Κυριακή 12 Ιουνίου 2011

Αν η Τουρκία καταλάβει στρατιωτικά το Καστελλόριζο…


Τα πολλά και ποικίλα δημοσιεύματα των τελευταίων ημερών που αφορούν στην εκταμίευση ή μη της δόσεως του μνημονιακού δανείου του τρέχοντος μηνός έχουν αποσπάσει την προσοχή της Ελληνικής Γνώμης από τα μεγάλα εθνικά θέματα και τις σχετικές εξελίξεις.
Το πλέον πρόσφατο γεγονός που συναρτάται με αυτά είναι η προφανής αδυναμία της Ελληνικής κυβέρνησης να ανακηρύξει την ΑΟΖ της Χώρας μας, φοβούμενη – προφανώς – την Τουρκική αντίδραση και την Συμμαχική …δυσφορία , σε ό,τι κυρίως αφορά το τμήμα της ΑΟΖ περί το Καστελλόριζο και τις παρακείμενες νησίδες Ρώ και Στρογγύλης.
Η απροθυμία , η αμέλεια , οι φόβοι και οι δισταγμοί της Ελλάδος να ασκήσει νόμιμο και μη αμφισβητούμενο δικαίωμά της , μπορεί να έχουν πολύ αρνητικές επιπτώσεις , ιδιαίτερα στην αποδυνάμωση αυτού , εφ΄όσον τούτο δεν ασκείται εντός ευλόγου χρονικού διαστήματος !
Σε κάθε όμως περίπτωση , όλοι όσοι δεν μετέχουμε στους άχρηστους και οπισθόβουλους διαλόγους περί της αναγκαιότητος των συμβιβασμών με την γείτονα Τουρκία, είμαστε υποχρεωμένοι να εξετάσουμε και να θέσουμε προ των ευθυνών της την Ελληνική κυβέρνηση , αν αυτή δεν λάβει αμέσως όλα τα αναγκαία στρατιωτικά μέτρα γιά να αποτρέψει την αιφνιδιαστική κατάληψη του Καστελλορίζου και των εξαρτημένων νησίδων Ρώ και Στρογγύλης από τουρκικές αεροναυτικές δυνάμεις !
Το εγχείρημα δεν παρουσιάζει δυσκολίες από στρατιωτική άποψη . Η επιχείρηση είναι ευχερής , λόγω της εγγύτητος των τριών ελληνικών νήσων από τις τουρκικές ακτές και της διαπιστωμένης αδυναμίας της Ελλάδας να διαθέτει μόνιμα στην περιοχή ισχυρές δυνάμεις πεζοναυτών και ναυτικών μέσων (φρεγατών , υποβρυχίων και πυραυλακάτων) ώστε να αποτραπεί μία τέτοια ενέργεια από την πλευρά της Τουρκίας εν τη γενέσει της
Όσους αυταπατώνται να νομίζουν ότι τελείωσαν οι πόλεμοι , παραπέμπουμε στην Λιβύη και στο Αφγανιστάν.
Σε όσους πλανώνται να πιστεύουν ότι θα παρέμβει το ΝΑΤΟ ή η Ευρωπαϊκή Ένωση γιά να σταματήσει μία νέα τουρκική εισβολή, θυμίζουμε την Τουρκική αποβατική ενέργεια κατά της Κύπρου (1974) και την Κρίση στα Ίμια (1996).
Το διακύβευμα αυτής της Επιχείρησης είναι πολύ μεγάλο .
Οι πειρασμοί είναι ακόμη μεγαλύτεροι.
Η επέκταση της τουρκικής ΑΟΖ στην πετρελαιοφόρο Θάλασσα της Μεσογείου είναι πολλαπλώς υπέρτερης σημασίας και αξίας τόσον από τους πειρασμούς όσον και από το διακύβευμα !
Μιχάλης Σ. Βάρδα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Powered By Blogger