Με αφορμή διάφορες αναρτήσεις σε διάφορα τοπικά blogs σχετικά με το ποιοί και γιατί δεν απεργούν, είπα κι εγώ να γράψω μερικές σκέψεις πάνω σ'αυτό το ζήτημα.
Τρανό παράδειγμα εργατών που δεν απεργούν ενώ συνάδελφοί τους αγωνίζονται εδώ και 164 περίπου ημέρες είναι οι εργάτες στη Χαλυβουργία. Ενώ το εργοστάσιο στον Ασπρόπυργο έχει σταματήσει την παραγωγή, το αντίστοιχο στο Βόλο συνεχίζει κανονικά.
Αυτό δηλαδή τί σημαίνει; Ότι οι εργάτες στο Βόλο τα έχουν λυμένα όλα, ζουν πλουσιοπάροχα και όλα μέλι γάλα; Ότι έχουν γραμμένο στα .... τον αγώνα των υπολοίπων εργατών για το δικαίωμα στη δουλειά και στη ζωή; ΦΥΣΙΚΑ και ΟΧΙ! Είναι τεράστιο ζήτημα τόσο η εργοδοτική τρομοκρατία όσο και τα εργοδοτικά τσιράκια. Απ'τη μια έχουν το αφεντικό να απειλεί με απολύσεις και απ'την άλλη τα τσιράκια του να σπέρνουν αυταπάτες και ψευτιές.
Στους ναυτεργάτες τώρα. Απ'ότι πληροφορήθηκα το πλοίο από Βόλο για Βόρειες Σποράδες, σήμερα, έκανε κανονικά το ταξίδι. Από αυτό και μόνο δηλαδή, απορρέει ότι οι ναυτεργάτες είναι αλήτες, είναι πουλημένοι και τα έχουν βρεί μια χαρά με την εργοδοσία; Ε όχι βέβαια! Ίσα- ίσα. Η έντονη τρομοκρατία και οι απειλές τους οδήγησαν στο να σαλπάρει κανονικά το πλοίο.
Η κατάσταση σήμερα δεν είναι σαφώς και η καλύτερη. Αυτά τα μέτρα που πήρανε μας τσακίζουν. "Ναι δε λέω..." σου λένε μερικοί, "...αλλά ο κόσμος είναι χαζός, και δεν καταλαβαίνει. Να! Δεν είδες σήμερα με τα πλοία; Μερικά ταξίδεψαν! Σα δεν ντρέπονται!"
Ωρέ χαζός είναι νομίζετε ο κόσμος και δεν καταλαβαίνει; Πολύ έξυπνος είναι και νιώθει στο πετσί αλλά και στην τσέπη του, το τί γίνεται. Το καταλαβαίνει στον μπακάλη, στο μανάβη, στο φούρνο, ακόμη και στο περίπτερο! Το ότι κάποιοι δεν απεργούν ή δεν κατεβαίνουν σε απεργιακές κινητοποιήσεις, σε διάφορες διαδηλώσεις και πορείες, δεν φταίει το ότι είναι ηλίθιοι ή βολεμένοι.
Ξέρεις τί τρομοκρατία "τρώει", τί απειλές και τί εκβιασμούς; Να τον στήσεις στον τοίχο πρέπει ή να του δώσεις να καταλάβει τους λόγους για τους οποίους πρέπει σήμερα να παλέψουμε;
Όλος αυτός ο κόσμος πρέπει να πεισθεί ότι ο αγώνας ενάντια στην πολιτική που επιβάλλουν αυτά τα μέτρα αλλά και στα μέτρα αυτά καθ'αυτά, δεν είναι εύκολος αλλά δεν είναι και ξένος, είναι δικός του! Όπως είναι και δικός μου. Γιατί κι εμένα χτυπάνε τα μέτρα κι ας μην είναι εργάτης. Αυτή η επίθεση μας αγγίζει όλους.
Πρέπει να πεισθεί πως το ψωμί στο τραπέζι του δεν πρόκειται να του χαριστεί από αυτούς που του το βουτάνε, αλλά θα το κερδίσει μέσα από τος αγώνες του.
Όπως επίσης πρέπει να διαλύσει στο μυαλό του τις όποιες σκέψεις για "τον αγώνα" που θα δώσουν κάποιοι άλλοι γι'αυτόν.
Και είναι ζήτημα όλος αυτός ο κόσμος να βγεί στο δρόμο της αντίστασης και του αγώνα, να παλέψει και να διεκδικήσει όλα όσα έχουν βάλει στόχο να του τσακίσουν ντόπιο και ξένο κεφάλαιο.
Τρανό παράδειγμα εργατών που δεν απεργούν ενώ συνάδελφοί τους αγωνίζονται εδώ και 164 περίπου ημέρες είναι οι εργάτες στη Χαλυβουργία. Ενώ το εργοστάσιο στον Ασπρόπυργο έχει σταματήσει την παραγωγή, το αντίστοιχο στο Βόλο συνεχίζει κανονικά.
Αυτό δηλαδή τί σημαίνει; Ότι οι εργάτες στο Βόλο τα έχουν λυμένα όλα, ζουν πλουσιοπάροχα και όλα μέλι γάλα; Ότι έχουν γραμμένο στα .... τον αγώνα των υπολοίπων εργατών για το δικαίωμα στη δουλειά και στη ζωή; ΦΥΣΙΚΑ και ΟΧΙ! Είναι τεράστιο ζήτημα τόσο η εργοδοτική τρομοκρατία όσο και τα εργοδοτικά τσιράκια. Απ'τη μια έχουν το αφεντικό να απειλεί με απολύσεις και απ'την άλλη τα τσιράκια του να σπέρνουν αυταπάτες και ψευτιές.
Στους ναυτεργάτες τώρα. Απ'ότι πληροφορήθηκα το πλοίο από Βόλο για Βόρειες Σποράδες, σήμερα, έκανε κανονικά το ταξίδι. Από αυτό και μόνο δηλαδή, απορρέει ότι οι ναυτεργάτες είναι αλήτες, είναι πουλημένοι και τα έχουν βρεί μια χαρά με την εργοδοσία; Ε όχι βέβαια! Ίσα- ίσα. Η έντονη τρομοκρατία και οι απειλές τους οδήγησαν στο να σαλπάρει κανονικά το πλοίο.
Η κατάσταση σήμερα δεν είναι σαφώς και η καλύτερη. Αυτά τα μέτρα που πήρανε μας τσακίζουν. "Ναι δε λέω..." σου λένε μερικοί, "...αλλά ο κόσμος είναι χαζός, και δεν καταλαβαίνει. Να! Δεν είδες σήμερα με τα πλοία; Μερικά ταξίδεψαν! Σα δεν ντρέπονται!"
Ωρέ χαζός είναι νομίζετε ο κόσμος και δεν καταλαβαίνει; Πολύ έξυπνος είναι και νιώθει στο πετσί αλλά και στην τσέπη του, το τί γίνεται. Το καταλαβαίνει στον μπακάλη, στο μανάβη, στο φούρνο, ακόμη και στο περίπτερο! Το ότι κάποιοι δεν απεργούν ή δεν κατεβαίνουν σε απεργιακές κινητοποιήσεις, σε διάφορες διαδηλώσεις και πορείες, δεν φταίει το ότι είναι ηλίθιοι ή βολεμένοι.
Ξέρεις τί τρομοκρατία "τρώει", τί απειλές και τί εκβιασμούς; Να τον στήσεις στον τοίχο πρέπει ή να του δώσεις να καταλάβει τους λόγους για τους οποίους πρέπει σήμερα να παλέψουμε;
Όλος αυτός ο κόσμος πρέπει να πεισθεί ότι ο αγώνας ενάντια στην πολιτική που επιβάλλουν αυτά τα μέτρα αλλά και στα μέτρα αυτά καθ'αυτά, δεν είναι εύκολος αλλά δεν είναι και ξένος, είναι δικός του! Όπως είναι και δικός μου. Γιατί κι εμένα χτυπάνε τα μέτρα κι ας μην είναι εργάτης. Αυτή η επίθεση μας αγγίζει όλους.
Πρέπει να πεισθεί πως το ψωμί στο τραπέζι του δεν πρόκειται να του χαριστεί από αυτούς που του το βουτάνε, αλλά θα το κερδίσει μέσα από τος αγώνες του.
Όπως επίσης πρέπει να διαλύσει στο μυαλό του τις όποιες σκέψεις για "τον αγώνα" που θα δώσουν κάποιοι άλλοι γι'αυτόν.
Και είναι ζήτημα όλος αυτός ο κόσμος να βγεί στο δρόμο της αντίστασης και του αγώνα, να παλέψει και να διεκδικήσει όλα όσα έχουν βάλει στόχο να του τσακίσουν ντόπιο και ξένο κεφάλαιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου