Δεν «κουρεύτηκε» η δόση αλλά μειώθηκε η παρακράτηση μισθού στους δημοσίους υπαλλήλους
Του Γιώργου Νούλη
Μόνο ευνοϊκή δεν είναι τελικά η ρύθμιση για τα δάνεια των δημοσίων υπαλλήλων που προώθησε η κυβέρνηση και οι ελπίδες για ανακούφιση χιλιάδων δανειοληπτών μάλλον αποδεικνύονται φρούδες. Οι εξαγγελίες του τότε υπ. Οικονομικών κ. Βενιζέλου που προβλήθηκαν με πανηγυρικό τρόπο δεν δημιούργησαν μόνο κλίμα προσμονής και ευφορίας στους δανειολήπτες αλλά και βεβαιότητα ότι θα υπάρξει μια συνολική επίλυση του προβλήματος. Δυστυχώς όμως η απόφαση που υπεγράφη προσφάτως και η οποία δημοσιεύτηκε στο Φ.Ε.Κ. (αριθμ.2/19843/0094), όχι μόνο δεν ανακουφίζει τους δανειολήπτες αλλά φέρνει σε εξαιρετικά δύσκολη θέση όλους εκείνους τους δημοσίους υπαλλήλους, εργαζομένους και συνταξιούχους, που έχουν λάβει στεγαστικό δάνειο από το Ταμείο Παρακαταθηκών.
Ο κ. Βενιζέλος να θυμίσουμε πως είχε εξαγγείλει από το βήμα της Βουλής, τον περασμένο μήνα, ρύθμιση σύμφωνα με την οποία θα έμπαινε πλαφόν δόσης σε συνάρτηση με τις μηνιαίες αποδοχές των υπαλλήλων, ώστε να μειωθεί δραστικά στο μισό η παρακράτηση από τον μηνιαίο μισθό, ο οποίος «ψαλιδίστηκε» ακόμη περισσότερο λόγω της εφαρμογής του ενιαίου μισθολογίου. «Αντί η παρακράτηση να είναι 6/10 του μισθού, θα είναι 3/10 του μισθού. Και αν υπάρχουν δύο μισθωτοί στην οικογένεια ή άλλα έσοδα στο μηνιαίο οικογενειακό εισόδημα, πέραν του ενός μισθού από το Δημόσιο, τότε η δόση συνολικά δεν θα υπερβαίνει τα 4/10 του οικογενειακού μηνιαίου εισοδήματος», είχε πει ο κ. Βενιζέλος υπονοώντας μάλιστα ότι μπορεί να υπάρξει ακόμα και «κούρεμα» του χρέους σε περίπτωση αδυναμίας αποπληρωμής του. Οπωσδήποτε όμως η μείωση της δόσης στο Ταμείο Παρακαταθηκών στα 3/10 του μισθού, όπως και ο συμψηφισμός του εφάπαξ με μέρος του δανείου παρουσιάστηκαν ως απολύτως εφικτές και πραγματοποιήσιμες λύσεις.
Και ενώ λοιπόν περίμεναν τις λεπτομέρειες τις διαδικασίας και την αποσαφήνιση των προθέσεων του Υπουργείου, οι αποφάσεις αναθεωρήθηκαν επί το δυσμενέστερο και τα προβλήματα αντί να διευθετηθούν πολλαπλασιάστηκαν, καθώς όχι μόνο δεν ελήφθη μέριμνα για το υπόλοιπο μισό της δόσης του δανείου, που πρέπει οπωσδήποτε να καταβάλλεται στο Ταμείο Παρακαταθηκών για να μην καταστεί η ληξιπρόθεσμη αλλά ούτε διευκρινίζεται το τι ισχύει για δάνεια που έχουν ληφθεί κατά ένα ποσοστό από το Ταμείο Παρακαταθηκών και κατά το υπόλοιπο ποσοστό από άλλη τράπεζα.
Παρενθετικά να σημειώσουμε πως οι χορηγήσεις δανείων εδίδοντο μέχρι τώρα με βάση το σύνολο των αποδοχών των υπαλλήλων (μισθός, επιδόματα κ.λπ.), ενώ η μηναία δόση, η οποία εκχωρείτο από το μισθό δεν μπορούσε να υπερβεί τα 6/10 των μηνιαίων συνολικών αποδοχών. Μετά όμως τις δραστικές μειώσεις των αποδοχών των δημοσίων υπαλλήλων, κατ' εφαρμογή των διατάξεων του ενιαίου μισθολογίου, χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι οι οποίοι είχαν συνδέσει τη μισθοδοσία τους με την εξυπηρέτηση των στεγαστικών τους δανείων βρέθηκαν να λαμβάνουν εκκαθαριστικά μισθοδοσίας της τάξεως των 100 ευρώ ή ακόμη και αρνητικά εκκαθαριστικά, οπότε όλοι τους βρέθηκαν σε αδιέξοδο αφού στις περισσότερες περιπτώσεις η δόση ισούται ή υπερβαίνει τον ήδη πολύ μειωμένο μισθό.
Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΠΟΥ ΕΛΗΦΘΗ
Η σχετική απόφαση που υπεγράφη από τον τότε αναπληρωτή υπουργό οικονομικών κ. Φιλ. Σαχινίδη έχει ως εξής:
1. Μειώνουμε σε 3/10 το προβλεπόμενο από τις περιπτώσεις α και β της παραγράφου 1 και την παράγραφο 3 του άρθρου 62 του Ν. 2214/1994 ποσοστό των υποχρεωτικά εκχωρουμένων εκάστοτε τακτικών μηνιαίων απολαβών ή της κύριας και επικουρικής συντάξεως και όλων γενικά των μερισμάτων και άλλων παροχών των ασφαλιστικών ταμείων των δανειζομένων για την εξυπηρέτηση και ασφάλεια των χορηγουμένων από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων τοκοχρεολυτικών δανείων του στεγαστικού τομέα.
2. Η μείωση αυτή καταλαμβάνει και τα δάνεια του στεγαστικού τομέα που έχουν συνομολογηθεί πριν την έκδοση της παρούσας.
3. Για τους σκοπούς εφαρμογής της παρούσας απόφασης, ως τακτικές μηνιαίες απολαβές νοούνται οι αποδοχές, τις οποίες δικαιούται ο δανειολήπτης, αφαιρουμένου και μη υπολογιζόμενου του ποσού που τυχόν λαμβάνει ως προσωπική διαφορά κατ’εφαρμογή της παραγράφου 2 του άρθρου 29 του Ν. 4024/2011.
ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΝΑΚΥΠΤΟΥΝ
Βάσει αυτής λοιπόν της απόφασης, όπως επισημαίνουν εργαζόμενοι:
1. Μειώνεται η υποχρεωτική από το μισθό παρακρατούμενη δόση από τα 6/10 στα 3/10, για το υπόλοιπο όμως ποσό της δόσης, το οποίο οφείλει ο υπάλληλος βάσει της δανειακής σύμβασης, που έχει υπογράψει, δεν υπάρχει καμία μέριμνα. Συνεπώς θα πρέπει να πληρώνεται κάθε μήνα στο Ταμείο, διαφορετικά θα καθίσταται η δόση ληξιπρόθεσμη και ο υπάλληλος θα επιβαρυνθεί και με τόκους υπερημερίας. Επομένως η διαφημιζόμενη ελάφρυνση δεν ισχύει καθώς η μοναδική δυνατότητα που υπάρχει μέχρι στιγμής είναι η επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του δανείου, για την οποία όμως ο δανειζόμενος θα επιβαρυνθεί με επιπλέον τόκους.
2. Η απόφαση αναφέρει σαφώς, ότι «ως τακτικές μηνιαίες απολαβές νοούνται οι αποδοχές, τις οποίες δικαιούται ο δανειολήπτης αφαιρουμένου και μη υπολογιζόμενου του ποσού, που τυχόν λαμβάνει ως προσωπική διαφορά, σύμφωνα με το νέο ενιαίο μισθολόγιο. Αυτό σημαίνει ότι και τα ποσά των δανείων, που θα χορηγηθούν θα είναι πολύ περιορισμένα αλλά και ότι η Κυβέρνηση προσανατολίζεται... σε άμεση περικοπή των προσωπικών διαφορών.
3. Δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη, σε αντίθεση με τις εξαγγελίες για τη δυνατότητα συμψηφισμού του δάνειου με το εφάπαξ, προφανώς διότι στόχος της κυβέρνησης είναι όχι η χορήγησή του αλλά η συρρίκνωσή του.
4. Η απόφαση αναφέρει σαφώς ότι η δαπάνη βαρύνει τον προϋπολογισμό του Ταμείου Παρακαταθηκών, η οποία όμως δεν μπορεί να προσδιοριστεί διότι δεν γνωρίζουν, ποια θα είναι η αντίδραση των δανειοληπτών. Αυτό όμως σημαίνει, αν δεν ληφθούν άλλα μέτρα, ότι το Ταμείο το οποίο εξυπηρετεί και κοινωνικούς σκοπούς, απαξιώνεται. Οι επισφάλειες θα αυξηθούν ραγδαία, η πώλησή του η οποία έχει δρομολογηθεί είναι δεδομένη και άρα ο ιδιωτικός τομέας, που θα αναλάβει τις δραστηριότητες του Ταμείου μπορεί να προβεί και σε μαζικές κατασχέσεις κατοικιών.
5. Δεν γίνεται καμία αναφορά στις περιπτώσεις δανείων, που έχουν ληφθεί κατά ένα ποσοστό από το Ταμείο Παρακαταθηκών και κατά το υπόλοιπο ποσοστό από άλλη τράπεζα. Στις περιπτώσεις αυτές -που είναι πολλές χιλιάδες- οι δανειολήπτες δεν θα δουν, επί της ουσίας, τη μηνιαία δόση τους να μειώνεται.
Με όλα αυτά μπορεί το επόμενο διάστημα να δουν οι δανειολήπτες μειωμένη τη δόση του δανείου στο εκκαθαριστικό αποδοχών τους και να θεωρήσουν ότι έχουν ληφθεί συνολικά μέτρα για ρύθμιση του χρέους αλλά να έχουν υπόψη τους ότι υπάρχει κίνδυνος να επιβαρυνθούν και με τόκους υπερημερίας χωρίς να το γνωρίζουν...
ΟΙ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΤΟΥ ΤΠΔ
Να σημειώσουμε πάντως πως ήδη το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων έχει προχωρήσει σε ευνοϊκές ρυθμίσεις, που προβλέπουν «πάγωμα» ή σε αναστολή της εξυπηρέτησης του δανείου με καταβολή ή κεφαλαιοποίηση των τόκων, ανάλογα με την περίπτωση. Επίσης το σύνολο των εμπορικών τραπεζών εφαρμόζει μέτρα ανακούφισης των δημοσίων υπαλλήλων, που προβλέπουν αντίστοιχα την αναστολή καταβολής δόσης για διάρκεια ενός ή δύο ετών, με την καταβολή τόκων. Στην πρακτική των εμπορικών τραπεζών, δεν προβλέπεται η αναστολή καταβολής της τοκοπληρωμής, πλην εξαιρετικών περιπτώσεων, όπως το να έχει βρεθεί ο πελάτης σε πλήρη αδυναμία ή να είναι άνεργος. Η πρακτική αυτή υπαγορεύεται από την άποψη ότι δεν θα πρέπει να δημιουργηθεί η συνείδηση εφησυχασμού και ο πελάτης που δεν έχει βρεθεί σε πλήρη αδυναμία θα πρέπει να συνεχίσει την εξυπηρέτηση του δανείου του, έστω με την καταβολή μόνο των μηνιαίων τόκων που αναλογούν στο κεφάλαιο.
Ειδικά πάντως για το Ταμείο Παρακαταθηκών να σημειώσουμε πως ανάλογα με το συνολικό εισόδημα και την περιουσιακή κατάσταση του δανειολήπτη να μπορεί για διάστημα μέχρι 5 χρόνια να καταβάλλει το μισό της δόσης του δανείου. Ωστόσο στην περίπτωση αυτή (δηλαδή για τα 5 χρόνια) υπάρχει πρόβλεψη ότι το ποσό που αντιστοιχεί στο υπόλοιπο 50% της δόσης να μην «αποδεσμεύεται από το εφάπαξ βοήθημα ή την αποζημίωση λόγω απόλυσης», αλλά να καταβάλλεται από τον φορέα προς πίστωση της εξυπηρέτησης του δανείου. Στην περίπτωση που το εφάπαξ δεν επαρκεί για την πλήρη εξόφληση του οφειλόμενου ποσού, τότε ο δανειολήπτης θα μπορεί να το καταβάλει σε 48 δόσεις άτοκα, ή έντοκα μέχρι την πλήρη λήξη του δανείου. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις και εφόσον παρά την επιμήκυνση ο δανειολήπτης εξακολουθεί να μην μπορεί να καλύψει τις δανειακές του υποχρεώσεις, είναι δυνατόν (με απόφαση του ΔΣ του Ταμείου Παρακαταθηκών) να «παγώσει» η εξυπηρέτηση του δανείου μέχρι 2 χρόνια. Ο δανειολήπτης (δημόσιος υπάλληλος) που αποχωρεί από την υπηρεσία του λόγω συνταξιοδότησης μπορεί να μην πληρώνει τις μηνιαίες δόσεις του δανείου του μέχρι να του καταβληθεί η σύνταξη. Όμως μόλις εισπράξει τη σύνταξή του θα πρέπει να καταβάλει άμεσα όλο το ποσό των δόσεων χωρίς πρόσθετη επιβάρυνση (δηλαδή δεν επιβαρύνεται με τόκους υπερημερίας), διαφορετικά το ΤΠΔ ζητά να «μην αποδεσμεύεται το εφάπαξ». Επίσης έχει παραταθεί το όριο ηλικίας στη λήξη της επιμήκυνσης για τα ενυπόθηκα στεγαστικά και επισκευαστικά δάνεια στο 85ο έτος της ηλικίας του δανειολήπτη, ώστε να μειωθούν οι μηνιαίες δόσεις των δανείων. Να σημειώσουμε πως ο χρόνος υποβολής των σχετικών αιτημάτων προς το ΤΠΔ έχει παραταθεί ως τις 30 Ιουνίου 2012.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου