Ολο το τελευταίο διάστημα τα ίδια αστικά επιτελεία (πολιτικοί, δημοσιολόγοι, ΜΜΕ) που καλούν το λαό να δεχτεί τη σφαγή του δήθεν για τη σωτηρία της χώρας, «διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους» για την «καταρράκωση της εθνικής αξιοπρέπειας» από τους «κακούς», «προκλητικούς» και «υπερόπτες ξένους». Αλλοτε προσδιορίζονται ως Μερκοζί (Μέρκελ - Σαρκοζί), άλλοτε ως «τροϊκανοί», ενώ και ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, Σόιμπλε, μπήκε δυνατά στο παιχνίδι. Ως και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας αναφώνησε «ποιος είναι ο κ. Σόιμπλε» και έγινε «λάβαρο» του αστικού κόσμου που δήθεν δεν ανέχεται να ...λοιδορείται η χώρα.
Πρόκειται για υποκρισία ολκής των αστών και για συνειδητό αποπροσανατολισμό των διαφόρων εκδοχών του οπορτουνισμού. Των πρώτων γιατί συνειδητά η αστική τάξη, το ντόπιο κεφάλαιο, όχι τώρα αλλά πολλά χρόνια πριν (ΕΟΚ, Συνθήκες Μάαστριχτ, Λισαβόνας κ.ο.κ.) έχει εκχωρήσει μέρος της εθνικής κυριαρχίας γιατί έτσι επιτάσσουν τα συμφέροντά της και κερδίζει από αυτό. Οι οπορτουνιστές με τα περί «εθνικής μειοδοσίας» και «προδοσίας» - ο πρόεδρος του ΣΥΝ, Α. Τσίπρας, είπε μάλιστα ότι «η Ελλάδα δεν έχει πρωθυπουργό», αλλά «πρωθυπουργεύων επίτροπο της Ευρωπαϊκής Τράπεζας» - ή τις λάθος συνταγές προσπαθούν να κρύψουν ότι η δήθεν «δημοκρατική», «αριστερή» «εναλλακτική» διέξοδος από την κρίση που προτείνουν, είναι μια άλλη παραλλαγή διαχείρισης του καπιταλισμού.
Τέτοιες κορόνες δρουν αποπροσανατολιστικά ως προς την πραγματική αιτία της δεινής κατάστασης που ζει η εργατική τάξη και ο λαός στη χώρα μας, δηλαδή την οικονομική κρίση και τη διαχείρισή της σε όφελος του κεφαλαίου. Οταν μιλούν για «εθνική αξιοπρέπεια» στοχοποιώντας τους Ευρωπαίους ηγέτες των κυβερνήσεων του κεφαλαίου, συγκαλύπτουν το γεγονός ότι από κοινού τα αστικά κόμματα σε Ελλάδα και ΕΕ αποφασίζουν τη σφαγή των λαών. Ετσι αποπροσανατολίζουν από το κύριο, που είναι ο αγώνας ενάντια στα μονοπώλια και την εξουσία τους, θέλοντας να στρέψουν το λαό πότε προς τη Μέρκελ, πότε προς τον Σόιμπλε, πότε προς την κακή Κομισιόν και πάει λέγοντας.
Αξιοπρέπεια για τον εργάτη, τον φτωχό αγρότη, τον μικρέμπορο, μικροβιοτέχνη, τους νέους και τις γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων, σημαίνει να έχουν μισθό που να μπορεί να καλύψει τις ανάγκες τους και των οικογενειών τους. Σημαίνει όταν χρειαστούν ιατροφαρμακευτική φροντίδα να μη χρειάζεται να φαλιρίζουν και να έχουν δωρεάν και υψηλού επιπέδου υπηρεσίες Υγείας, όπως αρμόζει στην εποχή. Σημαίνει να έχουν Παιδεία σύμφωνα με τις τεράστιες δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα. Σημαίνει να έχουν πρόσβαση στον Πολιτισμό που προάγει τη ζωή των ανθρώπων, στην άθληση και τη φυσική αγωγή. Ο αγώνας για αξιοπρεπή ζωή για το λαό προϋποθέτει τη ρήξη με το κεφάλαιο και την εξουσία του. Αυτή η αξιοπρεπής στάση ζωής τελικά οδηγεί στη λαϊκή εξουσία που με την κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής και τον πανεθνικό σχεδιασμό μπορεί να ικανοποιήσει τις σύγχρονες ανάγκες των παραγωγών του πλούτου, όπου θα είναι απαλλαγμένοι από τα παράσιτα, που τώρα τους ξεζουμίζουν. Αυτόν το δρόμο προτείνει το ΚΚΕ και τα λαϊκά στρώματα έχουν κάθε συμφέρον να τον ακολουθήσουν γιατί εκτός των άλλων οι θυσίες που απαιτεί είναι πολύ λιγότερες από αυτές που πληρώνουν τώρα.
Δημήτρης ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου