Σωσίβιο για δανειολήπτες αγρότες οι οποίοι βρέθηκαν σε δυσμενή θέση αποπληρωμής της τραπεζικής οφειλής τους εξαιτίας των πανωτοκίων αποτελεί η απόφαση που εξέδωσε το Πολυμελές Πρωτοδικείο Βόλου.

Γλύτωσε από «θηλιά» πανωτοκίων
Το δικαστήριο δικαίωσε παραγωγό του Δήμου Φερών, απαλλάσσοντάς τον από τα 2/3 του ποσού που αξίωνε η Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδος από τόκους παλιών αγροτικών δανείων.
Η οφειλή του παραγωγού σύμφωνα με την απόφαση μειώθηκε από 96.000 ευρώ σε 34.000 ευρώ, με το δικαστήριο να αντικρούει ουσιαστικά τον τρόπο υπολογισμού της συνολικής οφειλής του, μετά την υπαγωγή του στη ρύθμιση του νόμου για τα πανωτόκια.
Η απόφαση ανοίγει το δρόμο για τη δικαίωση και άλλων αγροτών που θα προσβάλουν τη δανειακή σύμβαση και κατ' επέκταση τη ρύθμιση που έκαναν με την Αγροτική Τράπεζα.
Συγκεκριμένα το Πολυμελές Πρωτοδικείο Βόλου απέκρουσε ως εσφαλμένο και μη νόμιμο τον τρόπο με τον οποίο η τράπεζα εφάρμοζε τη ρύθμιση 3259/2004 για τα πανωτόκια, «φουσκώνοντας» επί της ουσίας τα χρέη.
Με την απόφαση 104/2011 που κοινοποίησε το δικαστήριο, δικαίωσε αγρότη του Δήμου Φερών της Μαγνησίας, τον οποίο εκπροσωπούσε ο Λαρισαίος δικηγόρος και πρόεδρος του Ινστιτούτου Καταναλωτών Θεσσαλίας Βασίλης Κόκκαλης, καθορίζοντας τη συνολική οφειλή του προς την τράπεζα στο ποσό των 34.171 ευρώ και όχι στο ποσό των 96.231 ευρώ που αξίωνε η ATEbank, από διαδοχικά δάνεια που έλαβε από το 1990.
Σύμφωνα με τον κ. Κόκκαλη, «το δικαστήριο, αν και απέρριψε το αίτημα περί αναγνώρισης μηδενικής οφειλής του ενάγοντος αγρότη, έκρινε άκυρη τη σύμβαση με την οποία έγινε η ρύθμιση της συνολικής οφειλής του αγρότη πέραν του ποσού των 34.171 ευρώ και ταυτόχρονα έκρινε ως αχρεωστήτως καταβληθέν το ποσό που καταβλήθηκε στην τράπεζα από το δανειολήπτη λόγω μη νομίμου ανατοκισμού».
Η απόφαση χαρακτηρίζεται ιστορική και αποτελεί την πρώτη που εκδόθηκε στη Θεσσαλία.
Η εσφαλμένη τραπεζική ερμηνεία του συνόλου των νομοθετικών ρυθμίσεων για τις οφειλές από ανατοκισμό οδήγησε στη διόγκωση του χρέους παραγωγών, με αποτέλεσμα να βγαίνουν στο «σφυρί» περιουσιακά τους στοιχεία.
Ανάλογα με τη χρονική περίοδο λήψης του δανείου προβλέπονταν από τη νομοθεσία διαβάθμιση ώστε η συνολική οφειλή να μη ξεπερνά το διπλάσιο, το τριπλάσιο ή το τετραπλάσιο του αρχικού κεφαλαίου.
Όμως, όπως σχολίασε ο πρόεδρος του ΙΝΚΑ Θεσσαλίας, πολλές τράπεζες εκμεταλλευόμενες τις αλλεπάλληλες νομοθετικές αλλαγές και ασαφή σημεία των νομοθετημάτων, προσπάθησαν να αυξήσουν τις οφειλές στο ανώτατο όριο, ακόμα και όταν αυτό περιορίστηκε από το τετραπλάσιο στο τριπλάσιο του αρχικού κεφαλαίου, με τον νόμο 3259 του 2004.
Επιπλέον θεωρούσαν ότι είχαν καταργηθεί οι διαβαθμίσεις στο ύψος της συνολικής οφειλής, αξιώνοντας για όλα τα δάνεια μετά το 1990 να καταβληθεί το τριπλάσιο, αντί για το διπλάσιο του κεφαλαίου, ενώ εξέταζαν κάθε δάνειο ξεχωριστά για τον υπολογισμό της οφειλής, αντί να συνυπολογίζουν το συνολικό κεφάλαιο όλων των δανείων, με αποτέλεσμα πολλοί δανειολήπτες να εξαιρούνται και να μην μπορούν να κάνουν χρήση των ευνοϊκών γι’ αυτούς ρυθμίσεων.
ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ