Του Αγίου Ρηγίνου (25 Φεβρουαρίου)

Ο Άγιος Ρηγίνος, πολιούχος της Σκοπέλου, μαρτύρησε το 362 μ.Χ. επί Ιουλιανού του Παραβάτη. Το μοναστήρι το αφιερωμένο στη μνήμη του, 4 χιλιόμετρα νοτίως της πόλης, με τον τάφο και λείψανα παλαιοχριστιανικής βασιλικής (4ου ή 5ου αι.), συγκέντρωνε όλο τον πληθυσμό του νησιού. Ο λαός σχηματίζοντας πομπή έφθανε στο μοναστήρι για τη λειτουργία. Ακολουθούσε η μεταφορά και η φύλαξη των λειψάνων του αγίου στην εκκλησία του Χριστού.
Ο Άγιος Ρηγίνος ταυτίστηκε στη λαϊκή φαντασία με τον Άγιο Γεώργιο, όπως και εκείνος σκότωνε θηρία, δράκους εξ ου και πήρε τη μορφή του προστάτη - ήρωα του νησιού. Σύμφωνα με λαϊκή παράδοση όταν «πριν οκτακόσια χρόνια» δράκος αφάνιζε τους κατοίκους και τις περιουσίες τους και ερήμωνε το νησί που έγινε τόπος εξορίας, ο Άγιος Ρηγίνος τους συμπόνεσε και μπήκε σε ένα καΐκι μαζί με κατάδικους και αποβιβάστηκε στο λιμανάκι Έλιος. Καταδιώκοντας το θηρίο έφθασε μέχρι τον Στάφυλο. Εκεί ο δράκος για να σωθεί έπεσε στη θάλασσα και πνίγηκε. Ο πάταγος από το πέσιμο ήταν τόσο μεγάλος που σχίστηκε ο βράχος και έκτοτε η περιοχή ονομάστηκε Δρακοντόσχισμα ή Δρακοντόσχι.