Σάββατο 5 Ιανουαρίου 2013

ΝΑΥΠΗΓΙΚΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ Αγώνας για ναυπηγεία στην υπηρεσία του λαού


Συσσίτια, διακοπές ρεύματος, φτώχεια, εξαθλίωση είναι ό,τι βιώνουν αυτήν την περίοδο οικογένειες εργαζομένων στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, Ελευσίνας, στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, συνολικά στη ναυπηγική βιομηχανία της χώρας.Οι εργαζόμενοι των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά είναι απλήρωτοι από τις 18 του Απρίλη 2012. Από τότε δηλαδή που η εργοδοσία επέβαλε σε βάρος τους το μέτρο της εκ περιτροπής εργασίας με ...4 μεροκάματα το μήνα! Παραμονή Πρωτοχρονιάς, μετά από κινητοποιήσεις και 9 μήνες χωρίς μισθό, τους πέταξαν το ψίχουλο των 1.000 ευρώ.

Οι εργαζόμενοι των Ναυπηγείων Ελευσίνας από το 2010 πληρώνονται με έναντι ύψους το πολύ 50 ευρώ τη βδομάδα. Ανήμερα της Πρωτοχρονιάς η εργοδοσία τους κατέβαλε αντί για Δώρο Χριστουγέννων, 300 ευρώ. Οι εργαζόμενοι της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης έχουν να δουν μεροκάματο από το 2008!
Η ζοφερή κατάσταση, που βιώνουν οι εργαζόμενοι των ναυπηγείων, δεν αποτελεί κεραυνό σε καθαρό ουρανό. Είναι το αποτέλεσμα μιας πολύ συγκεκριμένης φιλομονοπωλιακής πολιτικής και συγκεκριμένου καταμερισμού στα πλαίσια της ΕΕ, μιας πολιτικής που απέβλεπε στη συγκέντρωση του έργου των ναυπηγείων σε μικρές, σε σχέση με το παρελθόν, μονάδες που θα ασχολούνταν κύρια με επισκευαστικές εργασίες. Μια βάρβαρη πολιτική καταστροφής παραγωγικών δυνάμεων, που ακολούθησαν συστηματικά όλες οι κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών, μαζί και η συγκυβέρνηση. Μιλάμε για μια πολιτική, της οποίας κύριο χαρακτηριστικό είναι η πάση θυσία ικανοποίηση των συμφερόντων των μονοπωλίων, των εφοπλιστών, συνολικά του μεγάλου κεφαλαίου, με την ταυτόχρονη ένταση του βαθμού εκμετάλλευσης των εργαζομένων, το τσάκισμα της εργατικής τάξης συνολικά του λαού, ρημάζοντας τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας. Αυτή ακριβώς είναι η πορεία της ναυπηγικής βιομηχανίας. Ενα απίστευτο φαγοπότι δισεκατομμυρίων ευρώ για τους μονοπωλιακούς ομίλους, το ξεπάστρεμα χιλιάδων θέσεων εργασίας, απανωτά ισχυρά χτυπήματα στα εργασιακά δικαιώματα των εναπομεινάντων εργαζομένων, σταδιακό ξεχαρβάλωμα των ναυπηγείων, συρρίκνωση και πλιάτσικο.
Οσο για τον «ενιαίο φορέα» που γίνεται λόγος από τη συγκυβέρνηση και διεκδικούν οι σημερινοί ιδιοκτήτες των ναυπηγείων, πρόκειται για συγχώνευση των ναυπηγείων. Ο «καυγάς» είναι για το ποιος από τους επιχειρηματικούς ομίλους που λυμαίνονται σήμερα τα ναυπηγεία θα έχει το «πάνω χέρι» και είναι βέβαιο ότι η συγχώνευση αυτή θα συνοδευτεί με παραπέρα δραστική συρρίκνωση των θέσεων εργασίας και επιβολή εργασιακών σχέσεων τύπου Κίνας.
Τα ναυπηγεία της χώρας ιδιωτικοποιήθηκαν με βάση την 7η Οδηγία ΕΕ στη διαμόρφωση της οποίας συνέβαλαν ως κυβερνήσεις το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ και στηρίζουν τα κόμματα που υποκλίνονται στον ευρωμονόδρομο όπως ο ΣΥΡΙΖΑ. Η 7η Κοινοτική Οδηγία, στα πλαίσια του διεθνούς καταμερισμού με γνώμονα τα συμφέροντα των μονοπωλίων, του εφοπλιστικού κεφαλαίου, επέβαλε τη 10ετία του '90 την ιδιωτικοποίηση ή το κλείσιμο των ελληνικών ναυπηγείων. Οι ναυπηγικές βιομηχανίες της χώρας από τις μεγαλύτερες μονάδες της Ευρώπης, όπως τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, με τρομακτικές παραγωγικές δυνατότητες, παραδόθηκαν στους ιδιώτες, για να «γλιτώσουν» δήθεν από το «λουκέτο», και με μεγάλη «προίκα». Ενα «έγκλημα» που συνοδεύτηκε με χοντρά ψέματα σε βάρος των εργαζομένων. Ψέματα όχι μόνο από τις κυβερνήσεις, αλλά και τον εργοδοτικό, κυβερνητικό συνδικαλισμό, τις παρατάξεις ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ στα σωματεία των ναυπηγείων - που έχουν στηρίξει και εξακολουθούν να στηρίζουν με κάθε τρόπο και μέσο την αντιλαϊκή πολιτική. Παρουσίαζαν τους επιχειρηματίες ως «σωτήρες» που θα έφερναν «ανάπτυξη» και οι εργαζόμενοι θα «έτρωγαν» με «χρυσά κουτάλια».
Πλιάτσικο χωρίς προηγούμενο
Το ΠΑΣΟΚ ως κυβέρνηση το 2001 παρέδωσε τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά στη γερμανική πολυεθνική «HDW», έναντι μόλις 1,5 δισ. δραχμών, η οποία στη συνέχεια απορροφήθηκε από την επίσης γερμανική πολυεθνική «Thyssen Krupp», ενώ όταν πωλήθηκε το ναυπηγείο ήδη «έτρεχαν» παραγγελίες του Πολεμικού Ναυτικού άνω του 1,3 τρισ. δραχμών. Σύμφωνα με το κείμενο πρόσκλησης εκδήλωσης ενδιαφέροντος, η πολυεθνική παρέλαβε «το μεγαλύτερο σε δυναμικότητα ναυπηγείο στην Ελλάδα και στην Ανατολική Μεσόγειο». Με δυνατότητες σε νέες κατασκευές πολεμικών πλοίων επιφανείας και υποβρυχίων, επιβατηγών και άλλων τύπων πλοίων, σε επισκευές και μετασκευές πλοίων, βιομηχανικές μεταλλικές κατασκευές και επισκευές αμαξοστοιχιών. Με εγκαταστάσεις 832 στρεμμάτων, που περιλαμβάνουν 3 πλωτές δεξαμενές χωρητικότητας 30.000, 37.000 και 60.000 DWT, καθώς και δύο μόνιμες δεξαμενές χωρητικότητας 250.000 και 500.000 DWT, «με την τελευταία, όπως αναφερόταν στην πρόσκληση να αποτελεί μία από τις τέσσερις που κατασκευάστηκαν ποτέ στην Ευρώπη».
Η «Thyssen» πούλησε τη δεξαμενή των 60.000 τόνων σε ναυπηγείο στην Τουρκία, πούλησε το λιμάνι, μεταβίβασε το 2009 το τμήμα τροχαίου υλικού σε μία εταιρεία - «φάντασμα», με αποτέλεσμα να κλείσει και οι 160 εργαζόμενοι του τμήματος να είναι από τότε απλήρωτοι. Το 2010 στη Βουλή, με τις ψήφους των ΠΑΣΟΚ, ΛΑ.Ο.Σ. με τη στήριξη της ΝΔ, μεταβιβάστηκε το 75% των μετοχών του ναυπηγείου στο αραβικό μονοπώλιο «ADM» (το υπόλοιπο παρέμεινε στην «Thyssen») και έκλεισε το εμπορικό τμήμα του ναυπηγείου για 15 χρόνια, επικυρώνοντας απόφαση της ΕΕ που εκδόθηκε με πρόσχημα κρατικές ενισχύσεις στο ναυπηγείο την περίοδο του 1996.
Τα δύο μονοπώλια μέχρι τώρα έχουν τσεπώσει 2,3 δισ. ευρώ από τα εξοπλιστικά προγράμματα του Πολεμικού Ναυτικού και από τα 4 υποβρύχια συν δύο (πρόγραμμα αξίας 4 δισ. ευρώ), που είναι το εξοπλιστικό πρόγραμμα, έχουν παραδώσει ένα υποβρύχιο που γέρνει.
Από τους 2.000 περίπου εργαζόμενους που δούλευαν εκεί όταν ιδιωτικοποιήθηκε το ναυπηγείο, σήμερα είναι 1.000. Τα αραβογερμανικά μονοπώλια εδώ και 9 μήνες έχουν επιβάλει σε βάρος των εργαζομένων το μέτρο της εκ περιτροπής εργασίας και αναμένεται να ανακοινωθεί από την εταιρεία η παράταση του μέτρου αυτού για άλλους τρεις μήνες. Ταυτόχρονα, βρίσκεται σε εξέλιξη και η διαδικασία εκποίησης του εμπορικού τμήματος. Ο πρώτος διαγωνισμός έχει αποβεί «άκαρπος» και όπως διαρρέεται αναμένεται να εκποιηθεί κομμάτι - κομμάτι αρχίζοντας από τις δεξαμενές του.
Εκαναν τα ναυπηγεία καρνάγια
Το δεύτερο σε μέγεθος ναυπηγείο της χώρας τα Ναυπηγεία Ελευσίνας πουλήθηκαν από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ το 1997 στον επιχειρηματία Ν. Ταβουλάρη με τίμημα 30 δισ. δραχμές, το οποίο ακόμα ξεπληρώνει. Πήρε, μία καθετοποιημένη βιομηχανία που διέθετε τρεις δεξαμενές, με δυνατότητα αυτόματης μεταφοράς σχεδίων μέσω ηλεκτρονικών υπολογιστών στα μηχανήματα κοπής, με ελασματουργεία με αυτόματες μηχανές κοπής, συγκρότημα αμμοβολής - βαφής ελασμάτων που εξυπηρετούνταν από μαγνητογέφυρα, συγκρότημα για κατασκευή τροχαίου υλικού, με δυνατότητα κατασκευής σκαφών του Πολεμικού Ναυτικού και προίκα 25 δισ. δρχ. εξασφαλισμένες παραγγελίες του Πολεμικού Ναυτικού. Πήρε επίσης 7 δισ. δρχ. επιδότηση και 7 δισ. δάνειο για επενδύσεις, που κανείς δεν είδε. Εχει πουλήσει δύο μεγάλα οικόπεδα του ναυπηγείου στην εταιρεία επίπλων ΣΑΤΟ. Από τις δεξαμενές, ο Ταβουλάρης τη μία νοίκιασε σε ιδιώτη και την μεγαλύτερη, αφού την άφησε να βουλιάξει, ακόμα δεν την επισκεύασε. Από τους 1.500 περίπου εργαζόμενους έχουν απομείνει περίπου 700. Από το 2010, ο Ταβουλάρης τους πληρώνει με έναντι και έχει θέσει το ναυπηγείο σε διαδικασία πτώχευσης σύμφωνα με το άρθρο 99. Το τελικό δικαστήριο αναμένεται τον Φλεβάρη. Ο ίδιος παρέλαβε και το τρίτο σε μέγεθος ναυπηγείο της χώρας, αυτό στο Νεώριο της Σύρου, και από 1.200 εργαζόμενους σήμερα έχει απομείνει μία ομάδα περίπου 120 εργαζομένων, που επίσης πληρώνονται με έναντι.
Υπάρχει μέλλον
Στην ανακοίνωση της Αχτίδας Μετάλλου της Κομματικής Οργάνωσης Αττικής του ΚΚΕ επισημαίνεται: «Η Ελλάδα έχει όλες τις προϋποθέσεις, αλλά και την ανάγκη για την ανάπτυξη ναυπηγοεπισκευαστικής βιομηχανίας. Εχει ειδικευμένους και έμπειρους τεχνίτες, έχει σημαντικές υποδομές (παρά τη χρόνια απαξίωσή τους) που μπορούν να εκσυγχρονιστούν, έχει τη δυνατότητα για παροχή χάλυβα και αλουμινίου από την εγχώρια μεταλλοβιομηχανία. Την ίδια στιγμή, η χώρα έχει αυξημένες ανάγκες για σύγχρονη, τακτική, φτηνή και ασφαλή ακτοπλοΐα καθώς και ανάγκη για τη διατήρηση πολεμικού στόλου για την προστασία των κυριαρχικών δικαιωμάτων της.
Τα ναυπηγεία, τα εργοστάσια, γενικά τα μέσα παραγωγής μπορούν, αν τεθούν στην υπηρεσία του λαού, να βελτιώσουν τη ζωή του, να αυξήσουν το πλούτο του, να εξασφαλίσουν δουλειά για όλους. Οι εργάτες πρέπει να πάρουν τα ναυπηγεία, τα πλοία, τα εργοστάσια, γενικά τα βασικά και συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής από τα χέρια των καπιταλιστών και να τα μετατρέψουν σε λαϊκή - κοινωνική ιδιοκτησία. Κριτήριο της παραγωγής να γίνει η ικανοποίηση των διευρυνόμενων λαϊκών αναγκών αντί του καπιταλιστικού κέρδους. Η καπιταλιστική ανάπτυξη, το συμφέρον των μονοπωλίων δεν είναι μονόδρομος. Υπάρχει και άλλος δρόμος, ο δρόμος της λαϊκής οικονομίας».
«Μόνο στα πλαίσια της λαϊκής οικονομίας - συνεχίζει - μπορεί να υπάρξει ενιαίο κεντρικό σχέδιο για τη λειτουργία, συντήρηση, ανάπτυξη όλων των χώρων ναυπηγοεπισκευής και των ναυπηγείων στην Ελλάδα. Σε αυτά τα πλαίσια θα γίνεται και κεντρικός προγραμματισμός για τις ναυπηγήσεις και επισκευές. Ο κεντρικός σχεδιασμός της ναυπηγοεπισκευαστικής βιομηχανίας θα γίνεται από Δημόσιο Ενιαίο Φορέα», όργανο σχεδιασμού και ελέγχου των εργατών».
Καλεί τους εργαζόμενους του κλάδου να πάρουν τη θέση τους «στην πάλη για την ανατροπή αυτής της πολιτικής. Στο δρόμο της συγκρότησης του Λαϊκού Μετώπου, της κοινωνικής συμμαχίας της εργατικής τάξης με τα άλλα λαϊκά στρώματα, τους μικρούς επαγγελματίες, εμπόρους, βιοτέχνες, τη φτωχή αγροτιά, τις γυναίκες, τη νεολαία. Η Λαϊκή Συμμαχία θα βάλει σαν στόχο όχι μόνο την ανατροπή αυτής ή της επόμενης κυβέρνησης αλλά την ανατροπή συνολικά της πολιτικής των μονοπωλίων και των κομμάτων που την υπηρετούν. Στη θέση της δικτατορίας των μονοπωλίων να βάλουμε τη δική μας λαϊκή εξουσία, στη θέση του κέρδους να βάλουμε τις δικές μας ανάγκες».

Αθηνά ΖΥΜΑΡΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Powered By Blogger