ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ Παντοτινός «γιος» της Πρωτομαγιάς των εργατών

Χαράματα Πρωτομαγιάς, πριν 103 χρόνια, σε ένα αρχοντικό της Μονεμβάσιας, γεννήθηκε το στερνοπαίδι του πλούσιου εμπόρου Ελευθερίου Ρίτσου και της Ελευθερίας, το γένος Βουζαναρά, που έμελλε να γίνει ο μέγιστος ποιητής - αγωνιστής της πρωτοπόρας εργατιάς και όλων των αγώνων της στον 20ό αιώνα, o Γιάννης Ρίτσος. Γεννημένος αρχοντόπουλο, τάχθηκε εφ' όρου ζωής - μέχρι και την ύστατη πνοή του - αταλάντευτα αυτοστρατευμένος με την εργατική τάξη και τα κομμουνιστικά ιδανικά.

Δεκαοχτάχρονος βρέθηκε στην ίδια «μοίρα» και στους ίδιους χώρους με βασανισμένους - και από τη φυματίωση - πρωτοπόρους, κομμουνιστές εργάτες. Από εκείνους άκουσε, έμαθε, ένιωσε το μόχθο, τους αγώνες, τα πάθη και τους πόθους τους. Βίωσε τη βιοπάλη της εργατικής τάξης, μετείχε στους κοινωνικούς και απελευθερωτικούς αγώνες της.

Ταγμένος με τη μαχόμενη εργατική τάξη, από τα τέλη του 1931 διευθύνει το καλλιτεχνικό τμήμα της «Εργατικής Λέσχης» του Εργατικού Κέντρου Αθήνας. Το 1932 εντάσσεται στον πολιτιστικό φορέα «Πρωτοπόροι». Ακολουθεί η ένταξή του στο ΚΚΕ.

Στο τεύχος 2 (Φλεβάρης 1933) των «Νέων Πρωτοπόρων» δημοσιεύει υπό τη βινιέτα «ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ΜΑΣ», το ποίημα «Στα παιδιά των προλετάριων», το οποίο με την ευκαιρία της φετινής Εργατικής Πρωτομαγιάς και της επετείου γέννησης του ποιητή της, αναδημοσιεύει, για πρώτη φορά από τότε, ο σημερινός «Ριζοσπάστης».