ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΤΗ ΔΕΗ Κάλεσμα δράσης ενάντια στην ιδιωτικοποίηση

Εργαζόμενοι και καταναλωτές μετρούν ήδη πολλαπλά προβλήματα από την ιδιωτικοποίηση που ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του '90

Οι ταξικές δυνάμεις παλεύουν για «ρεύμα φτηνό για όλο το λαό»

Την ανάγκη οι εργαζόμενοι να οικοδομήσουν τη δική τους συμμαχία με όλα τα λαϊκά στρώματα που χτυπιούνται από την σημερινή πολιτική, προκειμένου να απαντήσουν αποτελεσματικά στην επίθεση που δέχονται, ανέδειξε ο Δήμος Κουμπούρης, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ, στη χτεσινή συγκέντρωση-συζήτηση με τους εργαζόμενους στις εγκαταστάσεις της ΔΕΗ στην Πειραιώς. Η παρέμβαση αυτή ήταν μέρος των δραστηριοτήτων του ΠΑΜΕ ενάντια στο πλήρες ξεπούλημα της ΔΕΗ, αλλά και άλλων επιχειρήσεων - τομέων στρατηγικής σημασίας στους ιδιώτες. Ξεπούλημα που αποτελεί αιχμή του δόρατος της νέας κυβέρνησης προκειμένου να ικανοποιηθούν οι ανάγκες της κερδοφορίας του κεφαλαίου.

Μειώθηκαν οι εργαζόμενοι - υποβαθμίστηκαν οι υπηρεσίες

Η πορεία της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ, που ξεκίνησε επισήμως στα τέλη της δεκαετίας του '90, συνάδει με τη μείωση του προσωπικού και την απαξίωση τομέων της επιχείρησης. Χαρακτηριστικά είναι τα λόγια εργαζομένων στις συγκεκριμένες εγκαταστάσεις.
-- «Το 1987 υπήρχαν 615 εργαζόμενοι και σήμερα απασχολούνται περίπου 180 εδώ».
-- «Παλιά έβλεπες στρατό ολόκληρο να βγαίνει για δουλειά. Σήμερα το μεγαλύτερο μέρος της διανομής έχει δοθεί σε εργολάβους».
-- «Το εστιατόριο μέχρι τώρα το δούλευαν συμβασιούχοι. Στην αρχή ήταν δέκα, μετά έγιναν πέντε και στο τέλος έμειναν τρεις. Πήραν κι αυτοί σύνταξη και τώρα θέλουν να το δώσουν σε εργολάβο».
Τη συζήτηση άνοιξε ο Ηλίας Μαστρολέων, στέλεχος του ΠΑΜΕ και συνδικαλιστής στη ΔΕΗ, εξηγώντας την κατάπτυστη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας που υπέγραψε με τη διοίκηση η πλειοψηφία της ΓΕΝΟΠ και η οποία αποδέχεται τους νόμους που επιβάλλουν μεσοσταθμική μείωση του «μισθολογικού κόστους» κατά 35% σε σχέση με το 2009, διευκολύνουν τις απολύσεις. Αναφερόμενος στις μονάδες της ΔΕΗ που δε λειτουργούν σημείωσε ότι έτσι δημιουργείται πεδίο δράσης για τους ιδιώτες και, ταυτόχρονα, οι κλειστές μονάδες αποτελούν το άλλοθι για απολύσεις, όπως προβλέπεται στη σύμβαση. Ακόμα επισήμανε τις συνέπειες της πολιτικής αυτής σε βάρος του λαού καθώς οι τιμές του ρεύματος αυξάνονται ενώ υποβαθμίζεται η ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών. Για παράδειγμα έχει πολλαπλασιαστεί ο χρόνος για την αποκατάσταση της βλάβης.
Ο Δ. Κουμπούρης εξαρχής υπογράμμισε ότι δεν μπορεί να υπάρξει λύση για τους εργαζόμενους χωρίς σύγκρουση. Επισήμανε την ανάγκη να γίνει κατανοητό ότι η καπιταλιστική κρίση είναι αντικειμενική και πως η εργατική τάξη πρέπει να δημιουργήσει τη δική της συμμαχία. Το κεφάλαιο, συνέχισε, έχει συμμάχους τις κυβερνήσεις του, τον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό, την ΕΕ. Αρα ο εργαζόμενος πρέπει να απαντήσει συμμαχώντας με όσους χτυπιούνται από αυτή την πολιτική. Με τους φτωχούς αγρότες και τους μικρομεσαίους. Στόχος αυτής της συμμαχίας είναι η οργάνωση του αγώνα, η αντίσταση στις πολιτικές που προωθούνται και η δημιουργία των όρων για να αποτινάξουν την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Απαραίτητος όρος αυτής της συμμαχίας αποτελεί η ρήξη με τα κόμματα που στηρίζουν την πολιτική της ΕΕ και η σύγκρουση με τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες.