Την Παρασκευή, 6 Δεκεμβρίου, στην ολομέλεια της Βουλής, τοποθετήθηκε ο Αλέξανδρος Μεϊκόπουλος, βουλευτής Μαγνησίας του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ, πάνω στο σχέδιο Προϋπολογισμού της κυβέρνησης για το έτος 2014.

Στην ομιλία του, ο Αλέξανδρος Μεϊκόπουλος, μεταξύ άλλων, κατήγγειλε την συγκυβέρνηση Σαμαρά, ότι συνεχίζει την πολιτική των περιοριστικών μέτρων και της αυστηρής λιτότητας. Μια πολιτική, που στον πυρήνα της έχει την προσπάθεια επίτευξης πρωτογενούς πλεονάσματος με εργαλεία όμως, τη μείωση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, τη μη επιστροφή φόρων, τη μη χρηματοδότηση κρίσιμων κοινωνικών αναγκών και τη μη αποπληρωμή προϋπολογισμένων δαπανών. Το πρωτογενές πλεόνασμα που έχει παρουσιάσει η συγκυβέρνηση, τόνισε, δεν είναι παρά ένα λογιστικό και πλασματικό πλεόνασμα, αποτέλεσμα του καθεστώτος, πολιτικής λιτότητας και συρρίκνωσης του κοινωνικού κράτους των τελευταίων τεσσάρων ετών.

Η κυβέρνηση, συνέχισε, «παρουσιάζει ένα προϋπολογισμό για το 2014 που θα έχει σαν αποτέλεσμα 0,6% ανάπτυξη. Πού βασίζεται όμως αυτή η ανάπτυξη, όταν το χρέος συνεχώς αυξάνεται, με αποτέλεσμα να αναστέλλονται οι όποιες παραγωγικές επενδύσεις, αφού ο κίνδυνος χρεοκοπίας της χώρας δεν έχει ξεπεραστεί; Εκτός κι αν για την κυβέρνηση ως ανάπτυξη ορίζεται, η κοινωνική καταστροφή και οι ευκαιρίες κέρδους που παρουσιάζονται για μια μικρή μειοψηφία.

Ο Αλέξανδρος Μεϊκόπουλος χαρακτήρισε τον προϋπολογισμό του 2014, ως προϋπολογισμό φοροεπιδρομής, αφού περιλαμβάνει νέους φόρους ύψους 1,6 δις, μετά από μία χρονιά με ύφεση 4%, με την πλειοψηφία της κοινωνίας να καλείται να πληρώσει τον νέο Ενιαίο Φόρο Ακινήτων, τις δόσεις του ΕΤΑΑ και μάλιστα, ενώ εξαφανίζει τις όποιες φοροελαφρύνσεις είχαν απομείνει.

Σε ότι αφορά τους τομείς της Ασφάλισης και της Υγείας, ο Αλ. Μεϊκόπουλος εξέφρασε την εκτίμηση, ότι αναμένεται να συνεχιστεί η ίδια μνημονιακή πολιτική, ενδεχομένως χωρίς οριζόντια μέτρα, αλλά με περικοπές στις κρατικές επιχορηγήσεις. Αυτό, σε συνδυασμό με την αύξηση της ανεργίας και τη μείωση των μισθών, θα έχει σαν αποτέλεσμα, να καλεστούν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι να καλύψουν τα κενά που θα προκύψουν. Σαν χαρακτηριστικό παράδειγμα ανέφερε, το «εισιτήριο» των 25 ευρώ για τα νοσοκομεία, τη στιγμή που παρουσιάζεται έλλειμμα 0,8 δις για τις δομές δημόσιας υγείας.

Έκλεισε την τοποθέτησή του, αναφερόμενος στα πραγματικά καθήκοντα μιας κυβέρνησης, λέγοντας, πως θα έπρεπε να μεριμνήσει για την ενίσχυση των προνοιακών δομών, την αύξηση των μισθών και των συντάξεων, την απρόσκοπτη πρόσβαση των πολιτών στο φάρμακο και τις δομές υγείας, τη χρησιμοποίηση των υποδομών ως εργαλείο ανάπτυξης και την αξιοποίηση των νέων επιστημόνων.