Συνεχίζεται η κόντρα ΕΚΒ- ΠΑΜΕ

Με αφορμή την πρόσφατη κινητοποίηση

Συνεχίζεται η κόντρα ΕΚΒ- ΠΑΜΕ , με αφορμή την πρόσφατη κινητοποίηση. Μετά την ανακοίνωση της Γραμματείας του ΠΑΜΕ Μαγνησίας, χθες η πλειοψηφία της διοίκησης του ΕΚΒ, εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία τονίζεται μεταξύ άλλων, ότι «Με το απολογητικό ύφος του ενόχου, αλλά και με τον κυνισμό του αμετανόητου εμφανίστηκαν, για άλλη μια φορά χθες, με νέα «προς…Ευπίστους Επιστολή» τους, τα στελέχη του ΠΑΜΕ Μαγνησίας, συνεχίζοντας την μικροκομματική κατρακύλα τους!

Και ναι μεν, αναφαίρετο και δικαιωματικό…κεκτημένο τους είναι, να επιλέγουν το πότε αυτοί θα απολογηθούν στην εργατική τάξη του τόπου τους (και της χώρας), για τα διχαστικά ανομήματα που έχουν διαπράξει και συνεχίζουν να διαπράττουν σε βάρος της».


Όπως αναφέρεται επίσης μεταξύ άλλων, «είναι όμως και δικαίωμα των εργαζομένων, στο όνομα των οποίων, δήθεν, λαλούν, να παίρνουν- εφεξής- και απάντηση στα επίμονα και σοβαρά ερωτήματα που τους θέτουν, κάθε φορά, δυστυχώς, «κρούοντας σε θύρα κωφών»!


Ερωτήματα κοφτά και συγκεκριμένα, χωρίς περιστροφές, και χωρίς διπλές αναγνώσεις: Γιατί το (χωρίς καμιά θεσμική υπόσταση) ΠΑΜΕ, επιμένει στο ρόλο του «πατερούλη» όλων των εργαζομένων, την ίδια ώρα, όμως, θεωρεί «παιδιά ενός κατώτερου …κομματικού Θεού», όλα εκείνα, που δεν χαλιναγωγούνται κάτω από τις πατερναλιστικές αξιώσεις του Περισσού; Γιατί, επιμένει να παραβιάζει το ίδιο του τον ηθικό «Κώδικα Αξιών», συνεχίζοντας να εκπροσωπείται (ακόμη και παρατύπως, με συνταξιούχους) στα Συνδικαλιστικά Θεσμικά Όργανα που υβρίζει (όπως στο ΕΚΒ); Γιατί, αντί να σιωπά, προτιμά να εκτίθεται, εγκαλώντας όλους τους άλλους για «έλλειμμα αγωνιστικότητας» και για «συμβιβασμό», αρκούμενο σε «κροκοδείλια δάκρυα» για τα δεινά των εργαζομένων; Κ.λ.π.


Όπως κλείνει η ανακοίνωση, «υπάρχουν και πολλά άλλα «γιατί», που, αν αραδιάζονταν, σίγουρα οι ντουντούκες του ΠΑΜΕ θα….καταπίνονταν! Αρκούν, όμως επί του παρόντος ετούτα, για να θυμίσουν στα στελέχη του ΠΑΜΕ ότι «κρείττον το σιωπάν» όταν, μάλιστα, «ο τόπος μας είναι όντως μικρός και όλοι γνωριζόμαστε μεταξύ μας…».