Κι όμως «λεφτά υπάρχουν! ή αλλιώς ανταρσία στο «καράβι»

Πολλοί είναι αυτοί που συνηθίζουν να παρομοιάζουν την Ελλάδα με ένα καράβι που είμαστε όλοι μέσα και όλοι μαζί θα σωθούμε ή θα βυθιστούμε. Αντί άλλων επιχειρημάτων παραθέτω τους εξαιρετικούς στίχους του Γιάννη Νεγρεπόντη (από το δίσκο «Απλά μαθήματα πολιτικής οικονομίας», Λ. Κηλαηδόνης 1975)

του Γιάννη Κυριακάκη,

συνεργάτη της εφημερίδας «Πριν» και μέλος του Τμήματος Οικονομίας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Η πατρίδα ένα καράβι
Που ολουνούς μας κουβαλάει
Πάνω την καλή την τάξη
Ένεκα που κουμαντάρει

Το χοντρό λαό στα κάτω
Μηχανές, κουζίνα, αμπάρι
Πάνω την καλή την τάξη
Ένεκα που κουμαντάρει

Κάλμα η θάλασσα άι άι
Το καράβι πρίμα πάει
Έχουν οι απάνω γλέντι
Ο χοντρός λαός σεκλέτι

Έτσι κι ο καιρός χαλάσει
Το γυρίσει σε μπουρίνι
Θα φροντίσει η απάνω τάξη
Το τομάρι της να σώσει

Στον χοντρό λαό αφήνει
Την ψυχούλα του να δώσει
Θα φροντίσει η απάνω τάξη
Το τομάρι της να σώσει

Φόρτσα η θάλασσα βάι βάι
Το καράβι φούντο πάει
Θε μου τους απάνω σώσε
Στο λαό κουράγιο δώσε

Η πατρίδα ένα καράβι
Που ολουνούς μας κουβαλάει
Πάει η φόρμουλα βάι βάι
Η «πλέμπα» πια δε μασάει!

Για πέντε Έλληνες εφοπλιστές δουλεύει η κορεατική ναυπηγική βιομηχανία, μας πληροφορεί άρθρο της Capital.gr (26/3/2012). Πρόκειται για τους Αγγελικούση, Προκοπίου, Π. Λιβανό, Οικονόμου και Μαρτίνο.

Σ’ έναν απ’ αυτούς, πριν δύο χρόνια έκανε έφοδο το ΣΔΟΕ στο γραφείο του και πήρε το σκληρό δίσκο για να ελέγξει τις 130 οφσόρ εταιρείες που υπολογίζονταν ότι έχει, καθώς δε «συνήθιζε» να κάνει φορολογικές δηλώσεις (Πρώτο Θέμα, 28/2/2010).

Ο ίδιος εφοπλιστής «χτυπήθηκε» με τον Μπερλουσκόνι για την αγορά βίλας στο Πορτοφίνο της Κυανής Ακτής και επικράτησε (αθάνατη ελληνική ψυχή! - Ελευθεροτυπία, 4/6/2011).

Οι Έλληνες εφοπλιστές κατείχαν, το Μάρτιο του 2012, 3.760 πλοία, δηλαδή το 15% της παγκόσμιας χωρητικότητας, αλλά μόνο 862 από αυτά έφεραν την ελληνική σημαία (Η Καθημερινή, 14-15/4/2012).

Το πρώτο τρίμηνο του 2012 παρήγγειλαν νέα πλοία αξίας 1,6 δις δολ., ενώ αγόρασαν και μεταχειρισμένα αξίας 600 εκατ. δολαρίων. Σύμφωνα με τον οίκο GA Moundreas, τη διετία 2010-11 (της κρίσης, δηλαδή) οι Έλληνες εφοπλιστές παρήγγειλαν 347 καινούρια πλοία. Κι όπως πάντα, στην Κορέα, στην Κίνα αλλά ποτέ εδώ.

Μετά από τόσες «εθνικές επιτυχίες», με τι καρδιά να τους ζητήσεις να πληρώσουν φόρους; Γι' αυτό υπάρχουν 52 φοροαπαλλαγές για το ελληνικό εφοπλιστικό κεφάλαιο. Ας πληρώσουν, τέλος πάντων, οι μισθωτοί, οι άνεργοι, οι νέοι, οι συνταξιούχοι, όλοι αυτοί που ζουν πάνω από τις δυνατότητες τους και καταστρέφουν συστηματικά την ελληνική οικονομία.

Παρακάτω.

Το 2010 οι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο εταιρείες είχαν κέρδη 7,3 δις ευρώ (καταραμένη κρίση !).

Οι τράπεζες μέχρι το 2011 είχαν επιδοτηθεί από το κράτος με 60 δις, ενώ από την έναρξη της κρίσης το 2008 το κράτος έχει αποφασίσει τη χορήγηση εγγυήσεων ύψους 155 δις. Και τα 28 δις ζημίες που ανακοίνωσαν πρόσφατα, θα καλυφθούν από τα 30 δις του Μνημονίου 2 που θα τους δοθούν. Δηλαδή, ό,τι κερδίζουν το κρατούν για την πάρτι τους, κι όταν έχουν ζημιές τις φορτώνουν στο λαό.

Συνεχίζουμε.

Ο Φουρλής επένδυσε 60 εκατ. ευρώ για τη δημιουργία καταστήματος ΙΚΕΑ στη Σόφια και μαζί με τον εφοπλιστή Κούστα προχωρούν στην κατασκευή Mall, που κοστίζει 80 εκατ. ευρώ (Ελευθεροτυπία, 9/10/2011). Το περιοδικό Forbes Bulgaria βράβευσε το ΙΚΕΑ Βουλγαρίας ως επένδυση της χρονιάς για το 2010. Υπολογίζεται ότι οι Έλληνες κεφαλαιοκράτες έχουν επενδύσει τα τελευταία χρόνια στα Βαλκάνια και την Τουρκία γύρω στα 15 δις ευρώ (Έθνος, 10/11/2010) για να επωφεληθούν από τα χαμηλά μεροκάματα που υπάρχουν εκεί. Αλλά η πατρίδα φροντίζει να μην ξενιτεύονται, να μην ταλαιπωρούνται. Προσεχώς Βουλγαρικοί μισθοί και στην Ελλάδα.

Σύμφωνα με στοιχεία των βρετανικών αρχών, την τελευταία διετία έχουν αποκτηθεί από Έλληνες ακίνητα στο Λονδίνο αξίας άνω του 1 δις ευρώ. Μόνο σε δύο χρόνια και μόνο στο Λονδίνο! Βέβαια, υπάρχουν κι εκείνοι που προτιμούν αγορές στο Βερολίνο και φυσικά οι πιο «παραδοσιακοί» συνεχίζουν να αγοράζουν στο Μονακό, την Κυανή Ακτή, το Παρίσι και τη Νέα Υόρκη.

Η εξεταστική επιτροπή της Βουλής διαπίστωσε ότι η ζημιά του ελληνικού δημοσίου από τις δραστηριότητες της SIEMENS στην Ελλάδα ξεπέρασε τα 2 δις και οι μίζες υπολογίστηκαν ότι ξεπέρασαν τα 180 εκατ. Κι όμως αυτοί ζήτησαν αποζημίωση μόνο 80 εκατ. Αυτό κι αν είναι κούρεμα!!

Η εκκλησία διαθέτει γύρω στα 10.000 ΝΠΔΔ που κατέχουν 1.300.000 στρέμματα γης, 900 ακίνητα από τα οποία παίρνουν ενοίκια, εισπράττουν χρήματα από ευρωπαϊκά προγράμματα, ΟΠΑΠ και λαχεία, έχουν σημαντικά ποσά σε προθεσμιακές καταθέσεις, κατέχουν μετοχές της Εθνικής, της Τράπεζας της Ελλάδος, της Πειραιώς κ.λπ. Σε ρεπορτάζ της Καθημερινής, 18/10/2009, εκτιμάται η αξία της εκκλησιαστικής περιουσίας ανέρχεται στα 15 δις ευρώ. Στα παραπάνω δεν περιλαμβάνονται τα ακίνητα 2.500 μοναστηριών και ναών που έχουν δικά τους κιτάπια.

Ας μην είμαστε, όμως, ισοπεδωτικοί. Δεν κι όλοι οι πλούσιοι κυνηγοί μετοχών, ακίνητων κ.λπ. Υπάρχουν και κάποιοι με καλλιέργεια, λάτρεις της τέχνης. Όπως ο πρόεδρος του ΣΕΒ, που από πολλούς χαρακτηρίζεται «τοκιστής και σουλατσαδόρος» επειδή πούλησε τη ΔΕΛΤΑ και είναι πρόεδρος των βιομηχάνων αλλά δεν έχει βιομηχανία. Ο άνθρωπος αντί για γιαούρτια και γάλατα ασχολείται, μεταξύ άλλων, με τη συλλογή έργων τέχνης. Ανάμεσα στα εκατοντάδες έργα τέχνης που έχει στη συλλογή του, ξεχωρίζει ο περίφημος ουρητήρας του Μαρσέλ Ντισάν, που αγόρασε το 1999 αντί 1,76 εκατ. δολαρίων. Δηλαδή όσα θα βγάλει ένας εκπαιδευτικός δουλεύοντας για τα υπόλοιπα 150 χρόνια της ζωής του, αν δεν υποστεί κι άλλη μείωση μισθού. Φυσικά το έργο τέχνης, ο ουρητήρας δηλαδή, θα έχει ανεβάσει την αγοραστική του αξία, οπότε… μάταιος κόπος.

Εξίσου σπουδαίο θεωρείται κι ένα άλλο έργο που κατέχει με τον τίτλο «Οι εραστές». Πρόκειται για τα υπολείμματα (!) μιας αγελάδας κι ενός βοδιού που φυλάσσονται σε δοχεία φορμόλης σε γειτονικές προθήκες. Ευτυχώς που ο πρόεδρος φυλάσσει βοοειδή στη φορμόλη και όχι μισθωτούς, αν και θα μπορούσε άνετα να το κάνει (ΒΗΜΑgazino, 24/4/2011).

Η ελληνική πλουτοκρατία, αδίστακτη και αποκτηνωμένη, με τις πλάτες της ΕΕ και σε συνεργασία με τον πολιτικό (υπό)κοσμο της χώρας: Αφού μας έσυρε στους Ολυμπιακούς αγώνες των 20 δις ευρώ. Αφού μας έβαλε να πληρώσουμε 30 δις για εξοπλισμούς μόνο την τελευταία 10ετια. Αφού δεν πλήρωνε φόρους και εισφορές, «έτρωγε» το ΦΠΑ, «μάσαγε» κάθε λογής επιδοτήσεις και ενισχύσεις, απολάμβανε απαλλαγές και ελαφρύνσεις. Αφού μας παραμύθιασε ότι θα μετατρέψει την Ελλάδα σε κέντρο χρηματοοικονομικών υπηρεσιών, εμπορίου, τουρισμού και τεχνολογίας της ΝΑ Μεσογείου. Αφού έβγαλε πολλά πολλά δις (600 έγραψε το Σπίγκελ) στην Ελβετία και τώρα τα στέλνει στην Καραϊβική. Αφού ναυπηγεί τα καράβια της στην Κορέα και στην Κίνα και τα έχει με σημαία Παναμά και Λιβερίας. Αφού μετέφερε τα εργοστάσια της στη Βουλγαρία και στην Αλβανία. Αφού έγραψε τα οικόπεδα, τις βίλες και τα κότερα της σε οφσόρ με έδρα τα νησιά Καϋμάν και Μάρσαλ.

Τώρα ζητά από μας να «σώσουμε την πατρίδα», να υποταχτούμε στη χούντα των τραπεζιτών, της ΕΕ και του ΔΝΤ, να υποκύψουμε στο δίλημμα «ευρώ η χάος».

Οι επερχόμενες εκλογές για κάποιους –κόμματα και αρχηγούς– είναι μια διαμάχη για το ποιος θα κρατά το τιμόνι του καραβιού την ώρα της πρόσκρουσης. Οι επίδοξοι καπετάνιοι μάς πάνε σε σίγουρο πνιγμό. Δεν αρκεί ν’ αλλάξουμε καπετάνιους. Πρέπει ν’ αλλάξουμε πορεία κι ύστερα ν’ αλλάξουμε και καράβι.

Γι’ αυτό η λύση που μας απομένει είναι: Ανταρσία στο καράβι! Ανταρσία στα αμπάρια, στην κουζίνα, στις μηχανές. Όλοι εμείς, η «πλέμπα», ο «χοντρός λαός» πρέπει να παραμερίσουμε τα ερείπια που μας κληροδοτεί η ελληνική ολιγαρχία και να αρχίσουμε από την αρχή. Αλλά αυτή τη φορά να δουλέψουμε για εμάς. Να μας ανήκει ο πλούτος που παράγουμε. Και συμβολικά στην πλατεία Συντάγματος να τοποθετήσουμε τον «ιερό» ουρητήρα του Δασκαλόπουλου για να περνούν οι προλετάριοι της Αθήνας να ουρούν ατενίζοντας τη Βουλή.