ανακοινώσει τι ακριβώς συζήτησε, τον Δεκέμβριο 2013, με τους Όλι Ρεν,  Μάρτιν Σουλτς και Ότμαν Κάρας.

(α) Ο Όλι Ρεν, κατά τη συνάντησή τους στο Στρασβούργο, στις 12.12.13, ρώτησε τον κ. Τσίπρα αν επιθυμεί η Ελλάδα να βρίσκεται στο ευρωπαϊκό πλαίσιο.

Ο κ. Τσίπρας, αντί να απαντήσει ευθέως στο ερώτημα, έδωσε μια “μη απάντηση”: “Γνωρίζετε καλά τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ και καλό θα είναι να μην συνεχίζεται αυτή η κουβέντα γιατί μόνο κινδύνους εγκυμονεί για την ελληνική και την ευρωπαϊκή οικονομία”.

Και του παρέδωσε τη “Μαύρη Βίβλο του Μνημονίου”, όπου ο ΣΥΡΙΖΑ έχει καταγράψει τις κατ’ αυτόν οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις από την εφαρμογή του ελληνικού Προγράμματος.

(β) Μια “μη απάντηση” έδωσε (δια του Γραφείου Τύπου) και σε ενυπόγραφο δημοσίευμα αθηναϊκής εφημερίδας, στις 22.12.13, για το τι είχε πει στη συνάντηση αυτή με τον Όλι Ρεν στο Στρασβούργο καθώς και σε μια άλλη συνάντηση με τον Μάρτιν Σουλτς στην Αθήνα, σύμφωνα με πληροφορίες “από πηγές προσκείμενες στους ευρωπαίους συνομιλητές του κ. Τσίπρα”.

Ενώ σιώπησε όταν του ζητήθηκε να “δημοσιοποιήσει το ακριβές περιεχόμενο των συζητήσεών του με τους ευρωπαίους επισήμους”, “αν αρνείται όσα αναφέρονται στο ρεπορτάζ”!

(γ) Ο Ότμαν Κάρας (πρόεδρος της επιτροπής του Ευρωκοινοβουλίου που αξιολογεί τα πεπραγμένα της Τρόικας στις χώρες με Μνημόνια και αντιπρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου), ανέφερε πως, σε συνάντηση που είχε στο Στρασβούργο με μέλη της Επιτροπής, τον Δεκέμβριο 2013, ο κ. Τσίπρας, παρότι του ζητήθηκε, δεν κατέθεσε συγκεκριμένες προτάσεις, αλλά τους παρέδωσε “ένα κείμενο” (τη “Μαύρη Βίβλο του Μνημονίου”, αυτήν που είχε δώσει και στον  Όλι Ρεν, μεταφρασμένη τώρα στα αγγλικά).

Ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ κ. Σκουρλέτης δήλωσε ότι ο κ. Τσίπρας “όχι μόνο κατέθεσε προφορικά συγκεκριμένες προτάσεις και διαπιστώσεις, αλλά και εγγράφως μέσα από τη λεγόμενη Μαύρη Βίβλο, στην οποία περιγράφονται ακριβώς με στοιχεία τα αποτελέσματα της εφαρμογής του μνημονίου στην Ελλάδα”.

Πιο προσεκτικοί, οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Ν. Χουντής, Π. Λαφαζάνης, Νάντια Βαλαβάνη και Θ. Δρίτσας δήλωσαν ότι “στη συγκεκριμένη συνάντηση παραδόθηκε στην επιτροπή ένα εκτενές και αναλυτικό κείμενο συμβολή του ΣΥΡΙΖΑ στη δουλειά της επιτροπής”.

                  Ο κ. Τσίπρας είχε τη δυνατότητα να αποδείξει περίτρανα ότι ο κ. Κάρας “λέει ψέμματα”, είτε δίνοντας στη δημοσιότητα το “κείμενο” που του παρέδωσε κατά τη συνάντηση του Στρασβούργου είτε λέγοντάς μας τι ακριβώς του “κατέθεσε προφορικά”. Γιατί δεν το έκανε; 

(δ) Εμείς, οι πολίτες, από όσα λέει ο κ. Τσίπρας στους ξένους συνομιλητές του στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις τους, επιτρέπεται να μαθαίνουμε μόνο τα, ήδη γνωστά μας, γενικά και αόριστα τσιτάτα του, ενώ από όσα λένε οι συνομιλητές του σ’ αυτόν ουδέν!

3.           Ο κ. Τσίπρας, κατά την επιλογή των υποψηφίων περιφερειαρχών/δημάρχων,  εφαρμόζει τις αποφάσεις του Ιδρυτικού Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ και τις δικές του διακηρύξεις  για “συμμετοχή των πολιτών στη λήψη των αποφάσεων”;

Δύο επισημάνσεις από τη μέχρι τώρα διαδικασία επιλογής υποψηφίων και τα “επεισόδια” Καρυπίδη, Βουδούρη:

- Η επιλογή των υποψηφίων έγινε  με τη μέθοδο της “εισήγησης πακέτου” (με αποδοχή ή απόρριψη του “πακέτου” στο σύνολό του) και όχι με εισήγηση/συζήτηση για κάθε υποψηφιότητα.

Μέθοδο λήψης αποφάσεων που έχει εντόνως επικρίνει ο ΣΥΡΙΖΑ όταν την εφάρμοσαν άλλοι.

- Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε για δύο περιφερειάρχες όχι απλώς χωρίς τη συμμετοχή των περιφερειακών του οργάνων, αλλά ενάντια στην εκφρασμένη ή διαφαινόμενη βούλησή τους.

                 Σε ένα αριστερό κόμμα που σέβεται τις αρχές του, η ανατροπή μιας λαθεμένης εισήγησης κάποιου περιφερειακού οργάνου γίνεται από ένα άλλο, ευρύτερης σύνθεσης, περιφερειακό όργανο, όχι από ένα κεντρικό που θα πάρει μάλιστα και την τελική απόφαση.

4.            Ο κ. Τσίπρας φαίνεται να έχει χάσει πολύ νωρίς την αξιοπιστία του!