ΚΛΙΜΑΚΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΛΗΣ ΤΩΡΑ!
Εργάτη, εργαζόμενε, άνεργε, νέα και νέε
· Που θα πάει τελικά αυτή η κατάσταση με την καπιταλιστική κρίση και το βάρβαρο πόλεμο σε βάρος των λαών στην Ελλάδα και στην Ευρώπη;
· Υπάρχει διέξοδος και ανάπτυξη προς όφελος των εργαζομένων;
· Ποιες δυνάμεις και με ποιες προϋποθέσεις μπορούν να την επιβάλλουν;
· Ποιο κίνημα και ποιοι αγώνες μπορούν να υπηρετήσουν μια τέτοια φιλολαϊκή προοπτική;
Για όλα αυτά λοιπόν θέλουμε να σου πούμε δυο λόγια.
Θέλουμε να ανοίξουμε μια συζήτηση μαζί σου, εργαζόμενο τον εργαζόμενο σε όλους τους χώρους δουλειάς, στις συνοικίες, στα Διοικητικά Συμβούλια, στις Γενικές Συνελεύσεις των σωματείων, παντού!
Η 48ωρη απεργία στέφθηκε με επιτυχία.
Χιλιάδες λαού σε όλη την Ελλάδα βγήκαν στους δρόμους. Η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα όλο και περισσότερο συνειδητοποιούν ότι όλα αυτά τα χρόνια πλήρωσαν πολύ ακριβά την καπιταλιστική ανάπτυξη, την κερδοφορία του κεφαλαίου.
Τώρα πληρώνουν ακόμα πιο ακριβά και την κρίση τους!
Όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι συνειδητοποιούν πως στο πλαίσιο της καπιταλιστικής ανάπτυξης, μέσα στην Ε.Ε. δεν υπάρχει φιλολαϊκή προοπτική.
Κέρδη και λαϊκή ευημερία, μονοπώλια και λαϊκά δικαιώματα δεν μπορεί να συνυπάρξουν! Ή αυτοί ή εμείς;
Η ίδια η ζωή λοιπόν φέρνει ως αναγκαιότητα την πάλη για ένα άλλο δρόμο ανάπτυξης χωρίς μονοπώλια, μια ανάπτυξη που στο επίκεντρό της θα έχει την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών.
Η πρωτόγνωρη επιτυχία της απεργίας, η λαϊκή κινητοποίηση και κοσμοσυρροή στις συγκεντρώσεις, στα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ δείχνουν ότι έχουμε τη δύναμη να επιβάλλουμε μια τέτοια λύση, μια τέτοια φιλολαϊκή προοπτική!
Έχουμε δοκιμασμένα και αποτελεσματικά όπλα στα χέρια μας, όπλα που μπορούν να μας οδηγήσουν μέχρι τη ΝΙΚΗ!
Έχουμε τη δύναμη! Χωρίς εμάς γρανάζι δεν γυρνά!
ü Οργάνωση στους τόπους δουλειάς. Κανένας εργαζόμενος έξω από το σωματείο. Όλοι οι εργαζόμενοι ενωμένοι στον τόπο δουλειάς και στον κλάδο.
ü Συνδικάτα και διοικήσεις δοκιμασμένες και όχι συμβιβασμένες και υποταγμένες στις κυβερνήσεις και την εργοδοσία.
ü Συμμαχία εργατών, αγροτών, αυτοαπασχολούμενων, γυναικών, νεολαίας. Όλοι μαζί!
Εδώ βρίσκεται η δύναμη!
ü Σύγκρουση με τους τραπεζίτες, τους βιομήχανους, τους εφοπλιστές, τους μεγαλεμπόρους, την Ε.Ε., και τα κόμματά της, μ’ όλους αυτούς που κλέβουν τη ζωή από εμάς και τα παιδιά μας.
ü Κίνημα ταξικό, οργανωμένο, πειθαρχημένο, αποφασισμένο να φτάσει μέχρι το τέλος,
Μέχρι να έρθει ο λαός στην εξουσία.
Αυτό είναι το μήνυμα της 48ωρης Απεργίας. Εδώ βρίσκεται η λύση και αυτή είναι η καλύτερη συνταγή για τη ΝΙΚΗ.
Ø Αγώνας τώρα για να μην εφαρμοστούν στην πράξη τα βάρβαρα μέτρα.
Ø Αγώνας που να φτάνει μέχρι την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων.
Εργαζόμενη, Εργαζόμενε
Ø Η Απεργία στις 28 και 29 Ιούνη ήρθε ως προϊόν κλιμάκωσης της πάλης, ήρθε την κατάλληλη στιγμή. Νέκρωσαν εργοστάσια, έκλεισαν τράπεζες, δεν κινήθηκε ούτε ένα πλοίο.
Τα ποσοστά της απεργίας κινήθηκαν σε υψηλά επίπεδα σε πολλούς χώρους και κλάδους.
Η απεργία χτύπησε εκεί που πονάει την εργοδοσία και όλο το σύστημα.
Να γιατί η Απεργία είναι το πιο αποτελεσματικό όπλο στα χέρια της εργατικής τάξης.
Καμιά «πλατεία» δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη δύναμη της Απεργίας, τη δύναμη του οργανωμένου εργατικού και λαϊκού κινήματος.
Ø Χιλιάδες εργαζόμενοι πορεύτηκαν με το σύνθημα «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη», έδωσαν τη μάχη στους τόπους δουλειάς, στα εργοστάσια, εκεί που «δένεται τ’ ατσάλι», στην καρδιά της ταξικής πάλης, εκεί που κρίνονται οι συσχετισμοί δύναμης για το εργατικό κίνημα. Σε πολλούς χώρους δουλειάς οι εργαζόμενοι απήργησαν, αψηφώντας την απειλή της απόλυσης, τσακίζοντας την εργοδοτική τρομοκρατία. Στην κυριολεξία ο αγώνας αυτός είχε έντονα τα χαρακτηριστικά του ηρωισμού και της λεβεντιάς.
Ωστόσο, δεν είναι λίγα τα εργοστάσια, τα μεγάλα καταστήματα, τα ξενοδοχεία, οι τόποι δουλειάς σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, όπου οι εργαζόμενοι δεν έκαναν το βήμα να απεργήσουν. Δεν κατάφεραν να οργανώσουν την Απεργία, να σπάσουν την εργοδοτική τρομοκρατία, να ξεπεράσουν τις συμβιβασμένες ηγεσίες, αλλά ακόμα και να πειστούν για την αναγκαιότητα και την αποτελεσματικότητα του αγώνα.
Απευθυνόμαστε λοιπόν και σε σένα που δεν βρήκες τη δύναμη να απεργήσεις, που λες ότι «έχετε δίκιο, αλλά δεν μπορώ», «απήργησα και τις προηγούμενες φορές, αλλά τα μέτρα πέρασαν» και θέλουμε να σου πούμε:
Μην περιμένεις να σε σώσει κανένας.
Με τα δικά της χέρια θα σηκωθεί η εργατική τάξη. Μην το βάζεις κάτω, στάσου όρθιος, πάλεψε!
Έτσι και αλλιώς, μόνο με την οργάνωση και τον αγώνα θα νικήσουμε. Άλλος δρόμος δεν υπάρχει!
Ø Στην Απεργία και στα συλλαλητήρια που έγιναν σε 72 πόλεις της Ελλάδας πορεύτηκαν από κοινού, «ένας για όλους και όλοι για έναν» εργάτες, άνεργοι, αγρότες, μικρομαγαζάτορες, γυναίκες, νέοι και νέες.
Όλοι μαζί ένωσαν τη δύναμή τους και έδωσαν αποφασιστική απάντηση στους εκβιασμούς και την τρομοκρατία κυβέρνησης-πλουτοκρατίας και Ε.Ε. Απαίτησαν να παρθούν πίσω τα βάρβαρα μέτρα του μεσοπρόθεσμου, του εφαρμοστικού νόμου, διεκδίκησαν όχι μόνο το δικαίωμα στη δουλειά και στο μεροκάματο, αλλά έκαναν και ένα βήμα παραπέρα, απαίτησαν «να πτωχεύσει η πλουτοκρατία, όχι ο λαός», «αποδέσμευση από τη λυκοσυμμαχία της Ε.Ε», διεμήνυσαν ότι «ο πλούτος ανήκει στους εργάτες και όχι στα παράσιτα τους κεφαλαιοκράτες»! Δεν αποδέχονται τα χρέη που δημιουργήθηκαν για την πλουτοκρατία και αρνούνται να τα πληρώσει πάλι ο λαός.
Ø Η συμμετοχή στην Απεργία και η αυξανόμενη κοσμοσυρροή στις διήμερες απεργιακές εκδηλώσεις δείχνει ότι ο λαός μέρα με τη μέρα, μάχη με τη μάχη, γίνεται πιο ώριμος, πιο ικανός. Συσσωρεύει χρήσιμη πείρα, που μπορεί να τον βοηθήσει να βγάλει πολιτικά συμπεράσματα.
Ακόμα και αν τα μέτρα ψηφίστηκαν στη βουλή, ο λαός και η νεολαία, κόντρα σε ΠΑΣΟΚ-ΝΔ και ΛΑΟΣ (που ψήφισε το «Μνημόνιο»), τα «καταψήφισαν» στους δρόμους, δεν τα νομιμοποίησαν στη συνείδησή τους και αυτό αποτελεί σημαντική παρακαταθήκη για το μέλλον. Φάνηκε ακόμα πολύ καθαρά ότι αυτή η πολιτική, αυτά τα μέτρα και οι κυβερνήσεις που τα υπηρετούν δεν ανατρέπονται με «μούντζες και κατάρες». Περισσότερο από κάθε άλλη φορά γίνεται κατανοητό ότι ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ είναι τα κόμματα της πλουτοκρατίας, είναι εχθρικά προς τον εργαζόμενο λαό και η εγκατάλειψή τους, η μαζική φυγή από αυτά, είναι η μόνη συμφέρουσα λύση.
Ενότητα κι’ αγώνας
για να πτωχεύσει η πλουτοκρατία, όχι ο λαός!
Ø Η σύγκρουση, η ένταση, το πάθος, η διάρκεια και η μαζικότητα του αγώνα δείχνουν ότι όλο και περισσότεροι συνειδητοποιούν ότι τα μέτρα δεν βγάζουν το λαό από την χρεοκοπία. Τον βουλιάζουν πιο βαθιά, ο λαός είναι ήδη χρεοκοπημένος. Η καπιταλιστική κρίση είναι κρίση υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου και εμπορευμάτων. Δεν οφείλεται ούτε σε κλέφτες, ούτε στα κλεμμένα, ούτε σε ανίκανα κόμματα και πολιτικούς. Τα διλλήματα που έθεσε η κυβέρνηση «μεσοπρόθεσμο ή χρεοκοπία», «μεσοπρόθεσμο ή τανκς» τελικά δεν παγίδεψαν το λαϊκό παράγοντα. Την ίδια τύχη πρέπει να έχουν και τα άλλα ψευδοδιλλήματα, αν τεθούν στο προαναγγελλόμενο δημοψήφισμα.
Ø Η κυβέρνηση και άλλοι μηχανισμοί αξιοποίησαν το κίνημα της λεγόμενης πλατείας στο Σύνταγμα, όπου συμμετείχαν απλοί άνθρωποι. Επιδίωξε να φέρει σε αντιπαράθεση το απεργιακό και οργανωμένο κίνημα με το αποκαλούμενο κίνημα των αγανακτισμένων.
Το κίνημα της πλατείας, με τα γνωστά συνθήματα («ειρηνικό και ακηδεμόνευτο», «έξω τα κόμματα και τα συνδικάτα», «μούντζα-κρεμάλα στους 300» κλπ…) χρησιμοποιήθηκε για αποπροσανατολισμό και παγίδευση της λαϊκής αγανάκτησης. Όσες δυνάμεις στήριξαν και κάλυψαν αυτά τα συνθήματα, όπως οι δυνάμεις του ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχουν μεγάλες ευθύνες. Το γεγονός ότι για μεγάλο χρονικό διάστημα δεν μπήκαν σε δράση οι κάθε είδους «κουκουλοφόροι» και εμφανίστηκαν όταν η κυβέρνηση πήρε ψήφο εμπιστοσύνης και είχε κηρυχτεί Γενική Απεργία δείχνει ότι υπήρχε σχέδιο αξιοποίησης και χρησιμοποίησης της αυθόρμητης λαϊκής αγανάκτησης.
Ø Η κυβέρνηση έβαλε σε εφαρμογή οργανωμένο σχέδιο για να τσακίσει το λαϊκό κίνημα και έχει την απόλυτη ευθύνη της προβοκάτσιας που εκτυλίχτηκε στο Σύνταγμα. Αξιοποίησε τον προβοκατόρικο ρόλο των «κουκουλοφόρων», για επίδειξη δύναμης και πυγμής στο λαϊκό κίνημα. Η προβοκάτσια που έστησαν στο ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα απέτυχε. Το απέτρεψε η οργάνωση, η πειθαρχία, η ικανότητα των δυνάμεων του ΠΑΜΕ να κινούνται συντεταγμένα στο πλαίσιο της πορείας.
Η δήλωση εκπροσώπου της αστικής τάξης «η πλατεία είναι αυθόρμητη, το οργανωμένο να φοβάστε, όπως αυτό που γίνεται στα λιμάνια» δείχνει ποιο κίνημα πραγματικά τους τρομάζει.
Κίνημα «ειρηνικό» και «ακηδεμόνευτο» απέναντι στην πιο βάρβαρη και οργανωμένη επίθεση των επιχειρηματικών ομίλων, των κομμάτων τους και της Ε.Ε. είναι τραγική αυταπάτη.
Ø Από τη 48ωρη Απεργία ενισχύθηκε παραπέρα το κύρος του ΠΑΜΕ, ενώ την ίδια στιγμή επιβεβαιώνεται για άλλη μια φορά ότι ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ βρίσκονται σε πορεία συνεχούς απαξίωσης.
Όλο και περισσότεροι πια εργάτες δεν πιστεύουν σε ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, όπως δεν πιστεύουν κι’ αυτές στην υπόθεση του αγώνα. Έκαναν ό, τι μπορούσαν για να υπονομεύσουν την απεργία, ενώ σε πολλούς κλάδους οργάνωσαν ανοιχτά την απεργοσπασία.
Εργατοϋπάλληλε, νέε και νέα
Εμπιστεύσου το ΠΑΜΕ!
ü Για όλα όσα ζεις σήμερα σε προειδοποίησε έγκαιρα. Δικαιώθηκε! Σε προειδοποίησε για την καπιταλιστική κρίση, για τη θύελλα που έρχεται. Σου είπε καθαρά ότι έχουμε πόλεμο!
ü Όταν όλες οι δυνάμεις του ευρωμονόδρομου πανηγύριζαν στο Ζάππειο με την είσοδο της Ελλάδας στην ΟΝΕ, στο ευρώ, το ΠΑΜΕ έγκαιρα σε προειδοποιούσε για τα δεινά που θα φέρει στο λαό.
ü Θυμηθείτε τι λέγαμε ήδη από το 1992 με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Ήμασταν το μοναδικό «όχι» και όλοι οι άλλοι εναντίον μας. Δεν κρατούσαν ούτε μισή επιφύλαξη για τις συνέπειες από την ευρωπαϊκή καπιταλιστική ολοκλήρωση.
ü Το ΠΑΜΕ από την πρώτη στιγμή της συγκρότησής του μπήκε μπροστά, οργάνωσε την πάλη. Συγκρούεται καθημερινά με την πλουτοκρατία και τα κόμματά της
ü Έχει πείρα από την οργάνωση της ταξικής πάλης. Ξέρει να καθοδηγεί το κίνημα αποτελεσματικά, να το προφυλάσσει από παγίδες.
ü Είναι εγγυημένη, δοκιμασμένη δύναμη, ψημένη στο καμίνι της ταξικής πάλης, δίνει προοπτική στον αγώνα σου.
Συμπορεύσου με το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο (ΠΑΜΕ), την Πανελλαδική Αντιμονοπωλιακή Συσπείρωση των ΕΒΕ (ΠΑΣΕΒΕ), την Παναγροτική Αγωνιστική Συσπείρωση (ΠΑΣΥ), το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών (ΜΑΣ), την Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδος (ΟΓΕ)!
Πάρε θέση στον αγώνα!
Ένα δρόμο έχουμε, μια επιλογή.
Ο λαός ορμητικά να οργανωθεί, να ανατρέψει το συσχετισμό δύναμης στο κίνημα και στο πολιτικό επίπεδο. Μόνο έτσι, οργανωμένος, συμπορευόμενος με το ΠΑΜΕ, θα γίνει πανίσχυρος.
Για το δικό του δρόμο ανάπτυξης, με λαϊκή εξουσία και αποδέσμευση από την Ε.Ε. που θα τον κατακτήσουν με την πάλη τους οι εργαζόμενοι.
Όλοι και όλες για τη νίκη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου