Λαϊκή ιδιοκτησία για την αγροτιά

Η Ελλάδα δεν είναι φτωχή χώρα. Εχει τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες σε ανθρώπινο δυναμικό, σε ύλες, σε ορυκτό πλούτο. Ολα αυτά πρέπει να γίνουν λαϊκή ιδιοκτησία, το ίδιο και η γη. Η φτωχή αγροτιά δεν έχει τίποτα να φοβάται. Η κοινωνικοποίηση της γης δε σημαίνει ξεκλήρισμα, αντίθετα σε προστατεύει από αυτό. Δεν είναι οι μικροί αγρότες που εκτοπίζουν τους μεγάλους αγρότες από την παραγωγή αλλά το αντίθετο. Το να γίνουν λαϊκή ιδιοκτησία η γη, ο ορυκτός πλούτος, τα λιμάνια, τα αεροδρόμια, οι σιδηρόδρομοι κ.λπ., σημαίνει ότι ο κάθε αγρότης έχει δουλειά, προστασία της παραγωγής του, μέλλον, είτε στην κρατικά οργανωμένη
αγροτική μονάδα είτε στον παραγωγικό συνεταιρισμό. Σημαίνει ότι θα έχει δωρεάν σύγχρονες υπηρεσίες σε Υγεία και Πρόνοια, Παιδεία, δικαίωμα στις διακοπές, αναβάθμιση της ζωής στην ύπαιθρο. Ο παραγωγικός συνεταιρισμός της φτωχής αγροτιάς μπορεί να συνενώσει τους παραγωγούς, να μειώσει αισθητά το κόστος παραγωγής με την ολόπλευρη στήριξη του κράτους και να αυξήσει θεαματικά την παραγωγή. Εξασφαλίζει κάλυψη της παραγωγής και του κόπου των αγροτών, καθώς τα προϊόντα τους θα συγκεντρώνονται από την κρατική μηχανή χωρίς το φόβο «κανονιών» και το άγχος της πώλησης, και ένα μέρος τους θα διακινείται από τους ίδιους τους συνεταιρισμούς. Με αυτήν την πρόταση, που πρέπει να γίνει κυρίαρχη στους φτωχούς αγρότες, δίνεται η απάντηση στην καπιταλιστική βαρβαρότητα που ζούμε σήμερα και δυναμώνει η αγωνιστική συσπείρωση ΠΑΜΕ - ΠΑΣΥ - ΠΑΣΕΒΕ - ΜΑΣ - ΟΓΕ. Περισσότεροι αγρότες και κτηνοτρόφοι πρέπει να καταλάβουν ότι οι αγώνες δε γίνονται εξ αποστάσεως, ούτε με ένα ανάθεμα, ούτε με αντιπροσώπους, αλλά χρειάζεται οργάνωση, αντοχή, πειθαρχία και στόχο την ανατροπή της εκμεταλλευτικής βαρβαρότητας από τα μονοπώλια και τα κόμματά τους. Εργάτες και αγρότες καλούνται να πάρουν την τύχη στα χέρια τους με τη δράση τους, να δημιουργήσουν το μεγάλο μαχητικό λαϊκό ποτάμι που θα σαρώσει τις δυνάμεις των μονοπωλίων και θα ανοίξει το δρόμο για μια λαϊκή ανάπτυξη.