Κυριακή 8 Μαΐου 2016

Η Ζήνα Κουτσελίνη μίλησε για τα δύσκολα παιδικά της χρόνια.στην Σκόπελο ...«Ντρεπόμουν που ήμουν η κόρη του αλκοολικού»

«Ντρεπόμουν που ήμουν η κόρη του αλκοολικού»
Η Ζήνα Κουτσελίνη μίλησε για τα δύσκολα παιδικά της χρόνια.στην Σκόπελο
AdTech Ad
Έχεις μιλήσει ανοιχτά για τα δύσκολα παιδικά σου χρόνια και τη σχέση με την οικογένεια σου. Κατάφερες να ξεπεράσεις τα τραύματα;
«Όχι. Αυτά τα προβλήματα, όμως, με διαμόρφωσαν. Κατάφερα να μαζέψω τα κομμάτια μου και να εξελιχθώ. Κράτησα την αγάπη και άφησα πίσω μου τον πόνο. Άργησα να συνειδητοποιήσω ότι ο πατέρας μου, που ήταν αλκοολικός, με αγαπούσε. Το κατάλαβα σε μεγάλη ηλικία. Μου έδειχνε την αγάπη του, αλλά με λάθος τρόπο».

Ποια είναι η πιο έντονη ανάμνηση που έχεις από εκείνον;
«Θυμάμαι έντονα ένα από τα διαστήματα που νοσηλεύτηκε σε ψυχιατρείο έξω από το Βόλο, για αποτοξίνωση, Ήμουν φοιτήτρια και είχα περίπου ένα χρόνο να τον δω και να του μιλήσω. Το αγαπημένο του γλυκό ήταν ο μπακλαβάς και, παρότι ήμουν θυμωμένη μαζί του, του αγόρασα ένα ταψάκι, πηγαίνοντας να τον επισκεφτώ. Ο πατέρας μου, για να μου δείξει την αγάπη του, τον έφαγε μπροστά μου ολόκληρο. Πέρασαν τα χρόνια και μόνο όταν τον αποδέχτηκα κατάλαβα ότι για εκείνον τον αδύναμο άνθρωπο αυτή η πράξη ήταν μια ένδειξη αγάπης».
Φοβήθηκες μην αφεθείς κι εσύ στο αλκοόλ;
«Ποτέ! Ήμουν σίγουρη ότι δε θα γίνω αλκοολική. Το σιχαίνομαι το αλκοόλ, ούτε τη μυρωδιά του δεν αντέχω. Τον αδερφό μου, αντίθετα, τον γοήτευσε».
Νιώθεις τύψεις ότι ίσως δεν έκανες ό,τι μπορούσες για να σώσεις τον αδερφό σου;
«Έκανα τα πάντα και αισθάνομαι ότι κι εκείνος τώρα πια, που βρίσκεται εκεί ψηλά, είναι απελευθερωμένος από τις εξαρτήσεις του. Προτιμώ να τον θυμάμαι στις καλές του στιγμές, τότε που ήμασταν παιδιά και παίζαμε χαμογελαστοί και ανέμελοι στη Σκόπελο. Η κακή του πλευρά βαραίνει πιο πολύ εκείνον, γιατί δεν έζησε ιη ζωή που άξιζε και υποδουλώθηκε στις αδυναμίες του. Ήμασταν πολύ διαφορετικοί χαρακτήρες».
 Πιστεύεις ότι η μητέρα σου έκανε λάθος που στήριξε τον πατέρα σου μέχρι τέλους;
«Δεν μπορώ να την κατηγορήσω ή να την κρίνω για τις επιλογές της. Αν ήμουν εγώ, όμως, στη θέση της, θα έφευγα, δε θα άντεχα».
Το να μεγαλώνεις σε μια κλειστή κοινωνία βοηθάει όταν έχεις τέτοια βιώματα;
«Καθόλου. Ό,τι και να έκανα, σία δικά μου μάτια ως παιδί, ήμουν η κόρη του αλκοολικού, ντρεπόμουν. Από μικρή έπρεπε να παλεύω για ν' αποδεικνύω ότι αξίζω. Ως παιδί στη Σκόπελο, με στοίχειωνε το αλκοολικός. Αρκετές φορές ακολουθούσα τον πατέρα μου για να τον προσέχω μην πάθει κάποιο κακό», δήλωσε στο περιοδικό hello.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Powered By Blogger