Δευτέρα 30 Μαΐου 2011

Στιγμές από την εκδρομή μας στις Σποράδες!

Σκιάθος - Σκόπελος – Αλόννησος
Πέμπτη 28 Απριλίου 2011, Θεσσαλονίκη, ώρα 05:30΄
Μπαίνω σε ένα ταξί με μία παρέα και φτάνουμε στο σταθμό. Πω πω! Είναι νύχτα ακόμη! Αλλά δες, είναι όλες εδώ! Ε, αφού είναι γνωστό ότι οι εκδρομές με τη Δράση μας είναι ανεπανάληπτες, πως θα μπορούσε κάποια να τη χάσει; Το πρόγραμμα λέει ότι στις 10 θα πάρουμε το δελφίνι-ελπίζω να μη κουνάει πολύ!-και… φτάνουμε στην καταπράσινη Σκόπελο!
Σκόπελος, ώρα 22:30΄
Καθισμένες στα βραχάκια πάνω από τη θάλασσα, δίπλα από ένα εκκλησάκι στην άκρη της Σκοπέλου, παίζουμε κιθάρα κι αναπολούμε τη μέρα κοιτώντας τον έναστρο ουρανό… Φτάνοντας συνειδητοποιήσαμε ότι ήμασταν πολλές για να χωρέσουμε σε ένα ξενοδοχείο κι έτσι …κάναμε κατάληψη σε τέσσερα! Το απόγευμα η περιήγησή μας έγινε με έναν πρωτόγνωρο τρόπο αφού “καταλάβαμε” όλα τα ταξί του νησιού όπου στριμωχτήκαμε μέχρι και 7 άτομα!
Επισκεφτήκαμε και προσκυνήσαμε τον τάφο του Αγίου Ρηγίνου, του προστάτου του νησιού. Στη συνέχεια, στο χωριό Έλιος, θαυμάσαμε μια εικόνα του Χριστού η οποία χρονολογείται πριν από τη Άλωση ενώ η όμορφη βόλτα μας κατέληξε στο Λουτράκι, το δεύτερο λιμάνι του νησιού, όπου απολαύσαμε δίπλα στο κύμα την υπέροχη σκοπελίτικη τηγανιτή τυρόπιτα, ευγενική χορηγία μιας παλιάς δρασίτισσας, έχοντας την τιμή να φιλοξενούμε στο τραπέζι μας το δήμαρχο του νησιού!
Και καθώς το  τραγούδι μας συνεχίζεται, οι φωνές μας ανεβαίνουν σαν δοξολογία στο Θεό για την υπέροχη μέρα που μας χάρισε!…
Σκιάθος, Παρασκευή 29 Απριλίου, ώρα 22:45΄
Μετά από μια ολόκληρη ημέρα περιήγησης και στα 3 νησιά, μπαίνω επιτέλους στο δωμάτιο του ξενοδοχείου. Μα αυτό δεν ήταν απλό δωμάτιο, ήταν ολόκληρο διαμέρισμα! 5κλινο το είπε η ιδιοκτήτρια όμως εμείς μάλλον για 15κλινο το περάσαμε! Γεμάτη κι η σημερινή μέρα… Μέσα σε λίγες ώρες τριγυρίσαμε ολόκληρες τις Σποράδες! Η ανατολή του ηλίου μας βρήκε στη Σκόπελο, στο μικρό εκκλησάκι της Ζωοδόχου Πηγής, μιας απ’τις 360 εκκλησίες του νησιού. Ο ιερέας, φιλόξενος, έκανε πάμπολλες φορές ειδική δέηση για τη Χριστιανική Φοιτητική Δράση Θεσσαλονίκης. Μετά το πέρας της Θ. Λειτουργίας, με τον ιερέα ενδεδυμένο ακόμα τα άμφιά του, κάναμε μια μικρή λιτανεία κρατώντας εμείς οι ίδιες την εικόνα της Ζωοδόχου Πηγής μέχρι την εκκλησία του Χριστού στο κάστρο, όπου μας συγκίνησε με τον φλογερό, όλο αγάπη και πόνο συνάμα λόγο του.
Ωστόσο το μεσημεράκι το πλοίο σάλπαρε για Αλόννησο οπότε έπρεπε να χαιρετήσουμε την όμορφη Σκόπελο για να φτάσουμε στην «πριγκίπισσα του Αιγαίου». Το ταξίδι μας αυτό, αν και μικρό, ήταν αρκετά πιο ευχάριστο από το πρώτο καθώς οι ανοιχτές τηλεοράσεις του πλοίου μας έκαναν μετόχους της χαράς του πριγκιπικού γάμου της χρονιάς. Μετά το υπέροχο γεύμα, η παραλία με τα χοντρά βότσαλα, το φλοίσβο του κύματος, την αρμύρα της θάλασσας και τον ήλιο να καίει ήταν η ιδανική λύση για ολιγόλεπτη ξεκούραση την οποία κι εκμεταλλευτήκαμε στο έπακρο! Σε λίγο βρεθήκαμε στην παλιά πόλη όπου τα σοκάκια, η θέα και το κάστρο ήταν μοναδικά! Αλλά ο χρόνος, ο μοναδικός μας εχθρός στις εκδρομές, μας απείλησε και πάλι. Έπρεπε να πάρουμε το καράβι για Σκιάθο η οποία μας προκαλεί να την εξερευνήσουμε!
Σάββατο 30 Απριλίου 2011, ώρα 10:00΄
Πρωινό πάνω στα κύματα! Το εστιατόριο έδινε υπόσχεση για «Εν Πλω» γεύματα και πράγματι, αφού το κύμα έσκαγε κυριολεκτικά κάτω απ΄τα πόδια μας-το καλύτερο ξεκίνημα για μια υπέροχη μέρα!
Στόχος μας να γνωρίσουμε το νησί με τις ομορφιές του και πρώτος μας προορισμός η περίφημη Ι. Μ. Ευαγγελίστριας, η οποία περιλαμβάνει ένα άρτιο λαογραφικό μουσείο. Μάλιστα σ΄ αυτό το μοναστήρι σχεδιάστηκε η πρώτη σημαία του Αγώνα του ’21 από τον τότε ηγούμενο της μονής και τον οπλαρχηγό Νικοτσάρα. Επόμενη στάση την Παναγία Κουνίστρα ή Εικονίστρια, η οποία  πήρε αυτό το όνομα επειδή φανερώθηκε σε ένα μοναχό κουνώντας τα φύλλα του πεύκου στο οποίο βρισκόταν η εικόνα Της. Αν θυμάμαι καλά το πρόγραμμα θα περάσουμε κι απ΄τις Κουκουναριές, την περίφημη παραλία της Σκιάθου-μία από τις 60- με τα καταγάλανα νερά, τα πεύκα μέχρι τη θάλασσα και τον πλούσιο υδροβιότοπο. Α ήρθαν τα λεωφορεία! Ξεκινάμεεεεε!!!
Ώρα 21:30΄
Μόλις τελείωσε η ψυχαγωγική και πνευματική ευκαιρία που είχαμε και φεύγουμε απ΄το πνευματικό κέντρο. Αφού απολαύσαμε την ενδοχώρα το πρωί, το απόγευμα συνέχισε να μας εκπλήσσει με τη Χώρα! Η μαγευτική θέα από το εκκλησάκι του Αγ. Νικολάου με το περίφημο ρολόι, τα σοκάκια με τα παραδοσιακά σπίτια, οι δελεαστικές ταβερνούλες και φυσικά το Μπούρτζι είναι λίγα μόνο από τα μέρη που μας έκαναν να συμφωνούμε με τον χαρακτηρισμό του νησιού ως «σμαράγδι του Αιγαίου»! Τα πολύ πετυχημένα σκετσάκια που προηγήθηκαν ακολούθησε άρτια ενημέρωση για τη μεγάλη μορφή της λογοτεχνίας, του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Θυμηθήκαμε σημαντικές πτυχές τις ζωής του και το αφιέρωμά μας έκλεισε με το μελοποιημένο ποίημα του «Και πάλι κίνησα να ‘ρθώ». Έτσι κι εμείς θα κινήσουμε και πάλι να πάμε στο χώρο όπου έζησε, έγραψε κι άφησε την τελευταία του πνοή ο μεγάλος μας συγγραφέας.
Θεσσαλονίκη, Κυριακή 1 Μαΐου 2011, ώρα 23:45΄
Πριν από λίγο διέσχισα το κατώφλι του Σπιτιού μου και οι εικόνες της σημερινής μέρας περνάνε σαν ταινία από μπροστά μου…
Έπειτα από την πνευματική τροφοδοσία στον ιερό μητροπολιτικό ναό των 3 Ιεραρχών, σειρά είχε η υλική. Μετά κι απ΄αυτό, τίποτα δε μας κρατούσε κι αρχίσαμε όλες περιέργεια και θαυμασμό να κατευθυνόμαστε προς το ιστορικό του σπίτι. Απλό, μικρό, φτωχικό, που όμως σε μετέφερε στους γνωστούς παπαδιαμαντικούς κόσμους των έργων του. Η τελευταία πράξη απόδοσης ευγνωμοσύνης στη μορφή του γνωστού «κοσμοκαλόγερου» δεν μπορούσε παρά να περιλαμβάνει ην επίσκεψη στον τάφο του, όπου αποθέσαμε ένα μπουκέτο λουλούδια και ψάλλαμε το Χριστός Ανέστη.
Αυτές τις μέρες χορτάσαμε Ελλάδα! Ο ήλιος της έδωσε χρώμα στα πρόσωπά μας, ο αέρας κι η αλμύρα της γέμισαν τα πνευμόνια μας, τα μάτια μας χόρτασαν το απέραντο γαλάζιο και το μυρωδάτο πράσινο!
Όμως δε λυπόμαστε για τις όμορφες στιγμές που περάσαν, αλλά χαιρόμαστε που κάποτε υπήρξαν, αφού είμαστε σίγουρες ότι του χρόνου θα επαναληφθούν!
Και του χρόνου λοιπόν!
Μπορείτ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Powered By Blogger