Ήταν κρίσιμο να παραμείνουν ανοιχτοί οι καθεστωτικοί δίαυλοι για να αποσιωπηθεί ο όγκος και η οργή των διαδηλωτών που πλημμύρισαν το χθεσινό συλλαλητήριο αλλά και τις πορείες της 48ωρης απεργίας.
Πλήρης δικαίωση της ΕΣΗΕΑ να κρατήσει «ανοιχτούς τους διαύλους επικοινωνίας με τον κόσμο»
Δικαιώθηκε πανηγυρικά η θέση της ΕΣΗΕΑ να μην απεργήσει τις κρίσιμες ημέρες ψήφισης του νέου Μνημονίου, προκειμένου να κρατήσει «ανοιχτούς τους δίαυλους επικοινωνίας με τον κόσμο».
Και όντως ήταν κρίσιμο να παραμείνουν ανοιχτοί οι καθεστωτικοί δίαυλοι για να αποσιωπηθεί ο όγκος και η οργή των διαδηλωτών που πλημμύρισαν το χθεσινό συλλαλητήριο αλλά και τις πορείες της 48ωρης απεργίας, «καταψηφίζοντας» στον δρόμο τη δανειακή σύμβαση και τη βάναυση υποτίμηση της εργασίας και των ζωών μας. Για να αποσυνδεθούν οι συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής από το γεγονός της ισοπέδωσης των εργασιακών σχέσεων που επιφέρει το Μνημόνιο και να αντιληφθούν οι τηλεθεατές πως ό,τι έγινε συνιστά αποτέλεσμα της «συνήθους δράσης» των «κουκουλοφόρων» που. όπως σε κάθε πορεία του Πολυτεχνείου, «σπάνε, καίνε, λεηλατούνε». Τη στιγμή δηλαδή που όλα τα ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία μετέδιδαν τη λύσσα των συγκρούσεων και τα σκηνικά βίας στους δρόμους ως «φυσικό επακόλουθο» (βλ. αγγλικό SKY NEWS) των ισοπεδωτικών μέτρων λιτότητας, τα «δικά μας» εγχώρια ΜΜΕ έβλεπαν μόνο «μπαχαλάκηδες» να τα σπάνε, «όπως συμβαίνει κάθε φορά».
Δεν έλειψαν όμως και αυτή τη φορά τα ψεύδη και οι κραυγές για τη δημιουργία εντυπώσεων και την απονομιμοποίηση της κοινωνικής και ταξικής αντιβίας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η εμμονή των «συναδέλφων» μας (βλ μεσημεριανό δελτίο του STAR), ακόμη και με φόντο την τηλεοπτική εικόνα της εισόδου του κινηματογράφου Αττικόν που πήρε φωτιά, να ισχυρίζονται ότι ο εν λόγω κινηματογράφος καταστράφηκε ολοσχερώς ή ότι οι «κουκουλοφόροι» έβαλαν φωτιά την ώρα που κόσμος έβλεπε ταινία μέσα την αίθουσα! Όσοι φυσικά παρακολούθησαν τα δελτία ειδήσεων έμειναν με την εντύπωση της ολοκληρωτικής καταστροφής του κτηρίου, και μόνο όσοι τυχεροί κατάφεραν να εντοπίσουν στο διαδίκτυο τη δήλωση στο ΑΠΕ της υπεύθυνης του κινηματογράφου Γιούλης Τσακαλάκη, πως «οι αίθουσες των κινηματογράφων “Αττικόν” και “Απόλλων” δεν κάηκαν και μόνο η είσοδος έχει υποστεί ζημιές», έμαθαν την αλήθεια για το τι είχε συμβεί. Αντίστοιχο ήταν και το παράδειγμα της «πυρπόλησης» της Εθνικής Βιβλιοθήκης, είδηση που αναπαράχθηκε «με επιφύλαξη» από το ΣΚΑΪ και μεταδόθηκε ευρέως από ενημερωτικά portals, όπως το μεγαλόσχημο newsbeast.gr. Η φωτιά, φυσικά, στη Βιβλιοθήκη δεν υπήρξε ποτέ...
Η στάση αυτή των ΜΜΕ εντάσσεται στο πλαίσιο της πλήρους ευθυγράμμισης με τα συμφέροντα της διεθνούς και ντόπιας πολιτικής ελίτ και του κεφαλαίου, στάση η οποία, όσο πλησιάζαμε την κρίσιμη μέρα της ψηφοφορίας, είχε εμπλουτιστεί με περισσή ιδεολογική τρομοκρατία και ωμούς εκβιασμούς προς την εργατική τάξη και την κοινωνία. Ενδεικτικά είναι τα βραδινά δελτία ειδήσεων του Σαββάτου (με προεξάρχον το κανάλι του MEGA), τα οποία παρουσίαζαν με κάθε λεπτομέρεια και απειλητικό τόνο τις συνέπειες της χρεοκοπίας, η οποία θα είναι «αναπόφευκτη αν δεν ψηφιστεί το νέο Μνημόνιο». Στόχος δεν υπήρξε άλλος από την αγωνιώδη προσπάθεια, πριν από την κρίσιμη ψηφοφορία και τη μεγαλειώδη διαδήλωση αντίστασης έξω από το κοινοβούλιο, να δράσουν πυροσβεστικά απέναντι στην κοινωνική οργή και να μπαλώσουν τις ρωγμές στο οικοδόμημα της συναίνεσης με τη διάχυση του πανικού και του φόβου.
Το ότι δεν παρουσίασαν ποτέ τις συντριπτικές συνέπειες και τα αδιέξοδα του προηγούμενου αλλά και του τωρινού Μνημονίου είναι «ψιλά γράμματα». Το ότι δεν έδειξαν ποτέ τις εικόνες στη Μητροπόλεως, με τις μηχανές των Ομάδων ΔΕΛΤΑ και ΔΙΑΣ να διεμβολίζουν τον συγκεντρωμένο κόσμο και να πετούν απευθείας στα κεφάλια τους βόμβες κρότου-λάμψης και χημικά, είναι μια «μικρή παράλειψη». Το ότι δεν περιέγραψαν ποτέ το γεγονός ότι οι διαδηλωτές, παρά τον χημικό πόλεμο, στέκονταν επίμονα στον δρόμο και έπαιρναν μέρος στις συγκρούσεις, είτε με την ενεργή συμμετοχή τους είτε με την επιδοκιμασία κάθε φορά που τυλιγόταν στις φλόγες μια τράπεζα, είναι απλά ένα μεμονωμένο στιγμιότυπο ανάξιο λόγου.
Γι’ άλλη μια φορά, αποδίδουμε τα εύσημα στην εύστοχη θέση της ΕΣΗΕΑ ότι «στο δίλημμα “κλείνουμε τα Μέσα απεργώντας και εμείς” ή “τα κρατάμε ανοικτά”, απαντάμε ότι το καθοριστικό και αυτό που βοηθάει την ανάπτυξη των κοινωνικών αντιστάσεων, είναι η ουσιαστική, δημοκρατική και ολόπλευρη ενημέρωση από τη σκοπιά των συμφερόντων του ελληνικού λαού»... Περιποιεί μεγάλη τιμή, ειδικά στην αριστερή ηγεσία του συνδικάτου, η επιλογή, γι’ ακόμη μια φορά, της ευθυγράμμισης της συντεχνίας με τα προνόμια της αστικής τάξης τα οποία εξυπηρετεί το Μνημόνιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου