Δευτέρα 13 Απριλίου 2015

«Αδειάζουν» τα μικρά νησιά από κατοίκους Τα ελληνικά νησιά που κινδυνεύουν άμεσα είναι η Κυρά Παναγιά Αλοννήσου 10 κατ Περιστέρα 5 Πιπέρι 2 στης βόρειες Σποράδες

Ελληνικά Νησιά Η εγκατάλειψή τους, αποτέλεσμα πολύχρονης αδιαφορίας και στρεβλής πολιτικής, εγκυμονεί τεράστιους εθνικούς κινδύνους με απρόβλεπτες συνέπειες

Του Δημήτρη Σταυρόπουλου
Σχίζα (μεσσηνιακές Οινούσσες), Τρίκερι (Αργοσαρωνικός), Τσουγκριά και Αδέλφι Αλοννήσου (Σποράδες), Λεβίθα, , Διάπορος (Δωδεκάνησα), Πασάς (Βορειοανατολικό Αιγαίο) είναι τα τελευταία νησιά που κυριολεκτικά σβήστηκαν από τον χάρτη, επειδή και οι τελευταίοι κάτοικοί τους απεβίωσαν ή τα εγκατέλειψαν…
Είχαν προηγηθεί η Σάρια, η Σύρνα, ο Άγιος Μηνάς, η Βελοπούλα, η Άτοκος, το Επτανήσιο, η Χρυσή και η Δρίμα. Μικροί παράδεισοι στο απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου και του Ιονίου Πελάγους, που για αιώνες φιλοξενούσαν λιγοστούς μεν, αλλά μόνιμους κάτοικους με τις οικογένειές τους. Σε άλλα νησιά υπάρχουν μόνο δύο κάτοικοι: Δρακόνερα, Μάκρη Εχινάδων, Σπάρτη Λευκάδας και Σκαντζούρα θα είναι σε λίγο και αυτά ακατοίκητα.

Η Ελλάδα μικραίνει, συρρικνώνεται και χάνεται… Χωρίς κατοίκους είναι, πλέον, και τα νησιά, Σαπιέντζα, Προβάτι, Άγιος Γεώργιος, Δασιά και Νίμος.
Επίσης, οι τελευταίοι κάτοικοι έχουν φύγει και από τα νησιά Αντίψαρα, Σφακτηρία, Κουνούπι και Βρομώνα. Ο πληθυσμός στο Αρχιπέλαγος τα τελευταία χρόνια έχει σημειώσει πτώση της τάξης του 25%, με πτωτική προοπτική.

Δεν δίνει σημασία η Πολιτεία

Πρόκειται για μια πραγματικότητα, την οποία η Πολιτεία η δεν έχει αντιληφθεί η δεν της δίνει τη δέουσα σημασία. Οι βράχοι του Αιγαίου που άδειασαν από τους κατοίκους τους σηματοδοτούσαν, ουσιαστικά, την ελληνικότητα και την κυριαρχία της περιοχής. Η εγκατάλειψή τους, αποτέλεσμα πολύχρονης αδιαφορίας και στρεβλής πολιτικής, εγκυμονεί τεράστιους εθνικούς κινδύνους με απρόβλεπτες συνέπειες.
Λιγότερους κατά 146.407 μας βρήκε η απογραφή πληθυσμού που διενεργήθηκε τον Μάιο του 2011 στην ελληνική επικράτεια. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, ο πληθυσμός της χώρας είναι 10.787.690 μόνιμοι κάτοικοι, από τους οποίους τα 5.303.690 είναι άνδρες (49,2%) και τα 5.484.000 γυναίκες (50,8%). Στη γενική απογραφή του 2001, ο πληθυσμός της χώρας (μόνιμοι κάτοικοι) ήταν 10.934.097 άτομα.
Τα νούμερα της απογραφής του 2011
Ένας στους τρεις κατοίκους της χώρας ζει μόνιμα στην Αττική. Συγκεκριμένα, εκεί έχει συγκεντρωθεί το 35,34% του πληθυσμού της χώρας. Συνολικά, οι μόνιμοι κάτοικοι του λεκανοπεδίου ανέρχονται σε 3.812.330 άτομα, εκ των οποίων το 1.842.680, ή ποσοστό 48,3%, είναι άνδρες και 1.969.650, ή ποσοστό 51,7%, γυναίκες.
Οι κάτοικοι του Βορείου Αιγαίου ανέρχονται σε 197.810, εκ των οποίων οι 85.330 ανήκουν στον Δήμο Λέσβου. Στο Νότιο Αιγαίο μετρήθηκαν 308.610 μόνιμοι κάτοικοι, από τους οποίους οι 115.290 ζουν στον Δήμο Ρόδου.
Την ίδια ώρα, στην απέναντι πλευρά του Αιγαίου, παρατηρείται πληθυσμιακή έκρηξη.
Ο πληθυσμός της Κωνσταντινούπολης, από 14 εκατ. που είναι σήμερα, το 2023 θα φτάσει τα 16,5! Ο πληθυσμός της Σμύρνης, του μεγαλύτερου τουρκικού λιμανιού στο Αιγαίο, το 2023 θα αγγίξει τα 4 εκατ. Ο πληθυσμός του Αϊδινίου, που βρίσκεται στην περιοχή του Αιγαίου ανατολικά της Σμύρνης, το 2023 θα φτάσει το 1 εκατ. Ο πληθυσμός της Μούγλας, απέναντι από τη Ρόδο, η οποία πριν από λίγες δεκαετίες ήταν μία άσημη κωμόπολη, το 2023 θα είναι 960.000. Ο πληθυσμός της Προύσας, το 2023 θα φτάσει τα 3 εκατ. Το Ντενιζλί, επίσης στη δυτική Τουρκία, το 2023 θα έχει πληθυσμό 1 εκατ. Στη Μαγνησία, δίπλα από τις ακτές του Αιγαίου, θα ζουν το 2023 1,4 εκατ. άνθρωποι. Το Κοτζαελί, στην ασιατική ακτή της Κωνσταντινούπολης, θα έχει πληθυσμό 2 εκατ.

Δημογραφική ανάπτυξη της Τουρκίας

Αυτή η καλπάζουσα δημογραφική ανάπτυξη της Τουρκίας είναι σίγουρο πως θα έχει σοβαρότατες πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις στην ευρύτερη περιοχή. Αρκεί να αναλογιστούμε πως οι μελετητές υπολογίζουν ότι σε λίγα χρόνια η Τουρκία θα έχει πληθυσμό περίπου 100 εκατ., με την πλειονότητα –τους κάτω των 25 ετών– να αναζητά ενεργά τους δικούς της «ζωτικούς» χώρους επιβίωσης.
Ένα από τα βασικά επιχειρήματα της Τουρκίας για την προς δυσμάς επέκτασή της, σύμφωνα με τα προκλητικά νεο-οθωμανικά σχέδια του Αχμέτ Νταβούτογλου, είναι η λεγόμενη θεωρία του «Ζωτικού χώρου». Από τις αρχές της δεκαετίας του ’70 και λίγο πριν από την εισβολή στην Κύπρο, η Τουρκία για πρώτη φορά είχε αρχίσει να διατυπώνει και να προβάλει τη λεγόμενη θεωρία του «Ζωτικού χώρου», κυρίως όσον αφορά τον εναέριο χώρο του Αιγαίου, αλλά και –κατ’ επέκταση– τα χωρικά ύδατα και τις γκρίζες ζώνες των εκατοντάδων νησιών του Ανατολικού Αιγαίου. Έτσι, ένας από τους κυριότερους λόγους αμφισβήτησης της ελληνικής εθνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο που προβάλλει η Τουρκία είναι ότι ασφυκτιά στα σημερινά όρια. Με αυτό το σκεπτικό έχει επινοήσει αυτήν τη θεωρία, που θυμίζει την επεκτατική πολιτική της χιτλερικής Γερμανίας, δηλαδή την άμεση ανάγκη ύπαρξης κάποιου χώρου για να επεκταθεί η αυξανόμενη τουρκική οικονομία, αλλά και η στρατιωτική δραστηριότητα στην περιοχή του Αιγαίου, όπου η Τουρκία ασφυκτιά από τη ραγδαία αυξανόμενη πληθυσμιακή έκρηξη.
Αν ρωτήσει κάποιος έναν νησιώτη γιατί εγκαταλείπει τον τόπο του, εκείνος θα συνοψίσει τις αιτίες με απλά λόγια.
«Τα ακτοπλοϊκά δρομολόγια, τόσο με το Αθήνα όσο και τα ενδοκυκλαδικά, είναι το σημαντικότερο που μας απασχολεί. Έπειτα, είναι πολύ ακριβά τα κόμιστρα επιβατών και οχημάτων, με τον ΦΠΑ να ανέρχεται στο 23%. Είναι επαχθής, αν σκεφτούμε πως σε άλλες χώρες είναι 6%. Επίσης, δημιουργείται μεγάλο πρόβλημα στον ανεφοδιασμό των νησιών με βασικά είδη διατροφής, κυρίως τον χειμώνα, καθόσον δεν υπάρχει και τοπική παραγωγή. Τα περιφερειακά ιατρεία παρουσιάζουν ελλιπή στελέχωση επιστημονικού και νοσηλευτικού προσωπικού, χωρίς μόνιμους γιατρούς γενικής ιατρικής. Οι αγροτικοί γιατροί θεωρούν ασύμφορο τον διορισμό τους, εξαιτίας του υψηλού κόστους διαβίωσης και της χαμηλής αμοιβής. Από την άλλη, η διακομιδή ασθενών στα περιφερειακά νοσοκομεία γίνεται με μεγάλη γραφειοκρατική καθυστέρηση. Το άλλο μεγάλο πρόβλημα των μικρών νησιών είναι η ύδρευση. Το νερό μεταφέρεται με υδροφόρες με υψηλό κόστος, που φτάνει στα 15 ευρώ το κυβικό μέτρο. Οι αφαλατώσεις, όπου υπάρχουν, λόγω της αδυναμίας συντήρησης, παράγουν κακής ποιότητας νερό. Δεν υπάρχουν κεντρικά δίχτυα αποχέτευσης με ευρωπαϊκές προδιαγραφές και όποιο δίκτυο υπάρχει αυτήν τη στιγμή είναι επικίνδυνο για την υγεία των κατοίκων».
Πίνακας
Τα ελληνικά νησιά που κινδυνεύουν
Τα ελληνικά νησιά που κινδυνεύουν άμεσα με εγκατάλειψη και αφανισμό είναι τα έξης:
  • Γαύδος, 150 κάτοικοι
    • Κυρά Παναγιά Αλοννήσου, 10
    • Περιστέρα, 5
    • Πιπέρι, 2
    • Δήλος, 14
    • Μακρόνησος, 5
    • Κάτω Κουφονήσι, 60
    • Ηρακλειά, 151
    • Ψέριμος, 130
    • Φαρμακονήσι, 74
    • Τέλενδος, 54
    • Αρκιοί, 54
    • Γυαλί, 10
    • Κίναρος, 2
    • Δοκός Ύδρας, 43
    • Καστός Λευκάδας, 78
    • Αντικύθηρα, 44
    • Αντίπαξοι, 64
Οι Τούρκοι μάς… καταγγέλλουν και για παράνομη κατοχή!

Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, τις παλαιές, γνωστές διεκδικήσεις της στο Αιγαίο και στο Λιβυκό Πέλαγος επαναφέρει η Τουρκία, έστω και με έμμεσο τρόπο, σύμφωνα με τον τουρκικό ιστότοπο Haber3. Πιο αναλυτικά, την παλαιά θεωρία ότι η Ελλάδα «κατέχει παράνομα» 16 νησιά στο Αιγαίο και στο Λιβυκό Πέλαγος επαναφέρει στο προσκήνιο το κέντρο ερευνών 21st Century Turkey Institute, του καθηγητή πολιτικών επιστημών Umit Ozdag.
Ο ίδιος διερωτάται «τι πράττει η τουρκική κυβέρνηση για την “παράνομη κατοχή” 16 νησιών από την Ελλάδα στο Αιγαίο και στο Λιβυκό Πέλαγος;».
Σύμφωνα με το άρθρο του καθηγητή, μετά από έρευνα που πραγματοποιήθηκε στο κείμενο της Συνθήκης της Λωζάννης και της Συμφωνίας του Λονδίνου, «αποδεικνύεται», κατά τον Umit Ozdag, ότι η Ελλάδα «κατέχει» τα νησιά αυτά παρανόμως
Πρόκειται για τα νησιά Οινούσσες, Φίμενα, Φούρνους, Αγαθονήσι, Αρκιούς, Φαρμακονήσι, Καλόλιμνο, Πλατύ, Κυρά Παναγιά, Γυαλί, Σύρνα, Γαύδο, Δία, Διονυσάδες, Γαϊδουρονήσι και Κουφονήσι, στα οποία κατοικούν Έλληνες και Ευρωπαίοι πολίτες!
Πάντως, δεν είναι η πρώτη φορά –έστω και έμμεσα– που οι Τούρκοι αμφισβητούν το καθεστώς των 16 ελληνικών νησιών στο Αιγαίο και στο Λιβυκό Πέλαγος.
Υπενθυμίζεται ότι στις 9 Φεβρουαρίου του 2013 ο βουλευτής του Λαϊκού Κόμματος της τουρκικής αντιπολίτευσης, Kamer Genc, είχε θέσει το θέμα με δηλώσεις που είχε κάνει στην τουρκική εφημερίδα «Vatan».
Όπως υποστήριξε ο Τούρκος βουλευτής, η Ελλάδα, κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου και όλων των διεθνών συνθηκών, έχει «εισβάλει» και «κατέχει» μέχρι και σήμερα «παράνομα» 16 νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, της Ανατολικής Μεσογείου και του Λιβυκού Πελάγους. Ως αιτιολογία, ο Τούρκος βουλευτής είχε επικαλεστεί τη Συνθήκη της Λωζάννης, του 1923, καθώς και τη Συνθήκη των Παρισίων, του 1947.
Φυσικά, σε όλες τις περιπτώσεις οι Τούρκοι παρέβλεψαν να συμβουλευτούν το άρθρο 12 της Συνθήκης της Λωζάννης, το οποίο αναφέρει ότι η Ελλάδα αποκτά την κυριαρχία όλων των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου, εκτός της Ίμβρου, της Τενέδου και των Λαγoυσώv νήσων (Mαυριώv), καθώς και το άρθρο 16 της Συνθήκης, σύμφωνα με το οποίο η Τουρκία παραιτείται από οποιαδήποτε αξίωση από τα παραπάνω νησιά και κατά συνέπεια δεν επιτρέπεται καμιά αμφισβήτηση από κανέναν της εθνικής κυριαρχίας της Ελλάδας επί των νήσων του Αιγαίου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Powered By Blogger