Η Κρήτη, όντας ο μεγαλύτερος τουριστικός προορισμός της χώρας, αποτελεί τον καθρέφτη για τη γενικότερη εικόνα του ελληνικού τουρισμού. Ετσι, τα συμπεράσματα για τη δραματική επιδείνωση των οικονομικών δεικτών στα ξενοδοχεία της Μεγαλονήσου μεταξύ 2005 και 2009, που ανέδειξε η μελέτη του Ινστιτούτου Τουριστικών Ερευνών και Προβλέψεων (ΙΤΕΠ), αποδεικνύουν ότι η «κολώνα» του ελληνικού τουρισμού, που είναι η ξενοδοχία, ”τρίζει” επικίνδυνα.
Η Κρήτη, λοιπόν, με τις 1.549 ξενοδοχειακές μονάδες (οι μισές 4 και 5 αστέρων), συνολικής δυναμικότητας 161.578 κλινών, που αντιπροσωπεύουν το 21,2% της συνολικής δυναμικότητας της χώρας, στην 5ετία 2005-2009 κατέγραψε σωρευτική μείωση στη μέση ετήσια πληρότητα κατά 22%.
Το περιθώριο μικτού κέρδους μεταξύ των ετών 2005 και 2009, εξάλλου, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΙCAP για τις μεγαλύτερες ξενοδοχειακές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην Κρήτη, μειώθηκε κατά 28% για τα ξενοδοχεία 5 αστέρων, 30,9% για τα ξενοδοχεία 4 αστέρων και κατά 19,3% για τα ξενοδοχεία 3 αστέρων.
Ήδη από το 2005 παρατηρείται μείωση του περιθωρίου καθαρού κέρδους των επιχειρήσεων αυτών, η οποία κορυφώνεται το 2009 (ενδεχομένως, το 2010 να είναι ακόμη χειρότερα τα στοιχεία). Το μέσο έσοδο ανά δωμάτιο, επίσης, διαμορφώθηκε πέρυσι στην Κρήτη κατά 9% χαμηλότερα του μέσου όρου της χώρας.
Υπενθυμίζω ότι τα στοιχεία των ισολογισμών των μεγαλύτερων ξενοδοχειακών επιχειρήσεων της χώρας το 2009 έδειξαν αύξηση ζημιών κατά σχεδόν 46% στα πολυτελείας, κατά 326% στα 4 αστέρων και κατά 56% στα 3 αστέρων (και εδώ πιθανότατα η οικονομική χρήση του 2010 να είναι χειρότερη). Δεν χρειάζεται να έχει κανείς ιδιαίτερες οικονομικές γνώσεις για να αντιληφθεί ότι η πλειονότητα των ξενοδοχειακών επιχειρήσεων της χώρας βρίσκεται στο κόκκινο, με άμεση απειλή βιωσιμότητας.
Η μελέτη του ΙΤΕΠ υπογραμμίζει ότι η βιωσιμότητα των ξενοδοχειακών επιχειρήσεων εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητάς τους. Και για να το πετύχουν αυτό, όπως αναφέρει, «πρέπει να βελτιώσουν τη σχέση τιμής-ποιότητας του παρεχομένου προϊόντος. Απαιτείται αφενός βελτίωση της ποιότητας του τουριστικού προϊόντος, αξιοποίηση των σύγχρονων τεχνολογιών και εκμετάλλευση των οικονομιών κλίμακας και αφετέρου μείωση του λειτουργικού κόστους των επιχειρήσεων».
Προφανώς, σε καθεστώς ελεύθερης αγοράς ο κάθε επιχειρηματίας είναι άξιος των επιλογών του (ή της …μοίρας του). Οταν, όμως, μια διαπίστωση «πιάνει» έναν ολόκληρο κλάδο, λογικά δεν μπορεί να φταίει «σύσσωμη» η επιχειρηματική τάξη. Ο πρόεδρος της Ενωσης Ξενοδόχων Ηρακλείου κ.Ανδρέας Μεταξάς, σχολιάζοντας τη μελέτη του ΙΤΕΠ, απέδωσε την πτωτική πορεία του τουρισμού της Κρήτης: α) στη συνεχιζόμενη έλλειψη “εργαλείων” στήριξης και προώθησης του προορισμού αλλά και των αναγκαίων έργων υποδομής (αεροδρόμια, οδικοί άξονες, σημάνσεις, Μουσείο Ηρακλείου, χωροταξικό, προστασία περιβάλλοντος, και άλλα προβλήματα που χρονίζουν, δεν επιλύονται και επιβαρύνουν σημαντικά την ανταγωνιστικότητα του τουριστικού προϊόντος της Κρήτης) και β) στο γεγονός ότι οι κυβερνήσεις, διαχρονικά, δεν έχουν κατανοήσει την αξία του τουρισμού για την ανάπτυξη της χώρας, αντιμετωπίζοντας με “απαράδεκτο ερασιτεχνισμό” τον τομέα και τον ξενοδοχειακό κλάδο.
Στην τελευταία του έκθεση το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, μεταξύ των μεγάλων μεταρρυθμίσεων στην ελληνική οικονομία, που εισηγείται, είναι «η δημιουργία μίας στρατηγικής που θα ξεκλειδώσει την πιθανή δυναμική του τουριστικού κλάδου». Ιδού, η ευκαιρία για τους παράγοντες του χώρου να πιέσουν προς αυτήν την κατεύθυνση με τη …στήριξη της τρόικας….
ltcnews
Η Κρήτη, λοιπόν, με τις 1.549 ξενοδοχειακές μονάδες (οι μισές 4 και 5 αστέρων), συνολικής δυναμικότητας 161.578 κλινών, που αντιπροσωπεύουν το 21,2% της συνολικής δυναμικότητας της χώρας, στην 5ετία 2005-2009 κατέγραψε σωρευτική μείωση στη μέση ετήσια πληρότητα κατά 22%.
Το περιθώριο μικτού κέρδους μεταξύ των ετών 2005 και 2009, εξάλλου, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΙCAP για τις μεγαλύτερες ξενοδοχειακές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην Κρήτη, μειώθηκε κατά 28% για τα ξενοδοχεία 5 αστέρων, 30,9% για τα ξενοδοχεία 4 αστέρων και κατά 19,3% για τα ξενοδοχεία 3 αστέρων.
Ήδη από το 2005 παρατηρείται μείωση του περιθωρίου καθαρού κέρδους των επιχειρήσεων αυτών, η οποία κορυφώνεται το 2009 (ενδεχομένως, το 2010 να είναι ακόμη χειρότερα τα στοιχεία). Το μέσο έσοδο ανά δωμάτιο, επίσης, διαμορφώθηκε πέρυσι στην Κρήτη κατά 9% χαμηλότερα του μέσου όρου της χώρας.
Υπενθυμίζω ότι τα στοιχεία των ισολογισμών των μεγαλύτερων ξενοδοχειακών επιχειρήσεων της χώρας το 2009 έδειξαν αύξηση ζημιών κατά σχεδόν 46% στα πολυτελείας, κατά 326% στα 4 αστέρων και κατά 56% στα 3 αστέρων (και εδώ πιθανότατα η οικονομική χρήση του 2010 να είναι χειρότερη). Δεν χρειάζεται να έχει κανείς ιδιαίτερες οικονομικές γνώσεις για να αντιληφθεί ότι η πλειονότητα των ξενοδοχειακών επιχειρήσεων της χώρας βρίσκεται στο κόκκινο, με άμεση απειλή βιωσιμότητας.
Η μελέτη του ΙΤΕΠ υπογραμμίζει ότι η βιωσιμότητα των ξενοδοχειακών επιχειρήσεων εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητάς τους. Και για να το πετύχουν αυτό, όπως αναφέρει, «πρέπει να βελτιώσουν τη σχέση τιμής-ποιότητας του παρεχομένου προϊόντος. Απαιτείται αφενός βελτίωση της ποιότητας του τουριστικού προϊόντος, αξιοποίηση των σύγχρονων τεχνολογιών και εκμετάλλευση των οικονομιών κλίμακας και αφετέρου μείωση του λειτουργικού κόστους των επιχειρήσεων».
Προφανώς, σε καθεστώς ελεύθερης αγοράς ο κάθε επιχειρηματίας είναι άξιος των επιλογών του (ή της …μοίρας του). Οταν, όμως, μια διαπίστωση «πιάνει» έναν ολόκληρο κλάδο, λογικά δεν μπορεί να φταίει «σύσσωμη» η επιχειρηματική τάξη. Ο πρόεδρος της Ενωσης Ξενοδόχων Ηρακλείου κ.Ανδρέας Μεταξάς, σχολιάζοντας τη μελέτη του ΙΤΕΠ, απέδωσε την πτωτική πορεία του τουρισμού της Κρήτης: α) στη συνεχιζόμενη έλλειψη “εργαλείων” στήριξης και προώθησης του προορισμού αλλά και των αναγκαίων έργων υποδομής (αεροδρόμια, οδικοί άξονες, σημάνσεις, Μουσείο Ηρακλείου, χωροταξικό, προστασία περιβάλλοντος, και άλλα προβλήματα που χρονίζουν, δεν επιλύονται και επιβαρύνουν σημαντικά την ανταγωνιστικότητα του τουριστικού προϊόντος της Κρήτης) και β) στο γεγονός ότι οι κυβερνήσεις, διαχρονικά, δεν έχουν κατανοήσει την αξία του τουρισμού για την ανάπτυξη της χώρας, αντιμετωπίζοντας με “απαράδεκτο ερασιτεχνισμό” τον τομέα και τον ξενοδοχειακό κλάδο.
Στην τελευταία του έκθεση το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, μεταξύ των μεγάλων μεταρρυθμίσεων στην ελληνική οικονομία, που εισηγείται, είναι «η δημιουργία μίας στρατηγικής που θα ξεκλειδώσει την πιθανή δυναμική του τουριστικού κλάδου». Ιδού, η ευκαιρία για τους παράγοντες του χώρου να πιέσουν προς αυτήν την κατεύθυνση με τη …στήριξη της τρόικας….
ltcnews
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου