Κυριακή 23 Ιανουαρίου 2011

Η άνοδος και η πτώση της "αυτοκρατορίας Κεράνης"


Μπορεί το τσιγάρο σήμερα να απαγορεύεται και οι καπνιστές να νιώθουν ότι είναι υπό διωγμόν, όμως δεν έχουν περάσει και πολλά χρόνια από την εποχή που οι πωλήσεις των τσιγάρων θεωρούνταν «σωσίβιο» για την ελληνική οικονομία. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που τη δεκαετία του ’60 σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια λειτουργούσαν δεκαπέντε τουλάχιστον καπνοβιομηχανίες, με τις περισσότερες από αυτές να καταλαμβάνουν σημαντικά μερίδια στην αγορά. Κεράνης, Παπαστράτος, Ματσάγγος, Καρέλιας, λίγες μόνο από τις εταιρείες που κατάφεραν με τα ανταγωνιστικά τους προϊόντα να γίνουν γνωστές σε ολόκληρο τον κόσμο.

Ηταν η εποχή που το κάπνισμα θεωρούταν μόδα, γι’ αυτό και μεγάλοι εγχώριοι σταρ δεν δίσταζαν να φωτογραφηθούν αλλά και να πρωταγωνιστήσουν στις διαφημιστικές καμπάνιες των εταιρειών. Ποιος μπορεί να ξεχάσει το υπέροχο πρόσωπο της Αλίκης Βουγιουκλάκη σε διαφήμιση του 1971 για την καπνοβιομηχανία Κεράνης και τα τσιγάρα Αρωμα; Τα χρόνια άλλαξαν και ελάχιστες από αυτές τις εταιρείες κατάφεραν να σταθούν στα πόδια τους. Οσες δεν άντεξαν κήρυξαν πτώχευση και βυθίστηκαν στην αφάνεια. Μία από αυτές, και η καπνοβιομηχανία του πρωτοπόρου Γεωργίου Κεράνη, που αν και στα ογδόντα περίπου χρόνια της λειτουργίας της είχε καταφέρει πάρα πολλές φορές με τα νέα της προϊόντα να σπάσει όλα τα ρεκόρ πωλήσεων, το 2007 κατέβασε οριστικά ρολά, αφού οι απόγονοί του την πούλησαν μέσω χρηματιστηρίου το 1998 και οι τελευταίοι ιδιοκτήτες της ήταν ουσιαστικά ανύπαρκτοι. Η πρώτη φορά που η μετοχή έκανε την παρθενική της εμφάνιση στο χρηματιστήριο ήταν το 1939, όπου και παρέμεινε για παραπάνω από 60 χρόνια.

Η ιστορία του Γεωργίου Κεράνη ξεκινά από την Ευρυτανία και το Μικρό Χωριό του Καρπενησίου. Εκεί τελείωσε το δημοτικό σχολείο και αμέσως μετά έφυγε για την Αθήνα, όπου και εργάστηκε στην Καπνοβιομηχανία ΦΟΥΚΑ, το Δημόσιο Καπνεργοστάσιο Πειραιώς. Εργατικός και επιμελής, με επιχειρηματικό πνεύμα, κατάφερε να κερδίσει την εκτίμηση και τη συμπάθεια του εργοδότη του, που του επέτρεψε να κυκλοφορήσει τη δική του μάρκα τσιγάρων, το ΕΘΝΟΣ.

Το 1926 ο Γεώργιος Κεράνης, σε ηλικία 23 ετών, ιδρύει τη δική του εταιρεία. Το 1929 συνεταιρίζεται με τους συγχωριανούς του Σοφοκλή Φλέγγα και Νικόλαο Κεράνη και σύντομα η καπνοβιομηχανία ΕΘΝΟΣ-Γ.Α ΚΕΡΑΝΗΣ αποκτά τα δικά της σήματα, τη δική της στέγη στον Πειραιά και εισέρχεται δυναμικά στο Χρηματιστήριο. Είναι η καπνοβιομηχανία που θα παράγει το πρώτο ελληνικό blend τσιγάρο, το περίφημο ΠΑΛΛΑΣ, και θα μυήσει τους Ελληνες καπνιστές στο κόσμο των εξαιρετικά ελαφρών τσιγάρων (ultra lights). Ο Γεώργιος Κεράνης έφυγε από τη ζωή νωρίς, το 1948, σε ηλικία 45 ετών, έχοντας επιτελέσει ένα μεγάλο εθνικό και κοινωνικό έργο, προσφέροντας υλικά και ηθικά στην ανάπτυξη και την πρόοδο του τόπου. Το μερίδιό του στην επιχείρηση θα περάσει στα χέρια της γυναίκας του, της Ευγενίας Κεράνη, η οποία λίγα χρόνια αργότερα θα παντρευτεί τον συνιδρυτή της βιομηχανίας Σοφοκλή Φλέγγα και θα αποκτήσει μαζί του μία κόρη.

Στα χέρια των νέων ιδιοκτητών η βιομηχανία θα ζήσει νέες, μεγάλες στιγμές. Νέα προϊόντα θα κάνουν την εμφάνισή τους στην αγορά και θα κατακτήσουν ακόμη και τους πιο απαιτητικούς καπνιστές. Τη δεκαετία του ΄60 και του ΄70 τα πακέτα με το σήμα Κεράνης και Αρωμα θα εκτοξεύσουν τις πωλήσεις στα ύψη, κατακτώντας σημαντικές παγκόσμιες διακρίσεις, ενώ τη δεκαετία του ΄80 το χρυσό OSCAR θα φέρει γούρι στην επιχείρηση. Είναι η εποχή που η εταιρεία έχει τη δυνατότητα μέσα στις εργοστασιακές της εγκαταστάσεις να παράγει 4.769.912 κιλά τσιγάρα. Μετά τον θάνατο των ιδρυτών όμως, τα πάντα θα αλλάξουν μέσα στην επιχείρηση και τα πρώτα σύννεφα θα αρχίσουν να κάνουν την εμφάνισή τους. Η εταιρεία θα περάσει στα χέρια της μοναδικής κόρης τής Ευγενίας Κεράνη-Φλέγγα και του Σοφοκλή Φλέγγα, της Μαρίνας Φλέγγα, η οποία θα αποφασίσει να ασχοληθεί και με άλλους επιχειρηματικούς κλάδους, οι οποίοι δεν θα φέρουν τα επιθυμητά αποτελέσματα και έτσι θα κλονιστεί και ο κλάδος της καπνοβιομηχανίας.

Το 1998, η Μαρίνα Φλέγγα και ο σύζυγός της Μανόλης Κυπριανίδης θα πάρουν την απόφαση να μεταβιβάσουν τις μετοχές τής Κεράνης μέσω του Χρηματιστηρίου και θα αποχωρήσουν, αφού δεν τους ενδιαφέρει καθόλου η ενασχόληση με το ιστορικό καπνεργοστάσιο. Με την κίνηση αυτή η επιχείρηση θα αποκτήσει πολυμετοχικό ιδιοκτησιακό σχήμα, που τον έλεγχό του έχει μια χρηματιστηριακή εταιρεία, η οποία με την κατάρρευση του Χρηματιστηρίου θα κλείσει, παρασύροντας μαζί της στο κενό και την καπνοβιομηχανία του Γεωργίου Κεράνη.


ΣΤΑ ΑΖΗΤΗΤΑ
Οι εποχές που η καπνοβιομηχανία του Γεωργίου Κεράνη μεσουρανούσε και θεωρούταν μία από τις πιο κερδοφόρες εταιρείες της χώρας έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Τίποτα δεν υπάρχει πλέον που να θυμίζει το άλλοτε ένδοξο παρελθόν της αλλά και τον σπουδαίο ιδιοκτήτη της, που κατάφερε, παρ’ όλες τις δυσκολίες που συνάντησε στον δρόμο του, να την απογειώσει και να την κάνει γνωστή και πέρα των ελληνικών συνόρων. Ακόμη και το ιστορικό κτίριο της οδού Αθηνών 39 στον Πειραιά έχει στοιχειώσει, αφού από το 2008 που βγήκε για πρώτη φορά σε πλειστηριασμό δεν βρέθηκε κανένας ενδιαφερόμενος για να το αποκτήσει.

Κανένας, όπως όλα δείχνουν, δεν ενδιαφέρεται να επενδύσει πάνω στα αποκαΐδια μιας χρεοκοπημένης επιχείρησης, που άφησε στον δρόμο 145 εργαζομένους, που μαζί με τις οικογένειές τους προσπαθούν να επιβιώσουν και να αντεπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους. Ηδη, τέσσερις από αυτούς έφυγαν από τη ζωή με το μαράζι ότι δεν κατάφεραν, έστω και στα τελευταία τους, να δικαιωθούν οικονομικά από την επιχείρηση στην οποία αφιέρωσαν τα καλύτερά τους χρόνια. Ακόμη και στον έβδομο κατά σειρά πλειστηριασμό, της περασμένης Τετάρτης 19 Ιανουαρίου, που πραγματοποιήθηκε στο Ειρηνοδικείο του Πειραιά, δεν υπήρξε κανένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα υπάρχοντα του Κεράνη. Ετσι, τα δύο εργοστάσια της επιχείρησης σε Πειραιά και Εύβοια, τα ιστορικά σήματα αλλά και ο πλούσιος μηχανολογικός εξοπλισμός αναζητούν εναγωνίως νέο ιδιοκτήτη που θα επενδύσει σε αυτά και από την αφάνεια θα τα βγάλει και πάλι στην επιφάνεια, όπου και βρίσκονταν όλα τα χρόνια της ζωής της.

Τα μοναδικά αντικείμενα, που κάπως φαίνεται να απασχολούν και κυρίως τους συλλέκτες του είδους, είναι κάποια ιστορικά μηχανήματα που πωλούνται προς λίγες χιλιάδες ευρώ, χρήματα που καλύπτουν απλώς τα έξοδα των πλειστηριασμών, όχι όμως και τις απαιτήσεις των εργαζομένων, που αγγίζουν το ποσό των 12 εκατ. ευρώ. Αξίζει να σημειωθεί ότι το εργοστάσιο της καπνοβιομηχανίας, που βρίσκεται στον Πειραιά, επί της οδού Αθηνών 39, αποτελείται από οικόπεδο έκτασης 4.729 τ.μ. και κτίσματα συνολικής επιφάνειας 29.434 τ.μ., ενώ το εργοστάσιο στη θέση Γλύφα του δήμου Ανθηδώνος του νομού Ευβοίας, που είναι εφαπτόμενο της δημόσιας οδού Αθηνών - Χαλκίδας, αποτελείται από γήπεδο έκτασης 123.000 τ.μ. και κτιριακές εγκαταστάσεις συνολικής επιφάνειας 34.640 τ.μ.


Ισως φανούμε τυχεροί και πάρουμε τα χρήματά μας
Για τριάντα ολόκληρα χρόνια ο 58χρονος, σήμερα, Γιώργος Καραγιώργος εργαζόταν μέσα στο κτίριο του Πειραιά, σε διοικητικά πόστα της επιχείρησης. Τα τελευταία χρόνια, μάλιστα, ήταν διευθυντής προσωπικού στην Κεράνης, ενώ τώρα είναι πρόεδρος του Σωματείου των Εργαζομένων, που κάνει τα πάντα για να δικαιωθεί εκείνος αλλά και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι, οι περισσότεροι εκ των οποίων αδυνατούν να τα βγάλουν πέρα.

«Εργαζόμουν στην Κεράνης από τον Νοέμβριο του 1977 μέχρι και τον Ιούλιο του 2007, που η επιχείρηση πέρασε σε εκκαθάριση» εξομολογείται στην “Espresso της Κυριακής” ο λογιστής σήμερα Γιώργος Καραγιώργος. «Τριάντα ολόκληρα χρόνια έδινα το "παρών" και τον καλύτερό μου εαυτό. Είχε τόσο καλή φήμη η εταιρεία αυτή, που ήταν σαν να δούλευες στο Δημόσιο. Τα αφεντικά ήταν εξαιρετικά απέναντι στους υπαλλήλους τους.

Μέσα εκεί έζησα πραγματικά συγκινητικές στιγμές. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τις χαρές που κάναμε όλοι μαζί, όταν τα προϊόντα μας κατακτούσαν τις πρώτες θέσεις σε πωλήσεις, αλλά και τα κλάματα που κάναμε, όταν μας ανακοίνωσαν τα κλείσιμο της εταιρείας. Από το 2005 μέχρι και το 2007, που ήρθε και το οριστικό τέλος, δεν είχε πληρωθεί κανένας. Είχαμε πάρει την απόφαση να στηρίξουμε την επιχείρηση μέχρι και το τέλος, αλλά κανένας από τους νέους ιδιοκτήτες δεν είχε τη διάθεση. Το τέλος άρχισε να διαφαίνεται από το 1998 που πουλήθηκε από τους απογόνους τού Κεράνη μέσω του χρηματιστηρίου και πέρασε σε πολυμετοχικό σχήμα. Η Κεράνης δεν έκλεισε λόγω έλλειψης δουλειάς αλλά από κακή διαχείριση, έλλειψη πρώτων υλών για να εκτελεστούν οι παραγγελίες.

Τότε δεν υπήρχε ένας μεγαλομέτοχος ώστε να αναλάβει την εταιρεία και το τραπεζικό σύστημα δεν εμπιστευόταν μια ακέφαλη επιχείρηση. Ετσι, φτάσαμε στην εκκαθάριση και στην εκποίηση των περιουσιακών στοιχείων της εταιρείας, από όπου περιμένουμε να πάρουμε τα χρήματα που μας χρωστάνε. Κάναμε τα πάντα για να σώσουμε τη δουλειά μας αλλά δεν τα καταφέραμε. Οι οικονομικές μας απαιτήσεις αγγίζουν τα 12 εκατ. ευρώ και αυτά είναι ο ιδρώτας μας. Ελπίζουμε ότι κάποια στιγμή ίσως φανούμε τυχεροί και τα πάρουμε».


ΘΑΝΟΣ ΜΑΚΡΟΓΑΜΒΡΑΚΗΣ
απο espresso

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Powered By Blogger