Σκουλήκια, σκοτωμένοι και σκατά γίνανε κοπριά για γερμανική σπορά

 Γράφει: Αλέξης Πολίτης

Χαιρετώ τους απανταχού, ακόμη πιο βαθειά στην τσέπη, ακόμη πιο ηδονικά στο νου, μελλοντικούς φορομπηγμένους του τρέχοντος έτους. Είναι γεγονός. Η εξαγνιστική αλήθεια ξεγυμνώθηκε, επιτέλους, για να μας διεγείρει κρατώντας ένα λάγνο ζαρζαβατικό στο δεξί της χέρι. Μη σκιάζεστε βρε. Το αγγούρι, ετούτη τη φορά και κόντρα στις δραχμολάγνες Κασσάνδρες, θα μας δροσίσει. Τέρμα η μεμψιμοιρία, η μουρμούρα και η αχαριστία αδέρφια. Φτάνει πια. Ήγγικεν η ώρα της σωτηρίας της πατρίδας! Η συνταγή ήταν απλούστατη και εμείς χανόμασταν στη μετάφραση με πολύπλοκες οικονομικές γκουρμεδιές και τεχνοκρατικές δημοσιονομικές γαστρονομίες, τετραγωνίζοντας τον κύκλο της κρίσης. Χάρη στον προφήτη Αντώνη Σαμαρά και τους συν αυτώ followers, τον «απαγκιστρωτή από το Μνημόνιο» Φώτη και τον «ξέχασα τη λίστα, αλλά όχι τα χαράτσια» Βαγγέλη, το Θείο Φως της λύτρωσης έλαμψε και θα λάμπει για πάντα. Ο δρόμος της αιώνιας ευδαιμονίας του έθνους θα είναι στρωμένος για πάντα με δανεικά ευρώ υποτέλειας και γερμανικά ροδοπέταλα. Και λίγο αιματάκι μωρέ από τους νεομάρτυρες της κρίσης, αλλά κλάιν μάιν. Ποταπές δημαγωγικές φανφάρες του λόμπυ της δραχμής. Κάτι με την επιδρομή στη σύνταξη και τα φάρμακα των γιαγιάδων, κάτι με την ποινικοποίηση της θέρμανσης με το πετρέλαιο στο 1,40 το λίτρο, κάτι με την παραδειγματική τιμωρία όποιου μαλάκα Έλληνα τόλμησε να κάνει οικογένεια και παιδιά, κάτι με την άτυπη στάση πληρωμών και κοινωνικών παροχών, κάτι με φορολογικούς συντελεστές αψηλούς σαν τη στρατόσφαιρα, κάτι με την άτυπη ανακήρυξη σε εθνικό σπορ της εσαεί πεολειχίας στις παγκόσμιες τοκογλυφικές δυνάμεις… Κι ο γρίφος λύθηκε. Πάπαλα. Αυτό ήταν αδέρφια. Άγγίξαμε την τελειότητα χωρίς να αναλωθούμε στην πολυπλοκότητα. Ένα κι ένα κάνουν δύο. «Τρέχουν τα δάκρυα βροχή σίγουρα θα πάμε, μιας και φτάσαμε ως εκεί. Εμείς στο χώμα και κανείς τους στη φυλακή»… Ο Άκης, ο Μάκης και ο Λάκης είναι οι εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Μην τσιμπάτε και σταθείτε στο πρώτο σκέλος. Εμείς στο χώμα κύριοι. Αυτή είναι η ταμπακιέρα. Το πλάνο εξ αρχής. Με συγκατοίκους «τα 3 ΣΚΟΥ»: Σκουλήκια, σκοτωμένους και σκατά. Μας πετάνε κι εμάς εκεί, τους σκυμμένους, ντροπιασμένους από την οικονομική και ψυχολογική βία, προλετάριους Έλληνες, για να γίνουν τέσσερα τα σκου. Και εν συνεχεία να αποτελέσουν όλα μαζί την τέλεια, ιδανική κοπριά, για να πιάσει η γερμανική σπορά… Θα μιλήσω για μένα που είναι και πιο τίμιο. Πνίγομαι. Δεν το κρύβω. Κι ο εν εξελίξει πνιγμός μου δεν έχει να κάνει με κομματικούς προσανατολισμούς, ιδεολογικές συνιστώσες και νομισματικά φετίχ. Χεστήκα, ρε για το αν θα πληρώνω το γάλα των παιδιών μου αύριο, μεθαύριο με ευρώ ή δραχμές, γιεν ή στερλίνες. Καίγομαι μόνον για το αν θα μπορώ να το πληρώσω. Αυτό και άλλα παρόμοια είναι τα μείζονα και μόνα σημαντικά που με απασχολούν και έχουν στοιχειώσει τον ξύπνιο μου, τον ύπνο μου, μετατρέποντας την καθημερινότητά μου σε σαδιστικό εφιάλτη. Αν νομίζετε «ηγέτες» μου ότι θα με παραμυθιάσετε ξορκίζοντας την απελπισία από τα μάτια μου, προσθέτοντάς μου μια νέα αιτία για να απελπίζομαι είστε βαθειά νυχτωμένοι. Αν θεωρείτε ότι του μόχθου μου τα λεφτά είναι δυο φορές λεφτά σας, να πάτε μέχρι τη γωνία να δείτε αν έρχομαι. Αν πάλι πιστεύετε ότι βλέπω τα δόντια του λιονταριού και νομίζω ο κουτός πως μου χαμογελάει, θα σας απαντήσω ότι δεν είμαι άβουλο, χαζό ζώο, είμαι άνθρωπος. Κι ο Καζαντζάκης έλεγε ότι η πέτρα, το σίδερο, το ατσάλι δεν αντέχουν. Ο άνθρωπος αντέχει. Έχω καθάρια όνειρα, γλυκές φιλοδοξίες, όμορφες σκέψεις, πηγαίες ιδέες και αστείρευτη ποίηση μέσα μου. Αυτά δεν φορολογούνται. Κι αν βρείτε τον τρόπο ελάτε να μου τα πάρετε
 Μολών Λαβέ
 http://www.aixmi.gr