Από αυτά που βλέπουμε στα βασικά κανάλια αποβλάκωσης και μνημονιακής προπαγάνδας, που παρεμπιμπτόντως όλως τυχαίως ολα ανήκουν σε εφοπλιστές ή συνεργαζόμενους με εφοπλιστές, θα πρέπει να υποθέσουμε οτι αν ξαφνικά χάλαγε ο καιρός και είχαμε ενιάρια κι απαγορευτικά θα έπρεπε να καλούσαν σε τρισάγια για να ξορκίσουμε το κακό. Και τι δεν είδαμε χτες βράδυ στο τελευταίο δελτίο του MEGA. Ανθρώπους με βαλίτσες στα λιμάνια, μπλόκα, στίβες με κασόνια προιόντων, απελπισμένους εμπόρους νησιών, κατεστραμένους ακτοπλόους και ξενοδόχους για τα σίδερα. Δεν αντεχόταν ουτε σαν γελοίο σκηνικό. Εννοείται βεβαια ότι ένα ενδεχόμενο απαγορευτικό-που είναι πάντα πιθανό στην Ελλάδα των βοριάδων- δεν θα κατέστρεφε τουρισμό, ναυτιλία, εμπόριο, γεωργία κλπ. Ετσι ούτε και η Απεργία μπορεί να κάνει τέτοιο κακό. Και στο κάτω κάτω της γραφής δεν φέρνουν οι εργαζόμενοι το κρίσιμο νομοσχέδιο την Τρίτη στη Βουλή. Η κυβέρνηση το φέρνει. Οπως ακριβώς η κυβέρνηση είχε φέρει το νομοσχέδιο για τα ταξί στις αρχές Ιουλίου, στο κέντρο σχεδόν της τουριστικης περιόδου και που όπως αποδείχτηκε καμιά επείγουσα ανάγκη δεν το επέβαλε αφού ακόμη το συζητάνε.
Ας κάνουμε όμως καθαρά κάποια πράγματα γυρω από τις απεργίες και τις αηδίες που λέγονται από γνωστους και καλοπληρωμένους δημοσιολόγους.
Η Απεργία δεν είναι απλή δήλωση ενός αιτήματος, ούτε θυμωμένο ξέσπασμα για να βγάλουν εργαζόμενοι το άχτι και το απωθημένο τους.
Ειναι οργανωμένη και συνειδητή πίεση και εκβιασμός προς τον εργοδότη για να πετύχουν ένα στόχο, που έχει να κάνει είτε με μισθούς είτε με δικαιώματα. Η Απεργία επίσης είναι δικαίωμα και κατάκτηση των εργαζομένων που έχυσαν αίμα για να το κατακτήσουν και δεν δίνουν δεκάρα για τα επιχειρήματα της δεκάρας του καθενός, ειδικά αν προέρχεται από φερέφωνα γνωστών συμφερόντων.
Αν οι εργαζόμενοι ήθελαν απλά και μόνο να δηλώσουν κάτι και όχι να πιεσουν και να εκβιάσουν -όπως εκβιάζονται και αυτοί και όλοι μας- για να πετύχουν το στόχο τους, ειναι βεβαιο ότι οι καπιταλιστές θα τους οργάνωναν οι ίδιοι μια μεγαλειώδη συνέντευξη τύπου για να μιλήσουν ακόμη και σε εθνικό δίκτυο, αν έπαιρναν διαβεβαίωση οτι δεν θα ακολουθούσε απεργία που τους στοιχίζει και απειλει και την εξουσία τους και την ισορροπία δύναμης.
Για την Απεργία τώρα των ναυτεργατών.
Τόσο τρομερό είναι πια οτι κάνουν απεργία Τρίτη και Τετάρτη; Αν έκαναν Πέμπτη και Παρασκευή, που πάλι δίκιο θα είχαν, να το συζητούσαμε αλλά τώρα δείχνουν κάποια κατανόηση παρά την επίθεση που δέχονται εδώ και χρόνια και που τώρα ξεπερνλαει κάθε όριο. Πότε να έκαναν απεργία δηλαδή; Μέσα Δεκέμβρη 12-6 το πρωί για να μην ενοχλήσουν;
Οταν σε έναν κλάδο μιας χώρας που λέγεται ναυτική από 100000 εργαζόμενους έχουν μείνει 17000 τι άλλο να κάνουν δηλαδή; Να περιμένουν να τους απολύσουν όλους;
Δεν έχουν δικαιώματα μόνον οι επιχειρηματίες των νησιών -που σε κάποια από αυτά μόνο απελπισμένοι δεν είναι- έχουν και οι απλοί εργάτες που τους καταργούν όχι μόνο σαν εργαζόμενους αλλά και σαν ανθρώπους.
Να πουμε κάτι ακόμα. Εχουν ασχοληθεί όλοι αυτοί με το ότι τα καράβια που μπαίνουν στα δρομολόγια είναι πολύ λιγότερα από τις προηγούμενες χρονιες για ευνόητους λόγους;
Επίσης ενδιαφέρει κανέναν από τους ευαίσθητους η απίστευτη καταγγελία Νταλακογιώργου της ΠΕΝΕΝ οτι δεν υπάρχει έλληνας ναυτικός στα πληρώματα των καραβιών με Ελληνική σημαία στη Μεσόγειο;;
Τέλος όπως εχουμε ξαναπεί η ΠΝΟ είναι μια ομοσπονδία που δεν της αρέσουν καθόλου οι απεργίες και που φυσικά δεν ελέγχεται καθόλου από το ΚΚΕ. Κάθε άλλο. Εκτός των ΠΕΝΕΝ και Στέφενσον υπάρχουν και άλλα σωματεία. Η ΠΝΟ ήταν σε πολλές Γεν.απεργίες η μοναδική ομοσπονδία που δεν συμμετείχε. Για να φτάσει λοιπόν η ΠΝΟ να κάνει απεργία φαντάσου τι έχει συμβεί.
Υ.Γ. Τα καράβια την Τετάρτη θα φύγουν μισά. Οποιος δεν το πιστεύει ας παρει τηλέφωνο να κλείσει θέση. Οι εκδρομείς του Πασχα στα νησιά είναι είδος υπό εξαφάνιση λόγω φτώχειας. Τα παραμύθια τους λοιπόν δεν 'εχουν δράκο.
* Την ώρα που αναδημοσιεύεται το παραπάνω κείμενο, το MEGAλο κανάλι ξεσαλώνει ρίχνοντας στο τραπέζι το χαρτί του κοινωνικού αυτοματισμού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου