Ομιλά της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκας Παπαρήγα στους εργαζόμενους του νοσοκομείου "Ευαγγελισμός"

«Σας διαβεβαιώ ότι το ΚΚΕ μέχρι τη στιγμή που θα ανοίξουν οι κάλπες θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του να συνδυάσει την προεκλογική πολιτική συζήτηση, που λογικά πρέπει να γίνει, αλλά και την ανάπτυξη των αγώνων. Συνήθως σε προεκλογική περίοδο δε γίνονταν αγώνες τον τελευταίο μήνα, συγκεντρώναμε όλοι την προσοχή - όλα τα κόμματα - στην προεκλογική συζήτηση. Αλλά εμείς, δε θα κάνουμε το λάθος να εγκαταλείψουμε τους αγώνες και ξέρουμε πολύ καλά ότι μέχρι να κλείσει η βουλή θα παίρνονται αποφάσεις δραματικές, αλλά και στη διάρκεια που η βουλή θα είναι κλειστή, τα υπουργεία μαζί με την ΕΕ, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ θα δουλεύουν όλο το πλαίσιο δράσης, το οποίο θα πρέπει να το λειτουργήσει η επόμενη κυβέρνηση. Συνήθως αναστέλλονται αποφάσεις, αλλά τώρα δεν πρόκειται να ανασταλεί καμία. Και μάλιστα και με κλειστή τη βουλή, ο κίνδυνος είναι ακόμη μεγαλύτερος να παίρνονται αποφάσεις, να προετοιμάζονται νέα μέτρα και να μην μπορεί κανείς να τα πληροφορηθεί. Σήμερα π.χ. το πρωί, προφανώς στην Ωρα του Πρωθυπουργού - το άκουσα στο ραδιόφωνο τώρα που ερχόμουν - ο κύριος Παπαδήμος δήλωσε ότι πρέπει να μπει ένα τέρμα στην αντίληψη ότι θα υπάρχει κρατική επιχορήγηση στα ασφαλιστικά Ταμεία. Καταλαβαίνετε πάρα πολύ καλά ότι αυτό θα έχει τραγικές συνέπειες και στις συντάξεις και στις παροχές Υγείας. Γιατί αν δεν υπάρχει κρατική χρηματοδότηση στα ασφαλιστικά Ταμεία ή στον ΕΟΠΥΥ, πώς θα γίνει; Φυσικά, ποτέ δεν εκπληρώθηκε η κρατική επιχορήγηση και στον τομέα της Υγείας και της σύνταξης και που αποφασίζονταν στους κρατικούς προϋπολογισμούς. Δεν υλοποιήθηκε ποτέ. Πάντα έδιναν λιγότερα. Αλλο προϋπολογίζω και άλλο ολοκληρώνω τον προϋπολογισμό.   Καταλαβαίνετε τι έχει να γίνει τώρα. Με τα αποθεματικά των νοσοκομείων που κουρεύτηκαν στις τράπεζες, με τα ασφαλιστικά ταμεία τα οποία έχουν μείον στην ουσία, είναι στο "κόκκινο". Με τη μείωση των εισφορών στα ασφαλιστικά ταμεία λόγω ανεργίας, λόγω φοβερής μείωσης μισθών. Με εργοδότες που χρωστάνε πολλά στα ασφαλιστικά ταμεία. Καταλαβαίνετε, δηλαδή, πού πάμε.   Κριτήριο η κατάσταση στην Υγεία   Εμείς θεωρούμε ότι ακόμη και αν δεν υπήρχαν άλλα προβλήματα σε όλους τους άλλους τομείς της ζωής μας - που βέβαια δεν είναι δυνατόν να μην υπήρχαν, όλα είναι αλληλένδετα - αλλά και μόνο οι εμπειρίες στον τομέα της Υγείας είναι αρκετές, για να οδηγήσουν το λαό σε μια πολιτική συνειδητοποίηση, θα έλεγα, του απαιτούμενου υψηλού επιπέδου, και σε μια πολιτική καταδίκη των κομμάτων που κυβέρνησαν, του ίδιου του συστήματος του καπιταλιστικού το οποίο ζούμε, να μην οδηγήσουν σε μια καταδίκη των μνημονίων, δανειακής σύμβασης και να μην οδηγήσουν σε μια ριζοσπαστικοποίηση της συνείδησης και της δράσης. Μόνο στον τομέα της Υγείας, γιατί δεν είναι ένας οποιοσδήποτε τομέας. Εδώ όλα δοκιμάζονται. Αυτό που λένε κοινωνικό κράτος, αυτό που λένε εργοδοσία, αυτό που λένε δημόσια Υγεία, αυτό που λένε επιχειρηματικός χαρακτήρας της Υγείας κλπ. Τα πάντα δοκιμάζονται και θα αρκούσε μόνο αυτό. Ξέρετε, καμιά φορά, αναρωτιόμαστε. Γιατί, είναι αλήθεια, οι αγώνες που έχουν αναπτυχθεί όσον αφορά στο ζήτημα της Υγείας, υπολείπονται. Δεν μιλάω για τους εργαζόμενους στο χώρο της Υγείας και εδώ είναι αναντίστοιχοι με τις απαιτήσεις, αλλά μιλάω γενικότερα για τους αγώνες των εργαζομένων, δεν θέλω να κάνω λεπτομερή αναφορά, τι έκαναν οι συνδικαλιστικές ηγεσίες. Αλλά υπάρχει ένας σοβαρός κίνδυνος. Μπροστά στην αύξηση της φτώχειας, της ανεργίας, την έλλειψη εισοδήματος, να συρρικνωθούν οι απαιτήσεις των εργαζομένων, οι απαιτήσεις του λαού, και να παλεύει μόνο για μια θέση εργασίας, έστω κι αν αυτή είναι 300 - 400 ευρώ το μήνα και 200 ευρώ το μήνα, για μια δουλειά χωρίς Ασφάλιση. Και ιδιαίτερα οι νέες ηλικίες, να μην μπορούν να συνειδητοποιήσουν τι σημαίνει να μην έχω ένσημα για σύνταξη και να μην ίσως συνειδητοποιούν, ιδιαίτερα εκείνοι που δεν έχουν φτιάξει ακόμα οικογένεια με παιδιά μικρά, τι σημαίνει η Υγεία να πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Και είναι ενδεικτικό. Οταν ο λαός πτωχεύει και όταν εξαθλιώνεται - και αυτό ισχύει για όλα τα μήκη και πλάτη της γης - εάν δεν υπάρχει ένα πανίσχυρο πολιτικοποιημένο εργατικό λαϊκό κίνημα, και αν δεν υπάρχει ένας πολιτικός συσχετισμός υπέρ - θα το πω καθαρά - του ΚΚΕ και γενικότερα ένα ριζοσπαστικό κίνημα, ο κίνδυνος των μειωμένων απαιτήσεων σε μια εποχή που ξέρουμε ότι αυξάνονται ιλιγγιωδώς οι απαιτήσεις στη ζωή μας, αυτά να μειώνονται. Πόσα χρόνια υπάρχουν οικογένειες - και πριν από την κρίση - που δεν έχουν κάνει διακοπές το καλοκαίρι; `Η κάνουν μια βδομάδα. Είναι μικρό πράγμα αυτό; Είναι πολυτέλεια; Γιατί μας λένε ότι πρέπει να βγάλουμε από πάνω μας ταμπού και συνήθειες. Οχι. Ταμπού και συνήθειες που σημαίνει να ζω αντίστοιχα με τις δυνατότητες της εποχής που περνάμε, με τις δυνατότητες της Ελλάδας, με τις σύγχρονες δυνατότητες, εμείς δεν τα θεωρούμε αυτά ταμπού. Είναι δικαιώματα αναφαίρετα, που ποτέ δεν κατακτήθηκαν πλήρως και δε δεχόμαστε να τα χάσουμε και να ζήσουμε με τις συνθήκες πριν από 50 - 60 χρόνια, τις πρώτες δεκαετίες του 21ου αιώνα.   Εκλεψαν «νόμιμα» και τα νοσοκομεία   Πρέπει να σας πω ότι αυτές τις μέρες συγκεντρώνουμε την προσοχή μας σε προβλήματα που έχουν σχέση με τα νοσοκομεία και όχι μόνο. Γιατί, για μας Υγεία είναι η δημόσια Υγεία, είναι η πρωτοβάθμια περίθαλψη, είναι τα νοσοκομεία, είναι η πρόληψη, δε μιλάμε μόνο για παροχή Υγείας στους ασθενείς, μιλάμε για παροχή υπηρεσιών Υγείας σε αυτούς που δεν έχουν ασθενήσει. Ποια είναι τα ζητήματα που προβάλλουμε; Πρώτα πρώτα, "κουρεύτηκαν" τα αποθεματικά των νοσοκομείων. Είτε είχαν τη μορφή κατάθεσης, αποθεματικών, είτε κυρίως ομολόγων. Ξέρετε ότι από την κυβέρνηση Σημίτη, από το 1998, αντί να δίνεται ρευστό στα νοσοκομεία, η κρατική επιχορήγηση δινόταν σε ομόλογα. Μάλιστα, ξεκίνησε αυτή η διαδικασία τον Αύγουστο του '98. Είχε προετοιμαστεί, βέβαια, νομικά από το '97. Τα ομόλογα αυτά "κουρεύτηκαν" όλα. Θα δω, βέβαια τον πρόεδρο του νοσοκομείου και θα τον ρωτήσω. Δεν "κουρεύτηκαν" αυτοί που δεν είχαν ομόλογα. Η Τράπεζα της Ελλάδας τα πήρε, τα έδωσε στις τράπεζες. Μάλιστα, δίνονταν τα ομόλογα των νοσοκομείων και των ΑΕΙ - δεν ξέρω αν ισχύει και συγκεκριμένα για τον "Ευαγγελισμό", ξέρουμε όμως ότι ισχύει γενικά - δίνονταν, κατατίθεντο στις τράπεζες που έμπαιναν στο "κούρεμα" λίγες μέρες πριν ξεκινήσει η διαδικασία του "κουρέματος". Δηλαδή, κατατέθηκαν συνειδητά για να μπουν στο "κούρεμα" 50%. Συνειδητά. Δεν έγινε προ κρίσης, έγινε και προ κρίσης, αλλά κατατέθηκαν - καταγγέλθηκε αυτό - μέχρι την τελευταία στιγμή. Δηλαδή, που είχε κλειστεί η συμφωνία στις Βρυξέλλες και παραμονές για να ξεκινήσει η διαδικασία του PSI, κατατέθηκαν. Δηλαδή, έγινε συνειδητά να μπουν στο "κούρεμα" και τα νοσοκομεία κ.λπ. για να γλιτώσουν, δεν ξέρουμε τι άλλο. Εμείς, λοιπόν, ζητάμε να καλυφθούν όλα τα "κουρέματα", ό,τι έχασαν από το "κούρεμα" τα νοσοκομεία, να δοθούν. Δεν φτάνουν αυτά για τη λειτουργία των νοσοκομείων. Αλλά καταλαβαίνετε ότι το "κούρεμα" στα νοσοκομεία φθάνει στο 70%. Κι εμείς έχουμε δώσει κατάλογο συγκεκριμένων νοσοκομείων που ξέρουμε. Δυστυχώς, οι διοικήσεις δεν αποκαλύπτουν τι έχει γίνει κι άμα δεν αποκαλύπτουν δεν μπορείς να μάθεις, εκεί όμως που μπορέσαμε και βρήκαμε τα κείμενα της Τράπεζας της Ελλάδας που ενημερώνουν τα νοσοκομεία τι "κουρεύτηκε" - γιατί όταν πάει το νοσοκομείο και ζητάει να πάρει τις καταθέσεις, τότε η ΤτΕ ενημερώνει για το υπόλοιπο - και εκεί είδαμε ότι φτάνει το 70%. "Κουρεύτηκαν" και τα αποθεματικά των ΑΕΙ και ΤΕΙ, όσα είχαν ομόλογα. Οσα δεν είχαν, δεν "κουρεύτηκαν". Καταλαβαίνετε ότι αυτό είναι ένα καινούργιο ξαφνικό γεγονός, το οποίο δεν είχε τοποθετηθεί καθόλου. Την ημέρα, μάλιστα, που πληροφορηθήκαμε για το "κούρεμα" του νοσοκομείου Αγιοι Ανάργυροι, την άλλη μέρα, - και στην Αγία Ολγα - έτυχε να έχω συνάντηση με τον πρωθυπουργό, με τον κύριο Παπαδήμο. Με κάλεσε σε συνάντηση για το νομοθετικό έργο της κυβέρνησης και για τις εκλογές. Και τον ρώτησα, λοιπόν, και μου είπε ναι, κουρεύτηκαν όλα τα ομόλογα των νοσοκομείων, δεν μπορέσαμε στη διαπραγμάτευση να τα εξαιρέσουμε. Τότε ακόμα, εκείνη την ημέρα δεν ήξερα για τα εκπαιδευτικά ιδρύματα και φυσικά μου απάντησε σε αυτό που τον ρώτησα. Και μου είπε όλα κουρεύτηκαν, δεν μπορέσαμε να τα εξαιρέσουμε γιατί δεν εξαιρείται κανείς. Εδώ μπήκαν οι ιδιώτες, δεν θα μπουν τα νοσοκομεία;   Ετοιμάζουν τα χειρότερα για Ασφάλιση - Υγεία   Λοιπόν, ζητάμε την επιστροφή. Ζητάμε την καταβολή άμεσα όλων των δεδουλευμένων. Π.χ. χρωστάνε σε όλους τους ειδικευόμενους, ξέρω ότι κάνετε επίσχεση εργασίας. Εμείς υποστηρίζουμε κάθε αγώνα, όλες τις μορφές πάλης και δεν μπορεί κανείς να διώκει τους εργαζόμενους για τις μορφές πάλης που χρησιμοποιούν, τυπικά το Σύνταγμα τις κατοχυρώνει όλες, άλλο τι γίνεται στην πράξη, ιδιαίτερα στον ιδιωτικό τομέα. Και τώρα ακριβώς επειδή υπάρχει η κρίση, έχουμε προσαρμοσμένη πρόταση στην κρίση, ότι πρέπει να κοπούν ό,τι δίνουμε για Υγεία, φάρμακα κ.λπ., που ξέρετε ανέβηκε η συμμετοχή, άλλα εξαιρέθηκαν κ.λπ., δωρεάν φάρμακα, δωρεάν παροχές Υγείας και φυσικά να μπορούν να έχουν παροχές Υγείας και αυτοί που είναι ανασφάλιστοι σήμερα, λόγω αύξησης της ανεργίας Ελληνες και ξένοι, μετανάστες. Γιατί με την άνοδο της ανεργίας ξέρετε ότι υπάρχουν και άνθρωποι ανασφάλιστοι. Και πρέπει να σας πω ότι τυπικά - για να μη με προλάβει κανείς - κατοχυρώνεται ο άνεργος και αυτός που είναι ανασφάλιστος για να μπορέσει π.χ. να πάει το παιδί του στο γιατρό, πρέπει να έχει ορισμένες προϋποθέσεις. Πρέπει να έχει κάνει 2.000 μεροκάματα πριν και κάθε τρεις μήνες να έχει τη δυνατότητα να ανανεώνει το χαρτί από τον ΟΑΕΔ. Καταλαβαίνετε ότι περνώντας τα χρόνια, με την αύξηση της ανεργίας και κυρίως με την απασχόληση δυο μέρες τη βδομάδα κ.λπ., τα λεγόμενα "mini jobs" - τα οποία εμφανίστηκαν στη Γερμανία και τώρα γενικεύονται παντού - να κάνεις 2.000 ένσημα το τελευταίο διάστημα, δεν είναι κάτι εύκολο. Θέλει πολλά χρόνια. Αλλά το κυριότερο είναι τα άδεια ταμεία. Γιατί μπορεί να πηγαίνει ο ανασφάλιστος τυπικά να ζητήσει βοήθεια για την Υγεία του, αλλά άμα δεν υπάρχουν φάρμακα, άμα δεν υπάρχουν παροχές... Χώρια που θα καλλιεργηθεί και το κλίμα - γιατί ήδη προετοιμάζεται - ο καθένας θα έχει παροχές ανάλογα με αυτά που καταβάλλει, με τις εισφορές. Θα έχουμε άνοδο των εισφορών των εργαζομένων και για τη σύνταξη και για την Υγεία. Εχει γίνει τέτοια άνοδος και θα γίνει ακόμα περισσότερο. Αυτά που λέμε, θα έλεγα, δεν έχουν καν το στοιχείο της υπερβολής. Ενδεχομένως ετοιμάζουν κι άλλα πράγματα που και το δικό μας πονηρό μυαλό - γιατί είμαστε πονηρεμένοι σε αυτά τα πράγματα - δεν μπορεί συγκεκριμένα να το συλλάβει. Εδώ, πραγματικά, παίρνονται μέτρα που ξεπερνάνε κάθε πρόβλεψη. Εμείς, μέσα στις συνθήκες του καπιταλισμού, και ξέρουμε καπιταλισμός σημαίνει καπιταλιστική ιδιοκτησία, επιχειρηματικοί όμιλοι κ.λπ., θεωρούμε ότι μέσα στις συνθήκες του καπιταλισμού, οι τομείς της Υγείας και της Παιδείας πρέπει να εξαιρεθούν. Δεν μπορεί να υπάρχει κανένας επιχειρηματίας. Πρέπει να είναι μόνο δημόσια, με εργαζόμενους με καλές αμοιβές, ανάλογα πόσα χρόνια ξόδεψαν στα πανεπιστήμια, αλλά ταυτόχρονα δεν είναι μόνο οι γιατροί, είναι και οι νοσοκόμες, είναι και οι μαγείρισσες και τα πλυντήρια κι οι φύλακες κ.λπ.   Στόχος η υποτίμηση της εργατικής δύναμης   Επιτρέψτε μου να σταθώ λίγο στα θέματα των εκλογών. Εμείς την εκλογική μάχη τη βλέπουμε σαν μια αγωνιστική, μαχητική μορφή πάλης, έτσι τη βλέπουμε, η οποία ως τέτοια, αυτή την Κυριακή που έρχεται - θα είναι 29 Απρίλη, μάλλον 6 Μάη - θα παίξει σημαντικό ρόλο στις επόμενες εξελίξεις. Την άλλη μέρα, βεβαίως, αυτό που θα καθορίσει τις εξελίξεις είναι αυτό που εμείς λέμε ταξική πάλη, αυτό που λέμε ταξικός αγώνας, ριζοσπαστικός, πολιτικός αγώνας. Ομως η Κυριακή θα παίξει και αυτή το ρόλο της. Τι το καινούριο έχει αυτή η εκλογική μάχη; Πρώτα πρώτα υπάρχει η πείρα των εργαζομένων. Προ κρίσης και κατά τη διάρκεια της κρίσης. Και εμείς σε αντίθεση με όλα τα άλλα κόμματα δεν ξεκινάμε από το μνημόνιο και μετά, παρότι το μνημόνιο είναι ένας σταθμός. Ξεκινάμε από πριν, όταν η Ελλάδα είχε 5%-6% ρυθμούς ανάπτυξης και θεωρούνταν μάλιστα μια από τις δυνατές χώρες της Ευρώπης σε ρυθμούς ανάπτυξης. Μάλιστα τότε μιλούσαν για την Ελλάδα στον "σκληρό πυρήνα" της ΕΕ. Η κρίση ξεκίνησε ακριβώς μέσα σε αυτούς τους ρυθμούς. Το μνημόνιο για μας ήταν η πρώτη απόπειρα που έγινε, η οποία και πέτυχε. Και εδώ διαφωνούμε με τα άλλα κόμματα που λένε ότι απέτυχε, πέτυχε τους ταξικούς, αντιλαϊκούς τους στόχους. Απόλυτα πετυχημένο. Οχι βέβαια για το λαό. Γιατί εδώ εμφανίζεται ότι γενικά απέτυχε για όλους το μνημόνιο, γιατί δεν έβγαλε την Ελλάδα από την κρίση. Μα δεν έγινε γι' αυτό το μνημόνιο. Το μνημόνιο ήταν καθαρό. Ηταν το πρώτο πακέτο αρπαγής κατακτήσεων που είχαν μείνει. Από το '92 μέχρι το 2009 τις έπαιρναν σταδιακά, έπρεπε, λοιπόν, να τις πάρουν "φαστ τρακ", που είναι και σύγχρονος όρος της ΕΕ, να τις πάρουν γρήγορα. Και ήταν το πρώτο πακέτο αρπαγής των κατακτήσεων. Βεβαίως, ενταγμένο και μέσα στο στόχο της ευρωπαϊκής κρίσης, γιατί στον καπιταλισμό διέξοδο από την κρίση σημαίνει: Ξεκινάω με αυτό που λέμε εμείς επιστημονικά υποτίμηση της τιμής της εργατικής δύναμης. Δηλαδή ρίχνω μισθούς, συντάξεις, ανεβάζω όρια συνταξιοδότησης κλπ. Ηταν το πρώτο πακέτο. Αυτό πέτυχε απόλυτα. Παρά τους αγώνες που αναπτύχθηκαν. Δεν τους έφτανε όμως, έπρεπε να γίνει ακόμα μεγαλύτερη υποτίμηση. Και μάλιστα ξεκίνησε πρώτα με την υποτίμηση της αξίας της εργατικής δύναμης. Της δικής σας αξίας και της αξίας όλων των άλλων. Βεβαίως, τα χρέη δεν καλύπτονται, το ξέρανε αυτό, ότι δεν καλύπτονται τα χρέη. Αλλά προετοιμάζουν την πτώση της τιμής της εργατικής δύναμης στην περίοδο της ανάκαμψης. Γιατί είναι το πρώτο πράγμα. Πρέπει να υποτιμηθεί αυτό το πράγμα. Και ενώ μεν λίγα πράγματα φέρνει ως προς την κάλυψη του χρέους, στην πραγματικότητα προετοιμάζει την κερδοφορία όταν θα μπούμε στην περίοδο της ανάκαμψης. Και ακολούθησαν όλα τα άλλα μέχρι τη δανειακή συνθήκη, να μην τα επαναλάβω. Βέβαια, δεν μπορεί και ο καπιταλισμός δεν αντιμετωπίζει την κρίση του μόνο υποτιμώντας την αξία της εργατικής δύναμης. Πρέπει και ένα μέρος του κεφαλαίου, το οποίο έχει υπεραυξηθεί και πάνω σε αυτή την υπεραύξηση έχει υπερπολλαπλασιαστεί, πρέπει να καταστραφεί ένα μέρος του κεφαλαίου, ούτως ώστε να δημιουργηθούν προϋποθέσεις το πραγματικό κεφάλαιο να ξαναμπεί στη δράση για να αποκτήσει ακόμα μεγαλύτερους ρυθμούς κερδοφορίας. Κι αυτό έγινε με τη δανειακή συνθήκη, με το 50-50.   Τρομοκρατία και αυταπάτες   Ξεκαθαρίζουμε το εξής πράγμα. Και είμαστε το μοναδικό κόμμα που το λέει, γιατί όλη η κριτική που γίνεται κι από τα άλλα κόμματα, από τη ΝΔ μέχρι το ΣΥΡΙΖΑ, ότι αν το κούρεμα, δηλαδή η αναδιαπραγμάτευση, γινότανε από την αρχή, τότε θα είχε καλυφθεί το χρέος, θα είχε μπει μια τάξη και δεν θα χρειάζονταν όλα τα υπόλοιπα. Κι απαντάει η ΕΕ - και να μην απαντούσε, εμείς ξέρουμε πώς σκέφτονται, αλλά απαντάει: Οχι, λέει, κύριοι, το κούρεμα το κάναμε μετά από δυο χρόνια, αφού εξασφαλίσαμε το κεφάλαιο να χάσει λιγότερα. Αν το κάναμε πριν δυο χρόνια, θα έχανε πολύ περισσότερα. Γιατί τι κάνανε; Πολλοί επιχειρηματίες ξεφορτώθηκαν τα λεγόμενα δομημένα ομόλογα. Και ιδιαίτερα οι γαλλικές και οι γερμανικές τράπεζες που είχαν τα περισσότερα. Δηλαδή το κούρεμα το έκαναν την κατάλληλη στιγμή για να περιοριστούν οι απώλειες του κεφαλαίου και αφού είχε προετοιμαστεί η επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Και αν στέκομαι σε αυτά είναι γιατί στην εκλογική μάχη ακούμε δυο πράγματα να ρίχνονται στο τραπέζι. Ενα είναι ο τρόμος. Δεν μπορεί η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ να δώσουν υποσχέσεις. Είναι αδύνατον. Καταρχήν προετοιμάζουν τη μετεκλογική κυβέρνηση και τη μετεκλογική τους σύμπραξη. Τώρα δεν τους αφήνει η ΕΕ, η ΕΚΤ και το ΔΝΤ - αυτοί είναι η τρόικα, για να θυμόμαστε ποιοι είναι η τρόικα, είναι αυτές οι τρεις ενώσεις - και δεν τους αφήνουν και οι κεφαλαιοκράτες στην Ελλάδα να υποσχεθούν αυξήσεις. Δεν τους αφήνουν με τίποτα, τέρμα. Από τη στιγμή που δεν έχουν παροχές, πρέπει να τρομοκρατήσουν. Αν δεν γίνει ό,τι γίνει, θα έχουμε χάος. Το χάος είναι αυτό που ετοιμάζουν για το λαό. Εμείς θέλουμε να χάσουν οι κεφαλαιοκράτες, δεν μας νοιάζει αν αυτοί τη χασούρα τους τη θεωρούν χάος. Αλλά το χάος που μας τρομοκρατούν είναι πραγματικό στο βαθμό που ο λαός υποκύψει στο δικό τους επιχείρημα του χάους. Ταυτόχρονα με αυτή την τρομοκρατία υπάρχουν πολλά κόμματα σήμερα παλιά και καινούρια στη βουλή - τώρα κανένα δεν είναι εντελώς καινούριο, όλα είναι με παλιά υλικά - που λένε ότι υπάρχει και άλλη λύση μέσα στα πλαίσια της ΕΕ και μάλιστα με μια καλύτερη επαναδιαπραγμάτευση - απαγορεύεται η επαναδιαπραγμάτευση, αυτά ισχύουν μέχρι το 2032, καμία αναδιαπραγμάτευση δεν μπορεί να γίνει. Και ταυτόχρονα - γιατί αυτοί λένε αναδιαπραγμάτευση εντός ΕΕ - υπάρχει η πρόταση αν θελήσει ο λαός μπορεί να αλλάξει ουσιαστικά την κυβέρνηση και να μην έχουμε πια μια κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, αλλά να έχουμε αντιμνημονιακών δυνάμεων. Αλλοι τη λένε "αντιμνημονιακών", άλλοι τη λένε κυβέρνηση αριστερών, αντιμνημονιακών δυνάμεων κλπ. Και αυτή η κυβέρνηση θα καταγγείλει τη δανειακή σύμβαση, τα μνημόνια και όλα. Ούτε σε αυτή την πρόταση πρέπει να πιστέψει ο λαός. Δεν θα κάνω τώρα σχόλιο αν αυτή η πρόταση γίνεται με συνειδητό τρόπο να κοροϊδέψει το λαό ή είναι αφελείς αυτοί που τη λένε και κοροϊδεύουν το λαό από αφέλεια. Γνώμη έχουμε, αλλά αφήστε τη, γιατί στο κάτω - κάτω εμείς θέλουμε να αποδείξουμε την ουσία της πρότασης. Κοιτάξτε να δείτε. Μπορείς να έχεις μια κυβέρνηση αντιμνηνονιακών δυνάμεων. Αυτή η κυβέρνηση θα έχει καμιά εξουσία στα χέρια της; Τίποτα. Μια απόφαση του κοινοβουλίου. Και θα καταγγείλει και τη δανειακή σύμβαση. Εάν την καταγγείλει και τα καταγγείλει όλα αυτά, πρέπει στη θέση τους να βάλει άλλα μέτρα. Να καταγγείλω μια συνθήκη. Και άμα δεν τα αλλάξω στην πράξη; Φραστική καταγγελία θα κάνει; Π.χ. αυτή η κυβέρνηση θα δώσει χρήματα στα ασφαλιστικά ταμεία; Θα επαναφέρει τους μισθούς στα επίπεδα που ήταν πριν τα κοψίματα και τα χαράτσια; Πώς θα τα κάνει όλα αυτά; Στο επίπεδο της οικονομίας και της κοινωνίας κυριαρχούν οι επιχειρηματικοί όμιλοι. Π.χ. η ΔΕΗ είναι ιδιωτικοποιημένη και μάλιστα είναι σε πορεία πλήρους ιδιωτικοποίησης. Θα την ανακηρύξει δημόσια. Μάλιστα. Θα κάνει κάποιες τράπεζες δημόσιες. Ποια θα είναι η απάντηση; Η απάντηση θα είναι, οι καπιταλιστές στην Ελλάδα και η ΕΕ, συνασπισμένοι, θα πούνε έξω από την ΕΕ και έχουν όλα εκείνα τα όπλα, ιδιαίτερα μέσα στην Ελλάδα. Παίρνουμε τα κεφάλαιά μας και πάμε στο εξωτερικό, δεν κάνουμε επενδύσεις και έχουν τη δυνατότητα, όχι μόνο να εμποδίσουν το έργο αυτής της κυβέρνησης, αλλά έχουν τη δυνατότητα στην πορεία να χρησιμοποιήσουν και το λαό εναντίον της. Για κοιτάξτε, ποια ήταν η εξέλιξη της Επανάστασης των Γαρύφαλλων στην Πορτογαλία, στη Χιλή του Αλιέντε ή και τώρα στη Βενεζουέλα; Ο πρόεδρος Τσάβες - εγώ σας λέω είναι πολύ καλοπροαίρετος - διακηρύσσει το σοσιαλισμό, αλλά τα κλειδιά στην οικονομία τα έχουν τα μονοπώλια. Με εξαίρεση την ενέργεια που έχει κρατικοποιηθεί. Και πάλι με φθηνό πετρέλαιο, άμα δεν έχεις να φας, τι να το κάνεις το φθηνό πετρέλαιο, θα το κάνεις πορτοκαλάδα; Κι εκεί υπάρχουν προβλήματα. Και η αντιπολίτευση, όπως ξέρετε, δεν είναι μόνο πολιτική αντιπολίτευση, γίνονται σαμποτάζ στα εργοστάσια, στην ύπαιθρο κλπ. Ενώ έδωσε τη γη στους αγρότες την ξαναπαίρνουν πίσω, πάνε στους αγρότες και ξαναγοράζουν οι καπιταλιστές τη γη. Αρα αυτή η κυβέρνηση δεν θα μπορεί να κάνει τίποτα. Διότι λέει θα διαπραγματευτώ - προσέξτε. Θα τα λύσω με διαπραγμάτευση. Πώς θα διαπραγματευτείς; Στο λάκκο των λεόντων; Τι θα διαπραγματευτείς; Με τους καπιταλιστές στην Ελλάδα, με τον ΣΕΒ; Να δώσει αυξήσεις;   Διέξοδος με ισχυρό ΚΚΕ   Ποια είναι η πρόταση του ΚΚΕ: Η λύση των προβλημάτων συνδέεται με ριζική ανατροπή. Μια κυβέρνηση, τι είναι; Το πολιτικό προσωπικό μιας εξουσίας. Είναι το πολιτικό προσωπικό του κράτους, μιας εξουσίας. Το πολιτικό προσωπικό σήμερα της εξουσίας της αστικής τάξης. Η θέση του ΚΚΕ είναι ότι εδώ χρειάζεται αλλαγή όχι στη διακυβέρνηση μόνο, αλλαγή στο επίπεδο της εξουσίας. Και φυσικά εφόσον είναι στο επίπεδο της εξουσίας, είναι κυβέρνηση. Εμείς ακριβώς θέτουμε στο λαό το ζήτημα της εργατικής - λαϊκής εξουσίας, η οποία δεν είναι μόνο ότι θα βγάλει την Ελλάδα από την ΕΕ. Θα βγάλει την Ελλάδα από την ΕΕ. Δεύτερο. Θα διαγράψει μονομερώς το χρέος. Ναι, δεν θα μείνει όμως εκεί, γιατί δεν θα κάνει κι αυτή τίποτα αν μείνει εκεί. Το κυριότερο που θα κάνει είναι ότι θα κοινωνικοποιήσει ό,τι υπάρχει. Επιχειρήσεις μεγάλες, νοσοκομεία, Παιδεία, Υγεία, τα πάντα, τον πλούτο που υπάρχει στη χώρα. Είτε είναι φυσικός, στο υπέδαφος, στη θάλασσα, είτε έχει δημιουργηθεί από τον ανθρώπινο μόχθο, θα τον κοινωνικοποιήσει. Δεύτερο, δίπλα σε αυτό τον κοινωνικοποιημένο τομέα, εκεί που δεν μπορεί να γίνει γενική κοινωνικοποίηση, θα διαμορφώσει την παραγωγική συνεταιριστική ιδιοκτησία, η οποία θα είναι σύμμαχος, θα δρα από κοινού με την κοινωνική και σε ενιαίο προγραμματισμό. Και θα αναπτύξει όχι δυο - τρεις κλάδους που υπόσχονται σήμερα, αλλά θα αναπτύξει ό,τι πετάει, ό,τι κινείται σήμερα στην Ελλάδα, ό,τι μπορεί να αναπτυχθεί καταργώντας τις εισαγωγές σε προϊόντα που εμείς μπορούμε να τα παράγουμε».