ΣΥΡΙΖΑ: Πρόγραμμα κομμένο και ραμμένο στις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων

Η στήριξη της καπιταλιστικής ανάκαμψης, που προϋποθέτει τη συνέχιση της φτωχοποίησης του λαού, είναι ο βασικός στόχος του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ, που παρουσιάστηκε στη ΔΕΘ από τον Αλ. Τσίπρα.

«Το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ που θα ξεδιπλωθεί σε ορίζοντα αποσκοπεί στο να δημιουργήσει τους κοινωνικούς και οικονομικούς όρους για την απεμπλοκή από την πολιτική της λιτότητας, τη χρηματοπιστωτική καταστολή, τη διαρκή βελτίωση των όρων της συμφωνίας», είπε.

Θέλοντας να συγκαλύψει ότι το μνημόνιο καθορίζει μέχρι κεραίας το επόμενο κυβερνητικό πρόγραμμα, ισχυρίστηκε ότι η συμφωνία είναι ένα κείμενο «σκοπίμως ανοιχτό» σε συγκεκριμένα ζητήματα, που δίνει τη δυνατότητα εξεύρεσης «ισοδύναμων» μέσω διαπραγματεύσεων με τους «θεσμούς». Επιβεβαιώνοντας ότι η όποια «επαναδιαπραγμάτευση» θα αφορά την προάσπιση της κερδοφορίας των εγχώριων μονοπωλιακών ομίλων, προκειμένου να ξεπεραστεί η καπιταλιστική κρίση, ανέφερε ότι από την επιτυχημένη ή μη αντιμετώπιση αυτών των «ανοιχτών» ζητημάτων της συμφωνίας, θα εξαρτηθεί η «αναπτυξιακή πορεία» της ελληνικής οικονομίας για τις επόμενες δεκαετίες.

Προμετωπίδα του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ είναι οι παρεμβάσεις «για την αποκατάσταση της ρευστότητας και τον εκσυχρονισμό του θεσμικού πλαισίου για τις επενδύσεις». Ο στόχος αυτός εξυπηρετείται με τη χορήγηση ζεστού χρήματος στους επιχειρηματικούς ομίλους από την ανακεφαλαιοποίηση του τραπεζικού συστήματος, το ΕΣΠΑ, το πρόγραμμα Γιούνκερ, τη δημιουργία νέας αναπτυξιακής τράπεζας και άλλα χρηματοδοτικά εργαλεία στήριξης των καπιταλιστών. Επίσης προβλέπονται παρεμβάσεις στο θεσμικό πλαίσιο για τη στήριξη των επιχειρήσεων και την προσέλκυση ξένων επενδύσεων.

Ο δεύτερος άξονας παρεμβάσεων του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ αφορά «την ενίσχυση και τον αναπροσανατολισμό της αγροτικής οικονομίας» και επιδιώκει να διαχειριστεί την αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ, αλλά και τα μέτρα του μνημονίου που ενισχύουν την τάση ξεκληρίσματος των μικρομεσαίων αγροτών.

Ο τρίτος άξονας παρεμβάσεων προβλέπει «την υλοποίηση ενός σχεδίου για την ανάπτυξη της κοινωνικής οικονομίας», που στην καλύτερη των περιπτώσεων ανακυκλώνει την ανεργία δημιουργώντας συνεταιριστικές επιχειρήσεις που είναι καταδικασμένες να καταρρεύσουν λόγω του καπιταλιστικού ανταγωνισμού.

Μια άλλη δέσμη μέτρων αυτού του περιβόητου «παράλληλου προγράμματος» αφορά «την ενίσχυση του κοινωνικού κράτους». Τα μέτρα αυτά αποσκοπούν στη διαχείριση της πιο ακραίας φτώχειας, αλλά και στη δημιουργία των προϋποθέσεων για να εφαρμοστούν τα μέτρα του μνημονίου σε μια σειρά τομείς όπως η Υγεία.