Εδώ καράβια χάνονται και το μoυνί χτενίζεται!

Γράφει ο Δευκαλίωνας
http://stoxasmos-politikh.blogspot.gr/

Τα μάθατε φίλες και φίλοι τα νέα; Το χρηματιστήριο της Σαγκάης (Κίνα) κατέρρευσε σήμερα. Συγκεκριμένα ο δείκτης  Sanghai Composite έπεσε 5,30%. Αποτέλεσμα όλοι οι δείκτες σε Ασία, αλλά Ευρώπη και ΗΠΑ πέφτουν. Γιατί συνέβη όμως αυτό; Ποιες είναι οι βαθύτερες αιτίες;

Γνωρίζουν οι τακτικοί αναγνώστες της στήλης ότι ο ρυθμός ανάπτυξης της κινέζικης οικονομίας τροφοδοτείται από τις εξαγωγές και την εσωτερική λιανική κατανάλωση. Γνωρίζουν επίσης ότι οι επιπτώσεις από την διεθνή οικονομική κρίση μειώνουν την λιανική κατανάλωση σε όλο τον κόσμο και κυρίως στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με αποτέλεσμα να μειώνονται οι κινέζικες εξαγωγές. Πρόσφατα δημοσιεύσαμε άρθρο στο οποίο αποδεικνύονταν ότι...
το περιβόητο πλεονασματικό κινέζικο εμπορικό ισοζύγιο, πανίσχυρο όπλο της κινέζικης οικονομίας, είχε πλέον συρρικνωθεί δραματικά.

Η Κινέζικη ηγεσία διαβλέποντας το πρόβλημα της μείωσης των εξαγωγών επιχείρησε τα προηγούμενα χρόνια να τονώσει την καταναλωτική συμπεριφορά της κινέζικης μεσαίας τάξης. Όπλο για αυτήν την πολιτική η μείωση των επιτοκίων. Στόχος να δανειστεί η κινέζικη μεσαία τάξη για να καταναλώσει περισσότερο ώστε να στηριχθεί η κινέζικη βιομηχανία.

Απόλυτα συνεπής με την κευνσιανή φιλοσοφία η επιλογή της κινέζικής ηγεσίας. Χάνουμε αγορές λόγω της κρίσης, χρηματοδοτούμε την δημιουργία μίας νέας αγοράς. Όμως κι εκεί η στήλη πρόβλεψε πολύ σωστά. Είχαμε διατυπώσει το ερώτημα: Θα προλάβει η κινέζική μεσαία τάξη να μεγαλώσει τόσο ώστε να μπορέσει να στηρίξει με την καταναλωτική της δύναμη τις απώλειες των εξαγωγών; Το πρόβλημα φαίνονταν ότι μέχρι τώρα ισορροπούσε. Μέχρι που μίλησε η FED.

Και εδώ η στήλη έκανε διάνα. Έστω και λίγες ημέρες πιο μπροστά πρόβλεψε πάλι σωστά. Η νομισματική πολιτική της ποσοτικής χαλάρωσης (QE) που εγκαινίασε η FED το 2007-2008 φτάνει στο τέλος της. Τι σημαίνει αυτό; Η οικονομία των ΗΠΑ αναρρώνει από τις επιπτώσεις της κρίσης και σιγά-σιγά δεν χρειάζεται την επί πλέον παροχή ρευστότητας. Άρα επί της ουσίας σταματάει το τύπωμα χρήματος.

Το δολάριο μέσο-μακρό πρόθεσμα ανατιμάται σε σχέση με το ευρώ ή το ευρώ υποτιμάται σε σχέση με το δολάριο. Το πόσο θα υποτιμηθεί το ευρώ σε σχέση με το δολάριο ή θα ανατιμηθεί το δολάριο σε σχέση με το ευρώ, εξαρτάται από τον ρυθμό που θα επιβραδύνει την ποσοτική χαλάρωση (QE) η FED και θα εφαρμόζει (αν εφαρμόζει) νομισματική πολιτική ποσοτικής χαλάρωσης (QE) η ΕΚΤ. Όμως όλος αυτός ο προαναφερόμενος νομισματικός κύκλος έχει ένα ακόμα θύμα.

Το κινεζικό εθνικό νόμισμα, το ρεμίμπι, που είναι σταθερά συνδεδεμένο με το δολάριο θα ακολουθήσει την μοίρα του δολαρίου. Θα ανατιμηθεί δηλαδή έναντι του ευρώ η πιο πρακτικά τα κινέζικα προϊόντα θα γίνουν ακριβότερα στην Ευρώπη. Άρα ακόμα μεγαλύτερη μείωση λόγω υψηλής τιμής των κινεζικών εξαγωγών. Άρα ακόμη μεγαλύτερη μείωση της κινέζικης παραγωγής. Άρα ακόμη μεγαλύτερη επιβράδυνση του ρυθμού ανάπτυξης.

Κάπως έτσι είναι τα πράγματα. Μείωση όμως του ρυθμού ανάπτυξης σημαίνει αύξηση του τραπεζικού ρίσκου για τις δανεισμένες κινέζικες επιχειρήσεις που βλέπουν τις πωλήσεις τους να μειώνονται, άρα να έχουν πρόβλημα στην αποπληρωμή του τραπεζικού δανεισμού. Γι’ αυτό ακριβώς τον λόγο οι κινεζικές εμπορικές τράπεζες αύξησαν τα επιτόκια. Τα αποτελέσματα τα είδαμε όλοι. Βούλιαξε το χρηματιστήριο της Σαγκάης, γιατί πέρα από τα προαναφερόμενα η αύξηση των επιτοκίων σημαίνει και πρόβλημα στον δανεισμό της μεσαίας τάξης. Φαύλος κύκλος.

Στην Ελλάδα ασχολούμαστε με τον ανασχηματισμό της δικομματικής φιλομνημονιακής συγκυβέρνησης. Τα οικονομικά ζητήματα τα έχουμε αφήσει στην τρόικα και τους υπόλοιπους δανειστές. Άραγε ποιες θα είναι οι επιπτώσεις των εξελίξεων στην Κινεζική Οικονομία στην ετοιμόρροπη Ελλάδα; Κάνεις δεν ασχολείται. Πιστέψτε όμως την στήλη. Εάν δεν ηρεμήσει η κατάσταση, οι επιπτώσεις στην Ελλάδα θα είναι φοβερές και τρομερές.

Στην ανέμελη καλοκαιρινή και μνημονιακή Ελλάδα. Οι νέο-ΠΑΣΟΚοι ξέχασαν τον Ανδρέα Παπανδρέου, τον άνθρωπο που τους πήρε από τον στάβλο και τους έμαθε να ζουν και να κοιμούνται σε σπίτι, σε κρεβάτι και ασχολούνται με το ποιος θα γίνει υπουργός. Και οι ΝΔκράτες έχουν αγωνία για το αν θα μπει ο Άδωνις στην κυβέρνηση ώστε να εκφραστεί η γνήσια δεξιά άποψη.

Εδώ καράβια χάνονται και το μ@#^! χτενίζεται!