Τρίτη 14 Σεπτεμβρίου 2021

Τάγματα ασφαλείας Μέρος 1ο

Μέρος 1) Τί ήταν οι Ταγματασφαλίτες; Διαβάστε στο παρακάτω άρθρο για νά μάθετε τί πραγματικά ήταν. Καί ποιοί είναι όσοι συνεχίζουν (Χρυσαυγίτες/Νεοδημοκράτες κ.τ.λ.) νά τούς υποστηρίζουν,φανερά ή κρυφά,άμεσα ή έμμεσα.

Κατοχή - δωσίλογοι - Τάγματα Ασφαλείας - Ιωάννης Ράλης

Ορκωμοσία ταγμάτων ασφαλείας ενώπιον του δωσίλογου πρωθυπουργού Ιωάννη Ράλλη

Η ιστοσελίδα ALT.GR ξεκινάει τη δημοσίευση σειράς άρθρων, σχετικά με τα  “Τάγματα Ασφαλείας”,  με επιμέλεια του  Μ.Κ.

«Η αναρχία εδέσποζε της χώρας όλης, ως είπον ήδη. Αι πρόοδοι των ανατρεπτικών στοιχείων ήσαν καταφανείς. Τα θεμέλια του κοινωνικού μας καθεστώτος εσείοντο.» Απόσπασμα από την απολογία του Ι. Δ. Ράλλη στην δίκη των δωσίλογων.

Ταγματασφαλίτες συνεργάτες των Γερμανών Ναζί
Ταγματασφαλίτες συνεργάτες των Γερμανών Ναζί

Τα Τάγματα Ασφαλείας ή Τάγματα Ευζώνων, όπως ήταν η επίσημη ονομασία τους, δημιουργήθηκαν από τον κατοχικό πρωθυπουργό  Ιωάννη Ράλλη με τον νόμο 260/1943 που εκδόθηκε στις 18 Ιουνίου του 1943. Έμειναν όμως γνωστά στην ιστορία σαν Γερμανοτσολιάδες ή Ράλληδες  εξ αιτίας του δωσιλογισμού τους.

Ήταν παραστρατιωτικές μονάδες  που συνεργάστηκαν με τις Γερμανικές δυνάμεις κατοχής και έδρασαν στην Ελλάδα την περίοδο της ναζιστικής κατοχής, αλλά και στα Δεκεμβριανά (αλλά και μετά στον εμφύλιο και στις διώξεις που ακολούθησαν μέσα από τις τάξεις του Εθνικού στρατού).

Οι λόγοι που επέβαλαν την δημιουργία τους ήταν  :

  • η ανάγκη αναδιοργάνωσης των κατασταλτικών μηχανισμών του κατακτητή λόγω της ολοένα αυξανόμενης απόσυρσης γερμανικών στρατευμάτων σε μία προσπάθεια να αντιμετωπιστεί η προέλαση του κόκκινου στρατού στο ανατολικό μέτωπο. Το 1943 αποτελεί χρονιά σταθμό στον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο καθώς οι μεγάλες νίκες του κόκκινου στρατού στο Στάλινγκραντ , στο Κουρσκ και αλλού δείχνουν ότι η συντριβή των Γερμανών είναι θέμα χρόνου. 
  • η συνθηκολόγηση της Ιταλίας, τον Σεπτέμβριο του 1943 και η αποχώρηση των στρατευμάτων της δημιουργεί σημαντικό πρόβλημα στους Γερμανούς. Η ανάγκη για αναπλήρωση των συγκεκριμένων στρατιωτικών δυνάμεων θα κάμψει τις όποιες επιφυλάξεις διατηρούσαν οι Γερμανοί για την στάση που θα κρατούσαν τελικά αυτές οι δυνάμεις (πάντα είχαν τον φόβο ότι θα πήγαιναν με την πλευρά των Βρετανών).
  • η απροθυμία των υπαρχόντων σωμάτων ασφαλείας να πολεμήσουν τον ΕΛΑΣ ο οποίος παρουσίαζε ραγδαία ανάπτυξη δυνάμεων σε διάφορες περιοχές της χώρας.
  • η απαίτηση της Ελληνικής αστικής τάξης που έβλεπε ότι η στιγμή της αποχώρησης των Γερμανών κοντοζύγωνε και θα έπρεπε να ετοιμαστεί επαρκώς εξοπλισμένος στρατός για να αντιμετωπίσει τον ΕΛΑΣ την επόμενη μέρα. Άλλωστε, η συγκρότηση αυτών των ταγμάτων ασφαλείας ήταν και ένας από τους όρους που είχε θέσει ο Ιωάννης Ράλλης, προκειμένου να αναλάβει την πρωθυπουργία τον Απρίλιο του1943.
Ταγματα/ασφαλίτες - ΝΑΖΙ
Οι συνεργάτες των Γερμανών ΝΑΖΙ – μεταξύ τους ο “πρωθυπουργός” Ράλλης

Εμπνευστές και πρωταγωνιστές στην δημιουργία των ταγμάτων ασφαλείας ήταν στρατιωτικοί όπως ο στρατηγός Θεόδωρος Πάγκαλος και ο στρατηγός Στυλιανός Γονατάς, επιχειρηματίες όπως ο εκπρόσωπος της Ζήμενς στην Ελλάδα Ιωάννης Βουλπιώτης, αλλά και πολιτικοί όπως ο Αναστάσιος Ταβουλάρης (υπουργός στην κυβέρνηση Παγκάλου) φανατικός γερμανόφιλος και στενός φίλος του Γερμανού διοικητή των ΕΣ-ΕΣ Βάλτερ Σιμάνα.

Στην ενίσχυση των ταγμάτων ασφαλείας συνέβαλαν αποφασιστικά αξιωματικοί του ΕΔΕΣ Αθηνών, ενώ υπέρ της δημιουργίας τους τάχθηκαν και αστοί πολιτικοί όπως ο Θεμιστοκλής Σοφούλης αλλά και Βενιζελικοί αξιωματικοί όπως ο Βασίλειος Ντερτιλής.

Κοινός στόχος όλων ήταν πως θα μπορέσουν να χτυπήσουν το ΕΑΜ. Την ίδια διαδρομή ακολούθησαν και διάφορες οργανώσεις και ομάδες σε όλη την Ελλάδα που έφεραν πατριωτικά ονόματα και οι οποίες άρχισαν να εξοπλίζονται από τους Γερμανούς και να μετατρέπονται σε ένοπλες δυνάμεις. Τέτοιες συμμορίες έδρασαν σε μεγάλο αριθμό εκκαθαριστικών επιχειρήσεων εναντίων Ελλήνων σε συνεργασία με τους Γερμανούς κατακτητές.

Ανώτατος διοικητής τους ήταν ο αντιστράτηγος των Waffen SS, Βάλτερ Σιμάνα (SCHIMANA) ο οποίος ήταν και ο σημαντικότερος διώκτης των Εβραίων της Ελλάδας. Διοικητής των ταγμάτων ασφαλείας στις 25 Νοεμβρίου του 1943 διορίστηκε ο στρατηγός Βασίλειος Ντερτιλής. Από την θέση αυτή παύτηκε στις 15 Μαΐου του 1944 μετά από παρέμβαση του κατοχικού πρωθυπουργού Ράλλη. Δύο μέρες αργότερα τον συνέλαβαν οι Γερμανοί υποστηρίζοντας ότι είχε ξεκινήσει συνομιλίες με τους Βρετανούς και στάλθηκε στην Βιέννη ή στο Βερολίνο. Μετά την παύση του Ντερτιλή την διοίκηση των ταγμάτων ασφαλείας την ανέλαβε ο Πλυτζανόπουλος.

Ταγματα/ασφαλίτες - ΝΑΖΙ
Ο συνεργάτης των Γερμανών “πρωθυπουργός” Ράλλης (δεξιά) και ο επικεφαλής Ταγμάτων Ασφαλείας Αττικής Πλυτζανόπουλος (με τη σημαία), μπροστά στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη, επί κατοχής…

Αρχικά η προσέλευση για την στελέχωση τους ήταν πολύ μικρή. Έτσι για την δημιουργία του 1ου τάγματος ευζώνων χρησιμοποιήθηκαν οι εύζωνοι της φρουράς του Αγνώστου στρατιώτη. Όσο όμως η κατάσταση δυσκόλευε για τους Γερμανούς τόσο τα κριτήρια κατάταξης λιγόστευαν.  Μέχρι τον Δεκέμβρη του 43 είχαν δημιουργηθεί  5 τάγματα στην Αθήνα που το καθένα αριθμούσε 300 άντρες και 20 αξιωματικούς Έλληνες αλλά και 1 Γερμανό επικεφαλής. Τα συγκεκριμένα τάγματα στελεχώθηκαν από κάθε είδους ανθρώπινα «κατακάθια» όπως εγκληματίες, πολιτικοί καιροσκόποι, αξιωματικοί που θεωρούσαν καθήκον τους τον αντικομμουνιστικό αγώνα, μέλη του ΕΔΕΣ Αθηνών κυρίως, μέλη άλλων οργανώσεων (πχ οι 200 άνδρες της ΕΚΚΑ), αλλά και εθελοντές που διακατέχονταν από μίσος για το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Είχαν αντικομμουνιστική στόχευση και εξοπλίστηκαν από την Βέρμαχτ.

Το 2ο Τάγμα μετακινήθηκε στην Πάτρα για να αποτελέσει τον πυρήνα του 2ου Συντάγματος Ευζώνων με επικεφαλής των Νικόλαο Κουρκουλάκο που έδρασε στην Πελοπόννησο και την Αιτωλοακαρνανία.

Τα υπόλοιπα τέσσερα τάγματα στην Αθήνα συγκρότησαν το 1ο Σύνταγμα Ευζώνων Αθηνών, επικεφαλής του οποίου τέθηκε ο Ι. Πλυτζανόπουλος και έδρασαν κυρίως στην Αττική αλλά και στην Εύβοια.

Τα τάγματα του 1ου συντάγματος ευζώνων ήταν εγκατεστημένα στο στρατόπεδο στο Γουδί (εκεί ήταν και η έδρα του Πλυτζανόπουλου), στο στρατώνα της Ηρώδου Αττικού όπου παλαιότερα στεγαζόταν η Βασιλική Φρουρά, στα Παραπήγματα στο τέρμα της Πατησίων και στον πρώην στρατώνα της αστυνομίας στου Μακρυγιάννη. Η δράση τους εντάθηκε από τον Σεπτέμβρη του 43 και οι περιοχές που δραστηριοποιήθηκαν ήταν κυρίως η Πελοπόννησος, η δυτική Στερεά Ελλάδα (ιδιαίτερα η Αιτωλοακαρνανία), η Εύβοια, η Αθήνα και άλλες περιοχές ανά την Ελλάδα.

Εδώ θα πρέπει να κάνουμε μία μικρή παρένθεση σχετικά με την δράση των ταγμάτων ασφαλείας και να σημειώσουμε ότι πολλές φορές έδρασαν αυτοβούλως δείχνοντας μάλιστα και υπερβάλλοντα ζήλο όπως συνέβη στην σφαγή των αναπήρων πολέμου, στο ολοκαύτωμα του Χορτιάτη, στο ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων αλλά και στα μπλόκα της Κοκκινιάς και της Καλογρέζας.

Ταγματα/ασφαλίτες - ΝΑΖΙ

Επιμέλεια Μ.Κ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Powered By Blogger