Θυμάμαι την ιστορική ατάκα του Γεωργίου. Πόσο δίκιο είχε τελικά!
Πρώτη Μάρτη και με το καλημέρα, δυο
οικογένειες από την Κρήτη, έμαθαν τα μαντάτα για το θάνατο των παιδιών
τους, φοιτητές ήταν, από αναθυμιάσεις στην προσπάθειά τους να ζεσταθούν
ανάβοντας μαγκάλι!
Στην Λάρισα ζούσαν. Και άναψαν μαγκάλι το 2013, επειδή δεν έφταναν τα λεφτά για να βάλουν πετρέλαιο.
Κλασσική επίπτωση της κρίσης ο θάνατος
των παιδιών κι όμως αποδεικνύεται ότι όλοι αυτοί που βρίσκονται στα
έδρανα της Βουλής, δεν έχουν ίχνος φιλότιμου. Ίχνος τσίπας!
Πόσο καιρό φωνάζουν πολλά ΜΜΕ και όχι
μόνο για τη μη αποτελεσματικότητα του φόρου που επιβλήθηκε στο
πετρέλαιο. Γιατί όχι μόνο δεν μπήκαν έσοδα στο ταμείο του κράτους, αλλά
«κρύωσε» κι έναν ολόκληρο λαό που δεν είχε τα χρήματα να ζεσταθεί.
Ήθελα να ξερα κανείς δεν έχει μυαλό εκεί στο Σύνταγμα να το καταλάβουν;
Και δεν είναι μόνο αυτό. Είναι πολλά.
Και το κυριότερο; Για να επανέλθουμε στον τίτλο και την ατάκα του Γεωργίου;
Δεν πήραμε, σαν λαός το μήνυμα των ιταλικών εκλογών. Καθόμαστε απαθείς και βλέπουμε τα …τρένα να περνούν.
Να μας σερβίρουν ότι θέλουν, όπως το θέλουν και να μην κουνιέται «φύλλο».
Και τι μας απασχολεί;
Κάντε μια διαδικτυακή βόλτα σήμερα, την μέρα που δύο 20χρονα παιδιά χάθηκαν επειδή δεν υπήρχε πετρέλαιο.
«Μάθε την ηλικία του Σαμπάνη, τι θα
δούμε απόψε στον Σουλειμάν τον μεγαλοπρεπή, γιατί φόρεσε στολή και έκανε
καρτ η Κωνσταντίνα Σπυροπούλου» και άλλες πίπες που έχουν αποχαυνώσει
τον κόσμο.
Είμαστε άξιοι της τύχης μας κι αύριο
που τα παιδιά μας θα έχουν μεγαλώσει και θα μας σιχτιρίζουν επειδή
καθόμασταν βολεμένοι στους καναπέδες, θα αναρωτιόμαστε γιατί
απομακρύνθηκαν από εμάς.
Αν είχα μπροστά μου την οικογένεια των παιδιών που χάθηκαν, ένα πράγμα θα είχα να τους πω. Ντροπή μας!
Ένας απλός αναγνώστης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου