Ως τώρα, όταν έβλεπαν κάποιο νεαρό να πετάει μολότοφ στη βουλή τον λέγανε προβοκάτορα. Ακόμα και Αριστεροί παρασυρόμασταν από την προπαγάνδα και υποψιαζόμασταν ο ένας τον άλλο. Ήταν βλέπετε πονηρό και ύπουλο το ψέμα. Καλά φτιαγμένο.
Όμως σιγά σιγά η αλήθεια φάνηκε. Οι μπάτσοι χτύπησαν υπακούοντας στις διαταγές αχρείων απατεώνων. Χωρίς αφορμή και δίχως έλεος. Χτύπησαν παιδιά, αγανακτισμένους, σκότωσαν με τα χημικά, απώθησαν γέροντες, κλότσησαν αναίσθητους ....
Ο λαός τους κατάλαβε. Γνωρίζει τώρα, γιατί αισθάνεται το ίδιο, πως εκείνος που πιάνει τη πέτρα, είναι ένας από αυτούς. Δεν είναι πια ο ακραίος, ο αναρχικός, ο γνωστός άγνωστος. Είναι ο άνεργος, ο φοιτητής, ο υπάλληλος, ένας από μας ... Είναι αυτός που έχει προδοθεί. Που πίστευε κάποτε στα λόγια των δοσίλογων και είδε τη ζωή του να καταστρέφεται.
Ο κόσμος δε φωνάζει όπως πριν. Σφίγγει τα δόντια, τις γροθιές, νιώθει αυτό τον κόμπο στο λαιμό, όταν προσπαθείς να μη δακρύσεις από οργή. Είμαστε πικραμένοι. Μας πουλήσατε. Σας δώσαμε εξουσία και μας τα πήρατε όλα. Σας δώσαμε αξιώματα και μας ατιμάσατε.
Τώρα χειροκροτεί το γιουχάισμα αυτός ο οποίος πήγαινε στις συγκεντρώσεις των πολιτικών. Αυτοί που έραιναν πριν με λουλούδια τα θρεφτάρια του συστήματος, τώρα θέλουν να τους ρίξουν πετρέλαιο. Και να τους βάλουν φωτιά.
Οι δήμιοι έχασαν. Δεν μπορούν να μας σταματήσουν. Είμαστε όλοι απέναντι τους. Δεν θα πω άλλα. Θα μιλήσουν οι πράξεις του λαού. Τίποτα πια δεν είναι το ίδιο.
mitsos175.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου