Πηγή: ΚΟΝΤΡΑ
Η κόντρα μεταξύ του προέδρου της Βενεζουέλας Νικολάς Μαδούρο και του αρχηγού της αμερικανόδουλης αντιπολίτευσης και προέδρου του κοινοβουλίου, που έχει αυτοανακηρυχθεί «πρόεδρος» της χώρας, Χουάν Γκουαϊδό, επικεντρώνεται πλέον στο ζήτημα της «ανθρωπιστικής βοήθειας». Μιας «βοήθειας» που έρχεται (από πού αλλού;) από τις ΗΠΑ, οι οποίες θεωρούν ότι με τον τρόπο αυτό θα διεισδύσουν καλύτερα στη χώρα, αποτελώντας εγγύηση για την καταπολέμηση της πείνας!
Και τι εγγύηση! Τρόφιμα και φάρμακα για πέντε χιλιάδες ανθρώπους για δέκα μέρες έστειλαν οι ΗΠΑ μέσω Κολομβίας. Σε απάντηση, ο Μαδούρο διέταξε το κλείσιμο των συνόρων πρώτα με τις Ολλανδικές Αντίλλες και τη Βραζιλία και στη συνέχεια με την Κολομβία. Οι συγκρούσεις δεν αποφεύχθηκαν στα σύνορα, με ένα νεκρό στα σύνορα με τη Βραζιλία την Παρασκευή 22 Φλεβάρη και δύο νεκρούς στα σύνορα με την Κολομβία το Σάββατο 23 Φλεβάρη, κατά την επιχείρηση εισόδου της αμερικάνικης «βοήθειας», που εμποδίστηκε από το στρατό της Βενεζουέλας. Ετσι, οι υποσχέσεις του Γκουαϊδό ότι η «βοήθεια» θα περάσει με κάθε τρόπο έμειναν στο κενό.
Οι Αμερικάνοι απείλησαν ότι θα πάρουν πρόσθετα μέτρα κατά του καθεστώτος Μαδούρο και επέβαλαν πρόσθετες κυρώσεις κατά τεσσάρων κυβερνητών της χώρας, που εξακολουθούν να στηρίζουν τον Μαδούρο, παγώνοντας τα περιουσιακά τους στοιχεία στις ΗΠΑ και απαγορεύοντας στους αμερικάνους πολίτες και επιχειρήσεις να συναλλάσσονται μαζί τους.
Από τη μεριά της η Ρωσία, διά στόματος του γραμματέα του Ρωσικού Συμβουλίου Ασφαλείας, Νικολάι Πατρούσεφ, καταγγέλλει την αμερικάνικη υπεροψία και τις πολεμικές κινήσεις της Ουάσινγκτον που ενισχύει τα στρατεύματά της στις γειτονικές χώρες (Πουέρτο Ρίκο και Κολομβία) προλειαίνοντας το έδαφος για μία ενδεχόμενη στρατιωτική εισβολή στη χώρα.
Διπλωμάτες από δέκα χώρες της ομάδας της Λίμα, που συγκροτείται από δεκατέσσερις αμερικάνικες χώρες (μεταξύ των οποίων η Αργεντινή, η Βραζιλία, ο Καναδάς, η Χιλή, η Κολομβία και η Ονδούρα), συναντήθηκαν στην Μπογκοτά της Κολομβίας (υπό το… πατρικό βλέμμα του αμερικάνου αντιπροέδρου Μάικ Πενς, που δεν έχασε την ευκαιρία να εκτοξεύσει ξανά απειλές κατά των στρατιωτικών που εξακολουθούν να στηρίζουν τον Μαδούρο) και κατήγγειλαν για μία φορά ακόμα τον Μαδούρο, καθιστώντας τον υπεύθυνο για τη ζωή του Γκουαϊδό.
Οι ΗΠΑ δήλωσαν ότι θα αυξήσουν τη βοήθειά τους στις γειτονικές της Βενεζουέλας χώρες, στις οποίες έχουν καταφύγει εκατοντάδες χιλιάδες Βενεζουελάνοι (για τρία εκατομμύρια κάνουν λόγο τα δυτικά πρακτορεία).
Με αυτά τα δεδομένα, η κατάσταση στη Βενεζουέλα φαίνεται να οξύνεται και ένα αμερικάνικο χτύπημα είναι ολοένα και πιο πιθανό, αν δε φανεί κάποια άλλη λύση. Το πώς και το πότε θα γίνει το χτύπημα αυτό κανείς δεν το γνωρίζει, αλλά αποτελεί μιας πρώτης τάξης ευκαιρία για τις ΗΠΑ προκειμένου να βγουν ξανά επιθετικά στο διεθνές προσκήνιο με πρόσχημα την «αποκατάσταση της δημοκρατίας» στη χώρα της Λατινικής Αμερικής που εδώ και πολλά χρόνια έχει αποσκιρτήσει από το στρατόπεδό τους και προσπαθεί να ενταχθεί στη ρωσική και κινεζική σφαίρα επιρροής. Ομως, τόσο η Ρωσία όσο και η Κίνα είναι πολύ μακριά και ουσιαστικά ανίσχυρες να παίξουν κάποιο ρόλο στην πράξη (π.χ. όπως έπαιξε η Ρωσία στη Συρία, στην οποία διέθετε παραδοσιακά στρατιωτικές βάσεις). Αυτό είναι που κάνει ακόμα πιο εύκολη μία αμερικάνικη επίθεση.
Σε καμία περίπτωση, όμως, οι αμερικάνικες απειλές κατά της Βενεζουέλας δε θα πρέπει να μας κάνουν να ξεχάσουμε τι καθεστώς είναι αυτό που πρεσβεύει ο Μαδούρο. Αλλο πράγμα η καταγγελία μιας ιμπεριαλιστικής επέμβασης κι άλλο η υποστήριξη του καθεστώτος που κάθε άλλο παρά σοσιαλιστικό είναι, όπως τόσες φορές με στοιχεία έχουμε αποδείξει από αυτές εδώ τις στήλες, από την εποχή του Τσάβες ακόμα.
Η κόντρα μεταξύ του προέδρου της Βενεζουέλας Νικολάς Μαδούρο και του αρχηγού της αμερικανόδουλης αντιπολίτευσης και προέδρου του κοινοβουλίου, που έχει αυτοανακηρυχθεί «πρόεδρος» της χώρας, Χουάν Γκουαϊδό, επικεντρώνεται πλέον στο ζήτημα της «ανθρωπιστικής βοήθειας». Μιας «βοήθειας» που έρχεται (από πού αλλού;) από τις ΗΠΑ, οι οποίες θεωρούν ότι με τον τρόπο αυτό θα διεισδύσουν καλύτερα στη χώρα, αποτελώντας εγγύηση για την καταπολέμηση της πείνας!
Και τι εγγύηση! Τρόφιμα και φάρμακα για πέντε χιλιάδες ανθρώπους για δέκα μέρες έστειλαν οι ΗΠΑ μέσω Κολομβίας. Σε απάντηση, ο Μαδούρο διέταξε το κλείσιμο των συνόρων πρώτα με τις Ολλανδικές Αντίλλες και τη Βραζιλία και στη συνέχεια με την Κολομβία. Οι συγκρούσεις δεν αποφεύχθηκαν στα σύνορα, με ένα νεκρό στα σύνορα με τη Βραζιλία την Παρασκευή 22 Φλεβάρη και δύο νεκρούς στα σύνορα με την Κολομβία το Σάββατο 23 Φλεβάρη, κατά την επιχείρηση εισόδου της αμερικάνικης «βοήθειας», που εμποδίστηκε από το στρατό της Βενεζουέλας. Ετσι, οι υποσχέσεις του Γκουαϊδό ότι η «βοήθεια» θα περάσει με κάθε τρόπο έμειναν στο κενό.
Οι Αμερικάνοι απείλησαν ότι θα πάρουν πρόσθετα μέτρα κατά του καθεστώτος Μαδούρο και επέβαλαν πρόσθετες κυρώσεις κατά τεσσάρων κυβερνητών της χώρας, που εξακολουθούν να στηρίζουν τον Μαδούρο, παγώνοντας τα περιουσιακά τους στοιχεία στις ΗΠΑ και απαγορεύοντας στους αμερικάνους πολίτες και επιχειρήσεις να συναλλάσσονται μαζί τους.
Από τη μεριά της η Ρωσία, διά στόματος του γραμματέα του Ρωσικού Συμβουλίου Ασφαλείας, Νικολάι Πατρούσεφ, καταγγέλλει την αμερικάνικη υπεροψία και τις πολεμικές κινήσεις της Ουάσινγκτον που ενισχύει τα στρατεύματά της στις γειτονικές χώρες (Πουέρτο Ρίκο και Κολομβία) προλειαίνοντας το έδαφος για μία ενδεχόμενη στρατιωτική εισβολή στη χώρα.
Διπλωμάτες από δέκα χώρες της ομάδας της Λίμα, που συγκροτείται από δεκατέσσερις αμερικάνικες χώρες (μεταξύ των οποίων η Αργεντινή, η Βραζιλία, ο Καναδάς, η Χιλή, η Κολομβία και η Ονδούρα), συναντήθηκαν στην Μπογκοτά της Κολομβίας (υπό το… πατρικό βλέμμα του αμερικάνου αντιπροέδρου Μάικ Πενς, που δεν έχασε την ευκαιρία να εκτοξεύσει ξανά απειλές κατά των στρατιωτικών που εξακολουθούν να στηρίζουν τον Μαδούρο) και κατήγγειλαν για μία φορά ακόμα τον Μαδούρο, καθιστώντας τον υπεύθυνο για τη ζωή του Γκουαϊδό.
Οι ΗΠΑ δήλωσαν ότι θα αυξήσουν τη βοήθειά τους στις γειτονικές της Βενεζουέλας χώρες, στις οποίες έχουν καταφύγει εκατοντάδες χιλιάδες Βενεζουελάνοι (για τρία εκατομμύρια κάνουν λόγο τα δυτικά πρακτορεία).
Με αυτά τα δεδομένα, η κατάσταση στη Βενεζουέλα φαίνεται να οξύνεται και ένα αμερικάνικο χτύπημα είναι ολοένα και πιο πιθανό, αν δε φανεί κάποια άλλη λύση. Το πώς και το πότε θα γίνει το χτύπημα αυτό κανείς δεν το γνωρίζει, αλλά αποτελεί μιας πρώτης τάξης ευκαιρία για τις ΗΠΑ προκειμένου να βγουν ξανά επιθετικά στο διεθνές προσκήνιο με πρόσχημα την «αποκατάσταση της δημοκρατίας» στη χώρα της Λατινικής Αμερικής που εδώ και πολλά χρόνια έχει αποσκιρτήσει από το στρατόπεδό τους και προσπαθεί να ενταχθεί στη ρωσική και κινεζική σφαίρα επιρροής. Ομως, τόσο η Ρωσία όσο και η Κίνα είναι πολύ μακριά και ουσιαστικά ανίσχυρες να παίξουν κάποιο ρόλο στην πράξη (π.χ. όπως έπαιξε η Ρωσία στη Συρία, στην οποία διέθετε παραδοσιακά στρατιωτικές βάσεις). Αυτό είναι που κάνει ακόμα πιο εύκολη μία αμερικάνικη επίθεση.
Σε καμία περίπτωση, όμως, οι αμερικάνικες απειλές κατά της Βενεζουέλας δε θα πρέπει να μας κάνουν να ξεχάσουμε τι καθεστώς είναι αυτό που πρεσβεύει ο Μαδούρο. Αλλο πράγμα η καταγγελία μιας ιμπεριαλιστικής επέμβασης κι άλλο η υποστήριξη του καθεστώτος που κάθε άλλο παρά σοσιαλιστικό είναι, όπως τόσες φορές με στοιχεία έχουμε αποδείξει από αυτές εδώ τις στήλες, από την εποχή του Τσάβες ακόμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου