ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ

Γιατί παραδόθηκα

	«Ο Σάββας πολύτιμος σύντροφος - δεν ήθελα ανέντιμη ελευθερία»
	«Η 17Ν, μια ολιγομελής επαναστατική οργάνωση χωρίς αρχηγούς και στρατιώτες»

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ  του ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ στον «Ιό»

Για πρώτη φορά από την παράδοσή του στις Αρχές, ο Δημήτρης Κουφοντίνας μιλάει από το κελί του στον Κορυδαλλό αναλυτικά για τη «17 Νοέμβρη», για τους συντρόφους του, για τους στόχους τους.
Επιμένει στον πολιτικό χαρακτήρα της δράσης του και απαντάει στις κατηγορίες περί σχέσεων της οργάνωσης με μυστικές υπηρεσίες.
Περιγράφει το ιστορικό πλαίσιο που γέννησε τις ένοπλες οργανώσεις στην Ελλάδα, αλλά δεν αναφέρεται σε καμιά άλλη οργάνωση. Διαψεύδει τη δήλωση του υπουργού Δημόσιας Τάξης ότι η «17 Νοέμβρη» ετοίμαζε μεγάλο χτύπημα.
Αποφεύγει να μιλήσει για συγκεκριμένες ενέργειες, με εξαίρεση την υπόθεση της Ριανκούρ, για την οποία ειρωνεύεται τις επίσημες και ανεπίσημες αστυνομικές εκδοχές. Στέκεται απόλυτα αλληλέγγυος σε όσους από τους συντρόφους του «έσπασαν» και μίλησαν.
Πιστός στην πρώτη του δήλωση, δεν κάνει διάκριση μεταξύ όσων δικαίως έχουν κατηγορηθεί και όσων βρίσκονται αδίκως, κατ' αυτόν, στον Κορυδαλλό ή όσων αποστασιοποιήθηκαν κατά καιρούς από την οργάνωση.
Κατονομάζει μόνον τον Σάββα Ξηρό, τον οποίο χαρακτηρίζει «πολύτιμο σύντροφο» και «σημαντικό στέλεχος». Επιμένει στην ιδεολογική συνέχεια της οργάνωσης και ερμηνεύει την τελευταία της στροφή προς «εθνικούς στόχους». Σε κανένα σημείο δεν αποστασιοποιείται από τη δράση της, αλλά αφήνει να εννοηθεί το οριστικό της τέλος.

ΙΟΣ: Αναλάβατε πρώτος την πολιτική ευθύνη για τη δράση της 17Ν. Ομως η άρνησή σας να μιλήσετε για συγκεκριμένες ενέργειες και να τις αιτιολογήσετε πολιτικά επιτρέπει στην πλειονότητα των αναλυτών να διαψεύδουν τον πολιτικό χαρακτήρα της οργάνωσης και να σας περιγράφουν ως μια «συμμορία εγκληματιών», μια «μαφία» κ.λπ. Πώς απαντάτε στις απόψεις αυτές; 

Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: «Ο πολιτικός χαρακτήρας της οργάνωσης προκύπτει από τη δράση και τις προκηρύξεις της, αλλά και από τον τρόπο που αντιμετωπίζεται σήμερα από το κράτος, με ειδικούς νόμους, ειδικές συνθήκες, ειδικούς δικαστές.
Μετά την έκρηξη του Πειραιά καταβλήθηκε μια πρωτοφανούς έντασης προσπάθεια απαξίωσης της 17Ν και των συλληφθέντων, τόσο από το πολιτικό προσωπικό, μέχρι το ανώτερο μάλιστα επίπεδο, όσο και από τα ΜΜΕ, τα οποία, όπως αποκαλύφθηκε πρόσφατα, χρησιμοποιήθηκαν τα δύο τελευταία χρόνια για τον σκοπό αυτό, σύμφωνα με στρατηγική που χάραξαν ξένες μυστικές υπηρεσίες.
Επιδίωξή τους είναι η απαξίωση όχι μόνον της 17Ν, αλλά, σε τελική ανάλυση, κάθε επαναστατικής πρακτικής που αποσκοπεί στη ριζική αλλαγή της κοινωνικής οργάνωσης, μια πρακτική που χρησιμοποιείτο και διεθνώς και σε όλες τις ιστορικές περιόδους.
Στην προσπάθεια αυτή έσπευσε να συνταχθεί και το κομμάτι της καθεστωτικής Αριστεράς, προσεγγίζοντας το φαινόμενο της ένοπλης πάλης, είτε με ανιστόρητες αναφορές, είτε με αστυνομικίστικη λογική, είτε με όρους ψυχανάλυσης ή και ψυχιατρικής. Οσο όμως η Αριστερά, σε όλο της το φάσμα, δεν αντιμετωπίζει την επαναστατική βία σαν πολιτικό και κοινωνικό φαινόμενο, όσο επιμένει σε ξεφτισμένες πλέον εύκολες ετικέτες, όσο δεν αναρωτιέται για τη δική της κοινωνική πρακτική και τις ιστορικές της ευθύνες, καλά θα κάνει να ετοιμάζει από τώρα τις καινούργιες ετικέτες για τις "πρακτόρικες δυνάμεις" του άμεσου μέλλοντος».

ΙΟΣ: Εμφανιστήκατε στην Αστυνομία μόνος σας. Τι οδήγησε στην παράδοσή σας;

Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: «Θα μπορούσα αν ήθελα να έχω διαφύγει και να οικοδομήσω μια άλλη ζωή, μακριά από πράγματα που θα μπορούσαν να με προδίδουν. Ομως κάτι τέτοιο θα ήταν αντίθετο με την επαναστατική ηθική, τις ιδέες και τη στάση μου ώς σήμερα. Δεν μπορούσα να αφήσω συντρόφους (τον ένα μάλιστα βαριά πληγωμένο) που μαζί αγωνιστήκαμε και μοιραστήκαμε οράματα και διαψεύσεις, ελπίδες και απογοητεύσεις, να είναι όμηροι στα χέρια του εκδικητικού κράτους, ενώ εγώ θα απολάμβανα μια ανέντιμη ελευθερία. Δεν μπορούσα να αφήσω να κατηγορούνται άδικα άνθρωποι που είτε δεν είχαν σχέση, είτε πέρασαν κοντά από την οργάνωση χωρίς να το γνωρίζουν. Δεν μπορούσα να εγκαταλείψω τη συντρόφισσά μου να υφίσταται τα όσα υφίστατο εξ αιτίας των δικών μου επιλογών και να χρησιμοποιείται σαν μέσο πίεσης εναντίον μου. Αντί για τη σιγουριά της φυγής και της σιωπής, επέλεξα να εμφανιστώ, να αναλάβω τις πολιτικές ευθύνες των επιλογών μου, και να τις υπερασπίσω με όποιο κόστος».

ΙΟΣ: Πώς νομιμοποιείται η ένοπλη επαναστατική βία σε συνθήκες αστικής κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας;

Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: «Κοινοβουλευτικές Δημοκρατίες διέπραξαν χθες το έγκλημα της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας. Κοινοβουλευτικές Δημοκρατίες βομβαρδίζουν από χρόνια το Ιράκ και ετοιμάζονται για την τελική επίθεση και τη διάλυσή του. Υπό καθεστώς κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας εφαρμόζονται φασιστικές πρακτικές ελέγχου των πολιτών. Υπό καθεστώς κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας εξασθενεί τα τελευταία χρόνια το κράτος πρόνοιας και εξαφανίζονται κατακτήσεις αγώνων πολλών δεκαετιών, αυξάνοντας τις κοινωνικές ανισότητες, βαθαίνοντας την καταπίεση και την εκμετάλλευση, ωθώντας ένα ολοένα μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας στη φτώχεια, την ανεργία, την ανασφάλεια, την αβεβαιότητα. Αυτές οι κοινωνικές συνθήκες βαρβαρότητας νομιμοποιούν κάθε μορφή αντίστασης.
Η νομιμοποίηση της 17Ν συνάγεται (από την κοινωνική αποδοχή που είχε η δραστηριότητά της) ή από τον τρόπο που την αντιμετώπισε ο απλός λαός και από την παραδοχή του κοινωνικού, πολιτικού και ιδεολογικού χαρακτήρα της από μεγάλο μέρος του, καθώς γίνεται συνείδηση ολοένα και περισσότερο ότι πίσω από τη βιτρίνα του κοινοβουλευτισμού (όπου άλλωστε οι σημαντικές αποφάσεις, όπως εξωτερική πολιτική, εξοπλισμοί, απ' ευθείας αναθέσεις μεγάλων έργων παίρνονται ερήμην της Βουλής), υπάρχει η ολιγαρχία των ολίγων ισχυρών σε άμεση σχέση με την επικυριαρχία του ιμπεριαλισμού και ο ασφυκτικός έλεγχος από αυτούς της πληροφόρησης και της Δικαιοσύνης, καθώς και η απουσία ανατρεπτικού αριστερού λόγου και πρακτικής».

ΙΟΣ: Υπήρχε η αίσθηση ότι ήδη πριν από το καλοκαίρι και τις συλλήψεις η 17Ν είχε αδρανοποιηθεί. Από την άλλη πλευρά, ο υπουργός Δημόσιας Τάξης υποστήριξε στο MEGA (4/11/2002) ότι η 17Ν ετοίμαζε κάτι μεγάλο, πέρα από ό,τι συνέβη στον Πειραιά. Πού είναι η αλήθεια;

Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: «Μπορεί να κατανοήσει εύκολα κανείς γιατί το λέει και έχει την ίδια αξιοπιστία και την ίδια σχέση με την πραγματικότητα, με όσα ισχυρίζονται ο ίδιος και οι περίφημοι σπεσιαλίστες των ξένων μυστικών υπηρεσιών στο παρελθόν, ότι π.χ. στην ενέργεια ενάντια στον Αγγλο στρατιωτικό ακόλουθο είχαν πάρει μέρος 10-15 σύντροφοι με τρία αυτοκίνητα και δύο μηχανές. Εχει δημοσιευτεί ώς τώρα ότι θα κτυπούσαμε το ολυμπιακό χωριό και το αεροδρόμιο των Σπάτων. Φαντάζομαι ότι σύντομα θα αποκαλύψουν τα σχέδια της 17Ν για το γκρέμισμα του φράγματος του Μαραθώνα και την κατεδάφιση του Παρθενώνα».

ΙΟΣ: Στη δράση της 17Ν διαπιστώνεται μια μετεξέλιξη απόψεων και στόχων. Από την πρώτη περίοδο -όπου φαίνεται ότι σας απασχολούσε η χούντα και η αμερικανοκρατία- στη δεύτερη -όπου αναφερόσαστε στον «πραγματικό σοσιαλισμό»- και την τρίτη - όπου το ενδιαφέρον σας κινούν τα εθνικά θέματα. Μπορείτε να περιοδολογήσετε την δράση της 17Ν;

Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: «Η 17Ν, γέννημα συγκεκριμένου ιστορικού περιβάλλοντος, ελληνικού και διεθνούς, υπήρξε μια ένοπλη αντικαπιταλιστική αντιϊμπεριαλιστική οργάνωση, με όραμα τον αυτοδιαχειριζόμενο σοσιαλισμό με χαρακτηριστικά άμεσης δημοκρατίας. Η ανάπτυξη της δράσης της -της ένοπλης προπαγάνδας- βασίστηκε στην παραδοχή ότι ο μετασχηματισμός της κοινωνίας μπορεί να γίνει μόνο με βίαια μέσα και στην ανάγκη που απορρέει από αυτήν τη θεώρηση για την πολύπλευρη προετοιμασία του λαού (πολιτική, ιδεολογική, ψυχολογική, οργανωτική) για την ανάπτυξη ενός επαναστατικού κινήματος στην προοπτική της δημιουργίας του ένοπλου λαού. Οι απόψεις αυτές αναπτύχθηκαν εξ αρχής με σαφήνεια και καθαρότητα (όπως στο κείμενο του Απρίλη 1977) και παρέμειναν έκτοτε σταθερά σ' αυτήν την κατεύθυνση.
Συνεπώς, οποιαδήποτε περιοδολόγηση μπορεί να γίνει στη βάση άλλων χαρακτηριστικών».

ΙΟΣ: Στην τελευταία ιδιαίτερα περίοδο της δράσης σας οι αναλυτές έχουν επισημάνει τη στροφή σας σε στόχους που συνδέετε με τα «εθνικά θέματα».

Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: «Το έθνος μπορεί να αποτελεί ιστορική κατηγορία, αλλά όπως φαίνεται θα μας ακολουθεί και στην επόμενη ιστορική περίοδο. Ο εθνισμός θα συνυπάρχει αρμονικά με τον διεθνισμό σε μια ποικιλόχρωμη ανθρωπότητα, θα βρίσκεται όμως σε βασική αντίθεση με τον εθνικισμό. Σαν επαναστατική οργάνωση, η 17Ν δεν μπορούσε να έχει σχέση με τον εθνικισμό, βασικό ιδεολογικό όπλο του καθεστώτος. Κατηγορήθηκε έτσι, όταν χτύπησε σημαντικούς εκπρόσωπους του πολιτικο-στρατιωτικού συμπλέγματος της Τουρκίας, υπεύθυνους εγκλημάτων κατά του κυπριακού, του κουρδικού και του τουρκικού λαού. Δεν μπορούσαμε να αγνοήσουμε το έγκλημα της εισβολής, κατοχής, ξεριζωμού χιλιάδων προσφύγων, που ολοκληρώνεται στις μέρες μας με τη "δίκαιη λύση" (...) και τη μετατροπή της Κύπρου σε αδύναμο προτεκτοράτο, που θα εξυπηρετεί τα σχέδια του ιμπεριαλισμού με τον φόβο να θεωρηθούμε εθνικιστές».

ΙΟΣ: Εχετε κατηγορηθεί ως οργάνωση, αλλά και εσείς προσωπικά, ότι είχατε σχέσεις με μυστικές υπηρεσίες και ένα μέρος των σχετικών επιχειρημάτων αναφέρεται στην ακριβή ενημέρωση της οργάνωσης για πρόσωπα και πράγματα, όπως φαινόταν από τις προκηρύξεις. Τι θα απαντούσατε σ' αυτές τις κατηγορίες;

Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: «Οσοι μας κατηγόρησαν για σχέσεις με μυστικές υπηρεσίες, δεν μπορούν να δώσουν μια πειστική απάντηση στο ερώτημα για ποιο λόγο επέμεναν αυτές να διατηρούν σχέσεις με μια οργάνωση που με τη δράση της επί 27 χρόνια κατέρριπτε τον μύθο του άτρωτου και παντοδύναμου κράτους και των αλάνθαστων μυστικών υπηρεσιών. Εμείς από την αρχή και συνεχώς διακηρύτταμε ότι είμαστε επαναστατική οργάνωση απλών λαϊκών αγωνιστών, που δείχνουν ότι με απλά μέσα και μια στοιχειώδη οργάνωση μπορούν να γίνουν πράγματα σαν αυτά που έγιναν και ότι με απλές μεθόδους μπορούν να συγκεντρωθούν οι απαραίτητες πληροφορίες. Το μεγαλύτερο μέρος των πληροφοριών που είχαμε προέρχονταν από προσεκτική ανάγνωση του Τύπου. Σ' ό,τι με αφορά, σ' όσους άθλια και σκόπιμα διαδίδουν τα περί "πράκτορα της ΚΥΠ", έχω να αντιτάξω τη μικρή μου ιστορία 28 χρόνων, πάντα στην πρώτη γραμμή στους αγώνες που συμμετείχα, καθώς και το προδιαγεγραμμένο μέλλον μου σ' ένα υπόγειο κελί για το υπόλοιπο της ζωής μου».

ΙΟΣ: Και σε όσα λέγονται για το οργανόγραμμα της οργάνωσης και σας παρουσιάζουν σαν επιχειρησιακό αρχηγό της οργάνωσης;

Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: «Τους τελευταίους μήνες ακούστηκαν πολύ λίγες αλήθειες και πάρα πολλά ψέματα. Παρουσιάστηκαν και θα παρουσιαστούν ομολογίες και "ομολογίες", καταθέσεις και "καταθέσεις", στοιχεία και "στοιχεία". Ενα είναι σίγουρο: η 17Ν ήταν μια ολιγομελής επαναστατική οργάνωση, βασισμένη στην αλληλεγγύη των συντρόφων, χωρίς αρχηγούς και στρατιώτες, δίχως Πολιτικό Γραφείο και Κεντρική Επιτροπή».

ΙΟΣ: Εχουν ειπωθεί πολλά πράγματα για τη γνωστή υπόθεση της Ριανκούρ. Υπήρξε τότε, ή άλλοτε, διαρροή πληροφοριών προς την Αστυνομία;

Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: «Θα σταθώ λίγο σ' αυτήν την υπόθεση της περίφημης ενέργειας, όπου ο επικεφαλής αστυνόμος πλησίασε με νωχελικά βήματα, κρατώντας ένα πλαστικό κύπελλο καφέ, το άδειο όπως νόμιζε φορτηγάκι και κόλλησε το πρόσωπό του στο πίσω τζάμι για να δει μέσα. Σε απόσταση λιγότερο από έναν πόντο βρισκόταν η κάννη ενός αυτόματου, ενώ ένα δεύτερο ήταν οπλισμένο λίγο πιο πίσω.
Κατορθώσαμε να φύγουμε χωρίς τη χρήση οποιασδήποτε βίας, έστω κι αν έτσι διακινδυνεύαμε περισσότερο.
Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι δεν επρόκειτο για καμία ενέδρα της Αστυνομίας μετά από ειδοποίηση πληροφοριοδότη τους. Γιατί τότε θα έστηναν κάτι πολύ πιο σοβαρό από 3-4 αγουροξυπνημένους ασφαλίτες που έπιναν τον καφέ τους, θεωρώντας ότι συμμετέχουν σε μια επιχείρηση ρουτίνας, ενώ όσα εκ των υστέρων επινοήθηκαν περί των 15-20 οχημάτων που ήταν ακροβολισμένα γύρω δεν είναι αληθινά.
Εκ των υστέρων στήθηκε μια αποτυχημένη απόπειρα σκευωρίας και μια επιτυχημένη, όπως φαίνεται, πραγματικότητα καταβρόχθισης μυστικών κονδυλίων».

ΙΟΣ: Πολλοί σύντροφοί σας έχουν μιλήσει και έχουν δώσει στοιχεία και πρόσωπα στις διωκτικές αρχές. Πώς εξηγείτε το γεγονός και πώς στέκεστε απέναντι σ' αυτούς που σας «πρόδωσαν»;

Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: «Ο Σάββας είναι ένας πολύτιμος σύντροφος και υπήρξε σημαντικό στέλεχος της οργάνωσης. Δεν είμαι σε θέση να ξέρω τι έγινε τότε μέσα στον Ευαγγελισμό, όμως σίγουρα δεν τιμά τον "πολιτισμό" τους. Ηταν απρόσμενο δώρο για τις αρχές να έχουν στα χέρια τους έναν ετοιμοθάνατο, θα τον έκαναν να πει ό,τι κι αν ήθελαν.
Οχι μόνον εγώ που τον γνωρίζω καλά, αλλά ο οποιαδήποτε άκουσε πώς αντιμετώπιζε τη συντρόφισσα και τους δικούς του, προτιμώντας την παρέα του επικεφαλής της Αντιτρομοκρατικής, έβγαλε τα συμπεράσματά του.
Το ίδιο ισχύει και για τους άλλους. Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω κάτω από ποιες συνθήκες ομολόγησαν ή "ομολόγησαν". Εκφρασα από την αρχή την αλληλεγγύη μου, βασική αρχή και αυτή για κάθε αγωνιστή, για όσους δίκαια ή άδικα είναι κρατούμενοι και για όσους είχαν αποστασιοποιηθεί από την οργάνωση, για όποιους λόγους κι αν το έκαναν. Αντιμετωπίζουμε τις ίδιες εξοντωτικές συνθήκες κράτησης και, όπως φαίνεται, ολοένα και καθαρότερα, μας προορίζουν τελικά το ίδιο μέλλον».

ΙΟΣ: Η αναφορά σας στον σεβασμό της αξίας της ανθρώπινης ζωής προκάλεσε έντονες κριτικές και επιθέσεις. Πώς συμβιβάζεται μια τέτοια δήλωση με την απώλεια τόσων ανθρώπινων ζωών.

Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: «Είναι πασίγνωστο ότι ζούμε σε ένα καθεστώς που σέβεται το ύψιστο αγαθό! Είναι μαγική εικόνα οι εκατό νεκροί τον χρόνο στα εργατικά ατυχήματα, οι δεκάδες πνιγμένοι στα πλωτά φέρετρα των εφοπλιστών, ο νεκρός της κάθε μιας μέρας από την ηρωίνη.
Στις φυλακές δίπλα μας είναι στοιβαγμένοι εκατοντάδες εξαθλιωμένοι παραβάτες, αλλά ούτε ένας από αυτούς, που το πλούσιο τραπέζι τους και η αστραφτερή ζωή τους τροφοδοτείται από το χυμένο αίμα των θυμάτων τους.
Οσο για μας, στη δράση μας προσπαθήσαμε να ελαχιστοποιήσουμε τη χρήση βίας. Οσο κι αν φαίνεται αντιφατικό, πιστεύουμε στη ζωή. Και είναι σαφές ότι όταν οι επαναστάτες είναι αναγκασμένοι να πυροβολούν, έστω κι αν είναι πεισμένοι για την ορθότητα της απόφασής τους, είναι δυσβάστακτη η αντίφαση ανάμεσα στην πράξη τους αυτή και στη στάση τους απέναντι στη ζωή».

ΙΟΣ: Εχετε κάνει συνολικό απολογισμό της δράσης σας ως οργάνωση, αλλά και ατομικά; Πώς επηρεάζεται η άποψη που είχατε μετά τα γεγονότα του Πειραιά και τις συλλήψεις που ακολούθησαν;

Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: «Η 17Ν ήταν γέννημα μιας ιστορικής εποχής, ενός συγκεκριμένου περιβάλλοντος, ελληνικού και διεθνούς Η δράση της προσέφερε πολλά στο επαναστατικό κίνημα, προπαγάνδισε την αναγκαιότητα της επαναστατικής βίας, έδειξε ότι το καθεστώς δεν είναι άτρωτο, ότι ο λαός μπορεί να στηριχτεί στις δικές του δυνάμεις, να οργανωθεί και να παλέψει, δημιούργησε, πιστεύω, μιαν αξιόπιστη επαναστατική φωνή με σημαντική κοινωνική απήχηση.
Δεν είναι η ώρα του απολογισμού. Αυτός χρειάζεται και θα γίνει, όχι όμως κάτω από τους όρους του ταξικού αντιπάλου και οπωσδήποτε και πάντα στην προοπτική ανάπτυξης ενός επαναστατικού κινήματος ενάντια στη σημερινή φάση ανάπτυξης του καπιταλισμού, την παγκοσμιοποίηση, με τον συνδυασμό όλων των μορφών πάλης και με το ίδιο όραμα: το βασίλειο της ελευθερίας».

ΙΟΣ: Τι σημαίνει τελικά για σας η λέξη τρομοκρατία;

Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: «Τρομοκρατία είναι η επίθεση στη Γιουγκοσλαβία, το Αφγανιστάν χθες, στο Ιράκ αύριο, στο Ιράν μεθαύριο. Τρομοκρατία είναι η χάραξη των συνόρων σύμφωνα με τα συμφέροντα του ιμπεριαλισμού στις χώρες του Τρίτου Κόσμου χθες, στην Κύπρο σήμερα και αύριο αλλού. Η μεγαλύτερη όμως τρομοκρατία είναι αυτή της ανέχειας, της φτώχειας και της ανεργίας».

(Ελευθεροτυπία, 7/12/2002)