Ο Κώστας Καίσαρης σχολιάζει τις εξελίξεις στην ΑΕΚ
και κρατάει μόνο την αγωνιστική ανάκαμψη. Σχετικά με τη δήλωση
Μελισσανίδη "είμαι εδώ αν..." και την προοπτική λύσης οι επιφυλάξεις
είναι πολλές
Τι κρατάει η ταπεινότητα μου από όλα αυτά; Το αγωνιστικό κομμάτι και
μόνο. Που δεν είναι και λίγο. Ότι η ΑΕΚ στα έξι ματς του δευτέρου γύρου
έχει τέσσερις νίκες, μια ισοπαλία, μια ήττα. Κι αυτό κάθε άλλο είναι
παρά τυχαίο, ή συμπτωματικό.
Μπορεί το παραμύθι που πουλάει ο Δημητρέλος σχετικά με τον Βιντιάδη να μην έχει δράση κι η υπόθεση να αποτελεί ένα κακέκτυπο του Τσάκα με τον Πρίγκιπα, αλλά στο αγωνιστικό κομμάτι έδειξε αντανακλαστικά. Με τις μεταγραφές των Πετρόπουλου, Μητρόπουλου, Τσουμάγκα που έπαιξαν αμέσως κι άλλαξαν το αγωνιστικό πρόσωπο της ομάδας. Όταν ο Παναθηναϊκός, δηλαδή, θα πρέπει να περιμένει μέχρι τον Απρίλιο μπας και αποθεραπευτεί ο Φιγκερόα.
Και δεν είναι καθόλου εύκολο, χωρίς λεφτά και σε συνθήκες πανικού, όταν η ομάδα στο τέλος του πρώτου γύρου ήταν στην τελευταία θέση με 12 βαθμούς μαζί με την Κέρκυρα, να βρεθεί καθαρό μυαλό για σωστές μεταγραφικές επιλογές. Ταυτόχρονα παρά τα τεράστια οικονομικά προβλήματα η ομάδα να βρει (όπως λέγεται) τα ψυχικά αποθέματα για να παλέψει την υπόθεση-σωτηρία και κατά πως φαίνεται να την κερδίζει. Όλα αυτά ξαναλέμε είναι σημαντικά και εκτιμητέα. Μέχρι εκεί όμως. Σε ότι έχει να κάνει με τη γενικότερη σωτηρία της ΑΕΚ, το πρόβλημα και είναι τεράστιο και εξακολουθεί να υφίσταται. Κατ' αρχήν ουδείς δεν μπορεί να πάρει στα σοβαρά την περίπτωση-Βιντιάδη. Εκτός βέβαια απ' αυτούς που τον κατασκεύασαν, τον εμφάνισαν και τον στηρίζουν μέχρι τώρα.
Η απάντηση του Δημήτρη Μελισσανίδη την Παρασκευή το βράδυ "μπαίνω αν..." δημιούργησε φρενίτιδα ενθουσιασμού. Είναι θέμα εκτίμησης, αλλά και βούλησης να την ερμηνεύσει ο καθένας όπως θέλει. Θετικά ή αρνητικά. Ο Μελισσανίδης δεν είναι έξυπνος. Είναι πανέξυπνος. Ούτε λαγούς με πετραχήλια θέλησε να τάξει, αλλά ταυτόχρονα δεν ήθελε να δείξει ότι έχει κλείσει οριστικά και αμετάκλητα την πόρτα στην ΑΕΚ και δεν ενδιαφέρεται για αυτή. Είτε, λοιπόν, ρίχνοντας το μπαλάκι σε Νοτιά και Παππά, ότι αν μπουν και οι άλλοι που έχουν δημιουργήσει αυτά τα χρέη, μπαίνω και εγώ. Ρίχνοντας μάλιστα κάθε άλλο παρά τυχαία το νούμερο των 100 εκατομμυρίων γιούρο, που απαιτούνται για να ξελασπώσει η ΑΕΚ.
Τι πιθανότητες έχει για να ευδοκιμήσει αυτό το σενάριο; Κατά την προσωπική μου άποψη; Καμία. Ρομαντικοί και ευαίσθητοι που θα βάλουν αυτή την εποχή αυτά τα λεφτά για να σώσουν την ΑΕΚ δεν υπάρχουν. Κι επί της ουσίας βέβαια και με τα μισά λεφτά η ΑΕΚ θα είναι ΟΚ. Ακόμα και με λιγότερα από 50 εκατομμύρια. Ο Μελισσανίδης, όμως, ανεβάζει σκόπιμα τον πήχη πολύ ψηλά για να το κάνει πολύ δύσκολο.
Ο Μελισσανίδης ξέρει πολύ καλά ότι αυτό που έκανε το 91-94 με τρία σερί πρωταθλήματα δεν ξαναγίνεται. Ο ίδιος στα 20 χρόνια που πέρασαν απογειώθηκε και εκτινάχθηκε σαν οικονομικό μέγεθος. Ξέρει πολυ καλά, όμως, ότι ο Ολυμπιακός του Μαρινάκη αυτή τη στιγμή είναι ανίκητος. Με τη ρευστότητα που έχει ο ίδιος, με το Καραϊσκάκης και με εξασφαλισμένα τα 20+ εκατομμύρια κάθε χρόνο από το Τσάμπιονς Λιγκ. Και για αυτό μίλησε για 20 εκατομμύρια. Και στο "εάν" βέβαια Να μπαίνεις κάθε χρόνο μέσα δηλαδή, κυνηγώντας τον Ολυμπιακό για να του πάρεις την πρώτη θέση και τα λεφτά του Τσάμπιονς Λιγκ;
Το να καβατζάρει η ΑΕΚ στην πορεία Ατρόμητο-Αστέρα Τρίπολης και να πολεμάει με τον ΠΑΟΚ του Σαββίδη για τη δεύτερη θέση για τον Μελισσανίδη δεν λέει απολύτως τίποτα. Όχι μόνο από πλευράς πρεστίζ, αλλά γιατί κάθε χρόνο η ΠΑΕ σαν μαγαζί θα έχει παθητικό. Και τα αφεντικά θα βάζουν το χέρι στην τσέπη. Και σαν Πόντιος ο Μελισσανίδης στα λεφτά είναι σφιχτός και πολύ μάλιστα.
Πονηρός ο Δημητρέλος έτρεξε αμέσως να ορίσει ΔΣ για τη Δευτέρα το απόγευμα. Να μην του λένε, δηλαδή, ότι ενώ υπάρχει η πρόταση Μελισσανίδη, αυτός κάθεται γαντζωμένος στην καρέκλα του και δεν κάνει τίποτα. Θα βγει ένα πλάνο, λοιπόν, για τις επαφές και συζητήσεις με Παππά και Νοτιά, αλλά σε ότι έχει να κάνει με την προοπτική λύσης, φέξε μου και γλίστρησα. Ο Δημητρέλος έβαλε μπροστά και γρήγορα μάλιστα τη σχετική διαδικασία με στόχο να τη κάψει και να την τελειώσει.
Όσο κι αν ακούγεται δυσάρεστο αυτά είναι τα δεδομένα στην ΑΕΚ και δεν αφήνουν περιθώρια αισιοδοξίας. Αν ήταν τόσο απλό και τόσο εύκολο, "μαζευόμαστε όλοι μαζί και βάζουμε λεφτά" θα είχε ήδη γίνει. Το να τα βρούνε Σαμαράς-Βενιζέλος-Κουβέλης για να κυβερνήσουνε τη χώρα, ήταν εύκολο. Δεν τους στοίχισε τίποτα, άλλωστε. Το αντίθετο μάλιστα. Και την εξουσία απολαμβάνουν και κάνουν και ρουσφέτια. Για να τα βρούνε Μελισσανίδης-Παππάς-Νοτιάς θα πρέπει να πληρώσουν. Και όχι μια φορά. Πρέπει να βάζουν λεφτά συνέχεια. Αν κάποιος το βλέπει αυτό εφικτό και εύκολο, εγώ πάω πάσο.
Όσο τώρα για τον Ντέμη, ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει ότι είναι ΑΕΚτζής. Το "όλοι το Σάββατο στο γήπεδο", όμως που κολλάει; Ο ίδιος από τότε που έφυγε τρέχοντας κι άρχισε η κατρακύλα της ΑΕΚ στην καταστροφή πόσες φορές πήγε στο γήπεδο; Προφανώς μετά το "είμαι εδώ" του Μελισσανίδη την Παρασκευή, ήθελε να δώσει κι αυτός το παρών για να μη φανεί ότι είναι απ' έξω και δεν τον ενδιαφέρει.
Μπορεί το παραμύθι που πουλάει ο Δημητρέλος σχετικά με τον Βιντιάδη να μην έχει δράση κι η υπόθεση να αποτελεί ένα κακέκτυπο του Τσάκα με τον Πρίγκιπα, αλλά στο αγωνιστικό κομμάτι έδειξε αντανακλαστικά. Με τις μεταγραφές των Πετρόπουλου, Μητρόπουλου, Τσουμάγκα που έπαιξαν αμέσως κι άλλαξαν το αγωνιστικό πρόσωπο της ομάδας. Όταν ο Παναθηναϊκός, δηλαδή, θα πρέπει να περιμένει μέχρι τον Απρίλιο μπας και αποθεραπευτεί ο Φιγκερόα.
Και δεν είναι καθόλου εύκολο, χωρίς λεφτά και σε συνθήκες πανικού, όταν η ομάδα στο τέλος του πρώτου γύρου ήταν στην τελευταία θέση με 12 βαθμούς μαζί με την Κέρκυρα, να βρεθεί καθαρό μυαλό για σωστές μεταγραφικές επιλογές. Ταυτόχρονα παρά τα τεράστια οικονομικά προβλήματα η ομάδα να βρει (όπως λέγεται) τα ψυχικά αποθέματα για να παλέψει την υπόθεση-σωτηρία και κατά πως φαίνεται να την κερδίζει. Όλα αυτά ξαναλέμε είναι σημαντικά και εκτιμητέα. Μέχρι εκεί όμως. Σε ότι έχει να κάνει με τη γενικότερη σωτηρία της ΑΕΚ, το πρόβλημα και είναι τεράστιο και εξακολουθεί να υφίσταται. Κατ' αρχήν ουδείς δεν μπορεί να πάρει στα σοβαρά την περίπτωση-Βιντιάδη. Εκτός βέβαια απ' αυτούς που τον κατασκεύασαν, τον εμφάνισαν και τον στηρίζουν μέχρι τώρα.
Η απάντηση του Δημήτρη Μελισσανίδη την Παρασκευή το βράδυ "μπαίνω αν..." δημιούργησε φρενίτιδα ενθουσιασμού. Είναι θέμα εκτίμησης, αλλά και βούλησης να την ερμηνεύσει ο καθένας όπως θέλει. Θετικά ή αρνητικά. Ο Μελισσανίδης δεν είναι έξυπνος. Είναι πανέξυπνος. Ούτε λαγούς με πετραχήλια θέλησε να τάξει, αλλά ταυτόχρονα δεν ήθελε να δείξει ότι έχει κλείσει οριστικά και αμετάκλητα την πόρτα στην ΑΕΚ και δεν ενδιαφέρεται για αυτή. Είτε, λοιπόν, ρίχνοντας το μπαλάκι σε Νοτιά και Παππά, ότι αν μπουν και οι άλλοι που έχουν δημιουργήσει αυτά τα χρέη, μπαίνω και εγώ. Ρίχνοντας μάλιστα κάθε άλλο παρά τυχαία το νούμερο των 100 εκατομμυρίων γιούρο, που απαιτούνται για να ξελασπώσει η ΑΕΚ.
Τι πιθανότητες έχει για να ευδοκιμήσει αυτό το σενάριο; Κατά την προσωπική μου άποψη; Καμία. Ρομαντικοί και ευαίσθητοι που θα βάλουν αυτή την εποχή αυτά τα λεφτά για να σώσουν την ΑΕΚ δεν υπάρχουν. Κι επί της ουσίας βέβαια και με τα μισά λεφτά η ΑΕΚ θα είναι ΟΚ. Ακόμα και με λιγότερα από 50 εκατομμύρια. Ο Μελισσανίδης, όμως, ανεβάζει σκόπιμα τον πήχη πολύ ψηλά για να το κάνει πολύ δύσκολο.
Ο Μελισσανίδης ξέρει πολύ καλά ότι αυτό που έκανε το 91-94 με τρία σερί πρωταθλήματα δεν ξαναγίνεται. Ο ίδιος στα 20 χρόνια που πέρασαν απογειώθηκε και εκτινάχθηκε σαν οικονομικό μέγεθος. Ξέρει πολυ καλά, όμως, ότι ο Ολυμπιακός του Μαρινάκη αυτή τη στιγμή είναι ανίκητος. Με τη ρευστότητα που έχει ο ίδιος, με το Καραϊσκάκης και με εξασφαλισμένα τα 20+ εκατομμύρια κάθε χρόνο από το Τσάμπιονς Λιγκ. Και για αυτό μίλησε για 20 εκατομμύρια. Και στο "εάν" βέβαια Να μπαίνεις κάθε χρόνο μέσα δηλαδή, κυνηγώντας τον Ολυμπιακό για να του πάρεις την πρώτη θέση και τα λεφτά του Τσάμπιονς Λιγκ;
Το να καβατζάρει η ΑΕΚ στην πορεία Ατρόμητο-Αστέρα Τρίπολης και να πολεμάει με τον ΠΑΟΚ του Σαββίδη για τη δεύτερη θέση για τον Μελισσανίδη δεν λέει απολύτως τίποτα. Όχι μόνο από πλευράς πρεστίζ, αλλά γιατί κάθε χρόνο η ΠΑΕ σαν μαγαζί θα έχει παθητικό. Και τα αφεντικά θα βάζουν το χέρι στην τσέπη. Και σαν Πόντιος ο Μελισσανίδης στα λεφτά είναι σφιχτός και πολύ μάλιστα.
Πονηρός ο Δημητρέλος έτρεξε αμέσως να ορίσει ΔΣ για τη Δευτέρα το απόγευμα. Να μην του λένε, δηλαδή, ότι ενώ υπάρχει η πρόταση Μελισσανίδη, αυτός κάθεται γαντζωμένος στην καρέκλα του και δεν κάνει τίποτα. Θα βγει ένα πλάνο, λοιπόν, για τις επαφές και συζητήσεις με Παππά και Νοτιά, αλλά σε ότι έχει να κάνει με την προοπτική λύσης, φέξε μου και γλίστρησα. Ο Δημητρέλος έβαλε μπροστά και γρήγορα μάλιστα τη σχετική διαδικασία με στόχο να τη κάψει και να την τελειώσει.
Όσο κι αν ακούγεται δυσάρεστο αυτά είναι τα δεδομένα στην ΑΕΚ και δεν αφήνουν περιθώρια αισιοδοξίας. Αν ήταν τόσο απλό και τόσο εύκολο, "μαζευόμαστε όλοι μαζί και βάζουμε λεφτά" θα είχε ήδη γίνει. Το να τα βρούνε Σαμαράς-Βενιζέλος-Κουβέλης για να κυβερνήσουνε τη χώρα, ήταν εύκολο. Δεν τους στοίχισε τίποτα, άλλωστε. Το αντίθετο μάλιστα. Και την εξουσία απολαμβάνουν και κάνουν και ρουσφέτια. Για να τα βρούνε Μελισσανίδης-Παππάς-Νοτιάς θα πρέπει να πληρώσουν. Και όχι μια φορά. Πρέπει να βάζουν λεφτά συνέχεια. Αν κάποιος το βλέπει αυτό εφικτό και εύκολο, εγώ πάω πάσο.
Όσο τώρα για τον Ντέμη, ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει ότι είναι ΑΕΚτζής. Το "όλοι το Σάββατο στο γήπεδο", όμως που κολλάει; Ο ίδιος από τότε που έφυγε τρέχοντας κι άρχισε η κατρακύλα της ΑΕΚ στην καταστροφή πόσες φορές πήγε στο γήπεδο; Προφανώς μετά το "είμαι εδώ" του Μελισσανίδη την Παρασκευή, ήθελε να δώσει κι αυτός το παρών για να μη φανεί ότι είναι απ' έξω και δεν τον ενδιαφέρει.
