Την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, το ακριβές εκλογικό αποτέλεσμα δεν ήταν γνωστό. Καταγράφονταν όμως τάσεις που μπορούν να συμβάλουν σε ορισμένες διαπιστώσεις. Αλλά στις τηλεοπτικές συζητήσεις κυριάρχησαν ζητήματα όπως η τεράστια πτώση του ΠΑΣΟΚ αλλά και της ΝΔ, όπως επίσης και το φαινόμενο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και μέσω αυτών η ερμηνεία της ψήφου, το τι σηματοδοτεί κ.λπ.
Το αποτέλεσμα, πράγματι, κατέγραψε τεράστιες απώλειες των δύο αστικών κομμάτων που κυβερνούσαν εναλλάξ τη χώρα για σχεδόν 40 χρόνια και συγκυβέρνησαν τους τελευταίους μήνες, των ΠΑΣΟΚ - ΝΔ.
Το φαινόμενο της απώλειας δεν είναι νέο. Αρχισε να γίνεται ορατό στις εθνικές εκλογές του 2007, όταν τα δύο Κόμματα μαζί συγκέντρωσαν ποσοστό κάτω από 80%, γεγονός που έδειξε για πρώτη φορά ξεκάθαρα πως το δικομματικό πολιτικό σύστημα δεν μπορεί να λειτουργεί όπως πριν και να χειραγωγεί λαϊκές δυνάμεις. Δηλαδή, όλες οι απώλειες από το ένα κόμμα δεν συσπειρώνονταν στο άλλο. Αυτό επαναλήφθηκε και στις εθνικές εκλογές του 2009.
Οι αστοί ανησυχούσαν από τότε και απ' ό,τι φαίνεται όχι άδικα. Δεν ήταν η πρώτη φορά που αυτό το εξέφραζαν έντονα. Οι αναζητήσεις μορφών, μεθόδων και ταχτικής αναζωογόνησης της ικανότητας του αστικού πολιτικού συστήματος, να χειραγωγεί λαϊκές συνειδήσεις, όπως παλιότερα, ήταν τότε αγωνιώδεις. Τους ενοχλούσε και τους απασχολούσε το γεγονός ότι, παρ' όλες τις προσπάθειες, αμέσως μετά τις εθνικές εκλογές του 2007, να βάλουν εμπόδια στην τάση παραπέρα αποδυνάμωσης της δικομματικής εναλλαγής και να αναστρέψουν όχι απλά το κλίμα ενάντιά της, αλλά να ξαναδημιουργήσουν εκείνες τις δυνατότητες επανασυσπείρωσης στα αστικά πολιτικά κόμματα, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, δεν κατάφεραν να έχουν αποτελέσματα.
Τότε, μάλιστα, έγραφε αστική εφημερίδα, από τις «ναυρχίδες» του συστήματος: «Η χώρα οδεύει σε μια οικονομική και κοινωνική κρίση της οποίας τη διάσταση και τις επιπτώσεις δεν μπορούμε ακόμη να προβλέψουμε ούτε καν να φανταστούμε. Η χώρα θα οδεύσει στην κρίση σε κατάσταση προφανούς ακυβερνησίας. Η χώρα εισέρχεται σε μια περίοδο, η οποία θα συνδυάζει τη σοβαρότερη κρίση με τη μέγιστη αστάθεια. Απέναντι σ' αυτήν την πρωτοφανή για τη δημοκρατία απειλή χρειάζεται ή η συνεργασία των δύο μεγάλων κομμάτων σε κυβερνητικό επίπεδο, ή συμφωνία ΝΔ - ΠΑΣΟΚ για άμεση αλλαγή εκλογικού νόμου και επιστροφή σ' αυτόν που έγιναν όλες οι εκλογές από το 1993 έως το 2004. Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ μπορούν να συμφωνήσουν σε μια λογική ο πρώτος κερδίζει, συμφέρει και τους δύο η επιστροφή σε ένα σύστημα πιο ενισχυμένης αναλογικής και θα προκύψουν σχεδόν μετά βεβαιότητας μια ισχυρή κυβέρνηση και μια ισχυρή αντιπολίτευση. Αυτό, δηλαδή, που χρειάζεται ο τόπος στις συγκεκριμένες περιστάσεις».
Με δεδομένα τα παραπάνω, πράγματι δρομολόγησαν τη συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ. αρχικά και στη συνέχεια ΠΑΣΟΚ - ΝΔ. Αλλωστε, τους ήταν απαραίτητη για να περάσουν τα πιο άγρια αντεργατικά αντιλαϊκά μέτρα που η προηγούμενη κυβέρνηση δε θα μπορούσε να περάσει, μετά το πρώτο μνημόνιο, τα μέτρα του οποίου ήταν καρμανιόλα για τους εργαζόμενους.
Το εκλογικό αποτέλεσμα επιβεβαίωσε αυτό που διέβλεπαν οι αστοί. Βεβαίως, τους αστούς πολλά χρόνια πριν τους απασχολούσε η αναζήτηση εφεδρειών, για να αντιμετωπίσουν τις δυσλειτουργίες του αστικού πολιτικού συστήματος. Βασικό κριτήριό τους η αποδοχή της ένταξης της Ελλάδας στην ΕΕ και η μη αμφισβήτηση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας και εξουσίας.
Το ζητούμενο πάντα ήταν η εξασφάλιση της δυνατότητας εγκλωβισμού και χειραγώγησης της εργατικής τάξης, των άλλων φτωχών λαϊκών στρωμάτων στα πλαίσια του συστήματος που διαφαίνονταν ότι θα αποδράσουν από ΠΑΣΟΚ - ΝΔ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου