 |
|
Ένας ακριβώς μήνας πέρασε από τότε που η ελληνική Σκόπελος βρέθηκε αντιμέτωπη με τις καταστροφές που προκλήθηκαν από τις πρώτες βροχές του φθινοπώρου. Στις 23 Σεπτεμβρίου το νησί ξύπνησε σε μια άλλη πραγματικότητα καθώς τα νερά κατέκλυσαν τα πάντα, έβγαλαν βάρκες στην παραλία και έριξαν φορτηγά και λεωφορεία στη θάλασσα. Θυμάμαι καλά τις δηλώσεις ενός νησιώτη που έλεγε πως στον οικισμό του υπήρχαν κάποτε ένα σωρό ρέματα, που αν είχαν διατηρηθεί θα κατεύθυναν το νερό στη θάλασσα και θα είχαν ελαχιστοποιήσει τις συνέπειες. "Βλέπετε εσείς σήμερα κανένα ρέμα εδώ γύρω;" ρωτούσε δείχνοντας την περιοχή. Βέβαια στη Σκόπελο η βροχή μέσα σε δύο ώρες έφτασε πενήντα εκατοστά, ακριβώς τα πεντακόσια χιλιοστά που καταγράφει η Κύπρος ως μέση ετήσια βροχόπτωση τις τελευταίες δεκαετίες. Κι επίσης είχε προ ετών πληγεί από πυρκαγιές που αποψίλωσαν τα ορεινά και επέτρεψαν στο νερό να κατεβάσει λάσπη και να πνίξει τα παράλια.
Τα ίδια φαινόμενα καταστροφής ζει και η Πάφος τις τελευταίες μέρες. Στις πρώτες του δηλώσεις άκουσα τον δήμαρχο Φαίδωνα Φαίδωνος να επισημαίνει μεταξύ άλλων ότι κάποιοι, με την ανοχή ή και την υποστήριξη αρχών και υπηρεσιών, οικειοποιήθηκαν τον δρόμο του νερού για να επεκτείνουν τις περιουσίες τους. Γιατί οι κανονισμοί δίνουν οκτώ μέτρα στα αργάκια, κι αν από κάποια μυαλά περνά η ιδέα ότι οι νόμοι μπορεί να αγνοηθούν και να ξεχαστούν δεν ισχύει το ίδιο και για το νερό. Το οποίο σε πείσμα της ανθρώπινης υπεροψίας έχει ισχυρή μνήμη και επιμονή στους δρόμους που χάραξε. Ένα το κρατούμενο λοιπόν: αν πάρεις τον δρόμο του νερού θα έρθει η ώρα που εκείνο θα σου τον πάρει πίσω, μαζί με ό,τι σκαρφίστηκες να του φορτώσεις.
Δεδομένου ότι η βροχή που έπεσε στην Πάφο ήταν περίπου σαράντα χιλιοστά δεν ξέρω αν δικαιούμαστε να μιλήσουμε για ακραία καιρικά φαινόμενα. Όμως, από τις έρευνες που γίνονται για το περίφημο και πανάκριβο αποχετευτικό της πόλης είμαι σίγουρη ότι μπορούμε να μιλήσουμε για ακραίες ανθρώπινες φαιδρότητες. Όταν για παράδειγμα οι κατασκευαστικές εταιρείες για να μειώσουν το κόστος δεν συμπίεζαν το χώμα πριν ασφαλτοστρώσουν τους δρόμους δεν είναι λογικό να ανοίξουν με τις βροχές; Όταν στα έργα γίνονταν συστηματικές εκπτώσεις στα υλικά και τις διαστάσεις, χώρια το τμήμα του αγωγού που αποδείχθηκε πως "έλειπε", δεν είναι λογικό η πίεση να καταλήξει σε υπερχείλιση και διαρροή λυμάτων μέσα στην πόλη και στην παραλιακή περιοχή;
Πολύ απλά, πριν τα βάλουμε με τον Θεό, τους θεούς και τη βροχή, ας κοιτάξουμε τι γίνεται με τους δαίμονες της δικής μας απληστίας. Γιατί, ακόμα και εδώ, στην άνυδρη Κύπρο, μπορεί καμιά φορά και να βρέξει.
25/10/2015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου