Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 2013

Ο ΣΥΡΙΖΑ και η σύγκλιση

«Η λέξη "σύγκλιση", αγαπημένη λέξη του γιάπικου εκσυγχρονισμού της δεκαετίας του 1990 και του 2000, ξεχάστηκε και η πραγματικότητα της φτώχειας και της όξυνσης των κοινωνικών ανισοτήτων επισκίασε κάθε κρατική πολιτική».
Ποιος τα λέει αυτά; Ο πρόεδρος ενός κόμματος για το οποίο η «σύγκλιση» ήταν ένα απ' τα βασικά προπαγανδιστικά του συνθήματα, με το οποίο σκόρπιζε με τη σέσουλα αυταπάτες στο λαό ότι θα τρώει με χρυσά κουτάλια στο πλαίσιο της ΕΕ. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Τσίπρας.
Και δεν τα έλεγε μόνο τότε. Μέχρι και πριν από λίγους μήνες ο Αλ. Τσίπρας, όπου βρισκόταν και όπου στεκόταν, διερρήγνυε τα ιμάτιά του, επειδή - όπως έλεγε - η Ελλάδα, λόγω των μνημονίων, έφτασε να μοιάζει περισσότερο με χώρα της Αφρικής παρά με ευρωπαϊκή χώρα. Διαπίστωνε, δηλαδή, απόκλιση της Ελλάδας απ' το ευρωπαϊκό «κεκτημένο», που το άφηνε έτσι θολό για να μην πει ότι το μόνο κεκτημένο της ΕΕ είναι η βαρβαρότητα στην οποία καταδικάζει τους λαούς της.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο ΣΥΡΙΖΑ επιβεβαιώνει την αναξιοπιστία του, ότι είναι φορέας που ο λαός δεν μπορεί να του έχει καμία απολύτως εμπιστοσύνη. Κάθε φορά έκανε τη βρώμικη δουλειά και μετά φρόντιζε να χώσει τις βρωμιές του κάτω απ' το χαλί για να μην του κρεμάσει κουδούνια ο λαός. Ψήφισε το Μάαστριχτ και σήμερα παριστάνει τον ανήξερο. Πανηγύριζε για την ΟΝΕ και σήμερα δηλώνει υποκριτικά, αναλόγως του ακροατηρίου βεβαίως, «το ευρώ δεν είναι φετίχ», αν και είναι «φετίχ» η αστική εξουσία που ορέγεται να διαχειριστεί.

Υπερασπίστηκε όσο λίγοι τον ευρωμονόδρομο για να πείσει το λαό ότι έξω απ' την ΕΕ καραδοκεί το χάος, ότι δεν μπορεί να σταθεί δίχως τη λυκοσυμμαχία. Του έκρυψε συνειδητά ότι η ένταξη σ' αυτήν αποτέλεσε στρατηγική επιλογή της ντόπιας αστικής τάξης, απ' την οποία προσδοκούσε οφέλη, μεταξύ άλλων και βοήθεια στο τσάκισμα του λαού και των δικαιωμάτων του.
Κι επειδή αρέσει πολύ στον ΣΥΡΙΖΑ να δηλώνει «δικαιωμένος», παρότι σε τίποτα δε δικαιώθηκε, να και κάτι που μπορεί να το πει και να ισχύει. Ναι, δικαιώθηκε, εντός της ΕΕ η «σύγκλιση» έρχεται, κοντεύει όπου να 'ναι. Είναι όμως προς τα κάτω. Με τους λαούς όλων των χωρών της ΕΕ, ανεξαιρέτως, να εξωθούνται βίαια στη φτώχεια και την ανεργία.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Powered By Blogger