Είναι αριστερό κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ;

Με τον ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει το εξής πρωτοφανές. Δεν υπάρχει μεταπολιτευτικό προηγούμενο κόμμα που μιλάει στο όνομα της αριστεράς να λειτουργεί τόσο συγκεντρωτικά, οι καταστατικές του διαδικασίες να είναι κενού περιεχομένου, η ηγεσία του ηγεσία του να έχει απομονωθεί εντελώς από την κομματική του βάση, να δρα ουσιαστικά πραξικοπηματικά όντας κυριολεκτικά απονομιμοποιημένη.

Στην πραγματικότητα έχουμε ένα στενό πυρήνα ατόμων γύρω από τον Α. Τσίπρα (Φλαμπουράρης, Μουλόπουλος, Παππάς κλπ) που λειτουργεί σαν ένα καλοκουρδισμένο ρομπότ, σε μια αποστολή που του έχει ανατεθεί. (Από ποιον άραγε αφού η λαϊκή βούληση όπως εκφράστηκε και στο δημοψήφισμα κινείται σε διαμετρικά αντίθεση κατεύθυνση;).

Είναι εντυπωσιακό το θράσος του Τσίπρα και του περιβάλλοντος του που κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν το έγκλημα που έκαναν στην αριστερά και στον τόπο. Σκότωσαν ελπίδες, δολοφόνησαν όνειρα, έβαλαν ταφόπλακα στις προσδοκίες ενός λαού, που πίστεψε στις υποσχέσεις τους, και ταυτόχρονα οδηγούν πλατιά λαϊκά στρώματα στην σκοτοδίνη ενός νέου βάρβαρου ταξικού μνημονίου που θα ισοπεδώσει ότι έχει μείνει από μια καθημαγμένη ελληνική κοινωνία από τις καταστροφικές επιλογές Σαμαρά – Βενιζέλου που είχαν προηγηθεί.

Και όχι μόνο αυτό, αλλά ακολουθούν τακτικές στο εσωκομματικό τους πεδίο που ούτε ο … Ερντογκάν θα μπορούσε να τις εφαρμόσει. Η πλειοψηφία της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ εκφράζει αντιρρήσεις για την συμφωνία που υπέγραψε η κυβέρνηση και ζητάει άμεσα σύγκληση του ανωτάτου οργάνου του ΣΥΡΙΖΑ. Για την ηγετική ομάδα της Κουμουνδούρου .. πέρα βρέχει. Δεκάδες Νομαρχιακές Επιτροπές του κόμματος απορρίπτουν την τακτική και τις επιλογές Τσίπρα. Αρκετά συνδικαλιστικά στελέχη κάνουν δημόσια το ίδιο. Σημασία καμιά απ’ την «πεφωτισμένη» ηγεσία.

Και σαν να μην έφτανε αυτό βγαίνει και ο Νίκος Παππάς, δεξί χέρι του Τσίπρα και ουσιαστικά προαναγγέλλει διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ ανακαλύπτοντας κι αυτός υπονομευτές.

Το αποφασίζομεν και διατάσσομεν είναι χαρακτηριστικό διδακτορικών καθεστώτων και καμιά σχέση δεν έχει με την κουλτούρα της όποιας αριστεράς ακόμα και της ρεφορμιστικής.
Αν η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ διέθετε την στοιχειώδη δημοκρατικότητα θα έκανε αποδεκτή την πρόταση που έχει διατυπωθεί στο εσωτερικό του από πολλές πλευρές –με τελευταία την ανακοίνωση της νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ- και θα έκανε έκτακτο Συνέδριο «για τον απολογισμό της προηγούμενης περιόδου και το σχεδιασμό της στρατηγικής του επόμενου διαστήματος». Ποιος δίνει το δικαίωμα στον Τσίπρα και στην παρέα του να αποφασίζουν για τον λαό, ενάντια στον λαό και εν αγνοία του;

Αλλά μπορούμε πια σήμερα να χαρακτηρίζουμε «αριστερό» κόμμα τον ΣΥΡΙΖΑ; Ποιο είναι το χαρακτηριστικό που διαθέτει για να του δοθεί αυτός ο προσανατολισμός; Κανένα. Εχει καταντήσει ένα μνημονικό κόμμα που τις επιδώσεις του θα ζήλευαν και τα κατεστημένα μνημονικά κόμματα. 

Κρίμα για όσους αγωνιστές πίστεψαν στα «λόγια τα μεγάλα» και τώρα από «νταούλια και ζουρνάδες» ακούν το πένθιμο άσμα κηδεύοντας το δικαίωμα στο όνειρο.

Γ.