Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2012

Ομιλία Γ. Λούμα, Γραμματέα Ν.Ε. Μαγνησίας του ΚΚΕ Στη συγκέντρωση του ΚΚΕ (Πέμπτη 4 /10 / 2012 – Πλ. Πανεπιστημίου)




Εργάτες, επαγγελματοβιοτέχνες, άνεργοι,
Συνταξιούχοι, νέοι και νέες,
Φίλες και φίλοι,

Το προσχέδιο του προϋπολογισμού που κατατίθεται στη Βουλή αποτελεί ουσιαστικά την τροχιοδεικτική βολή για το τι θα ακολουθήσει, αφού σ’ αυτό περιέχεται μεγάλο μέρος των περικοπών που σχεδιάζονται για την επόμενη διετία σε μισθούς, συντάξεις, κοινωνικά επιδόματα, δαπάνες για Υγεία - Πρόνοια, βουλιάζοντας τη λαϊκή οικογένεια βαθύτερα στη φτώχεια.

Στον ίδιο προϋπολογισμό, συγκυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ και τρόικα, έχουν συμφωνήσει και έχουν προβλέψει έσοδα εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ μόνο για το 2013 από ένα νέο κύμα φοροαφαίμαξης του λαού, ταυτόχρονα με την παραπέρα φοροαπαλλαγή του κεφαλαίου, στο όνομα του να ενθαρρυνθούν οι επενδύσεις.

Το προσχέδιο του προϋπολογισμού είναι η πρόγευση για το τι θα ακολουθήσει για τα χειρότερα που περιμένουν το λαό, αν τώρα δεν πάρει την υπόθεση στα χέρια του. Αλλά είναι και αποκαλυπτικό για τις επιδιώξεις τους, δεν θα αφήσουν τίποτα όρθιο.

Γιατί τις επόμενες μέρες μπαίνει στη Βουλή, το «μνημόνιο – φωτιά»
το νέο πακέτο μέτρων που κατασκευασμένο από τη συγκυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου – Κουβέλη από κοινού με την ΕΕ, το ΔΝΤ, ντόπια και ξένα μονοπώλια.

Κι αυτό το νέο πακέτο μέτρων που μπαίνει στη βουλή ισοδυναμεί κυριολεκτικά με ένα κοινοβουλευτικό, πολιτικό, πραξικόπημα σε βάρος της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού, των εργαζομένων, των ανέργων, των συνταξιούχων, των γυναικών και της νεολαίας.

         Το κεφάλαιο, οι επιχειρηματικοί όμιλοι κλιμακώνουν την επίθεσή τους.
         Να μην επιτρέψουμε να καταδικαστούν οι οικογένειές μας, τα παιδιά μας στην πείνα και την εξαθλίωση. Να μην αφήσουμε τους ηλικιωμένους ανήμπορους και καταδικασμένους να πεθάνουν στο δρόμο γιατί δεν μπορούν να έχουν φάρμακα – περίθαλψη.

         Να βγάλουμε συμπέρασμα αγαπητοί φίλοι και σύντροφοι.
         Τα μνημόνια και τα μέτρα που έχουν αργάσει το πετσί μας τα τελευταία χρόνια, τα έχει ανάγκη το κεφάλαιο, στην Ελλάδα και στην Ευρώπη.

         Δεν τα επιβάλλει καμιά τρόικα, δεν υπαγορεύονται από καμιά ανάγκη εξυπηρέτησης του χρέους και των ελλειμμάτων. 

         Τα μέτρα αυτά, με την όποια εκδοχή διαχείρισης κι αν επιλεγεί, είναι αναγκαία για το κεφάλαιο, τις μεγάλες επιχειρήσεις, για να ανταποκριθούν στην καπιταλιστική κρίση και τις ανάγκες ανταγωνισμού μεταξύ τους.
Μέσα στην καπιταλιστική κρίση τα μονοπώλια μπορούν να σταθούν όρθια, κάνοντας πιο φτηνή την εργατική δύναμη, ρίχνοντας στον καιάδα όλα τα δικαιώματα της εργατικής – λαϊκής οικογένειας.
         Πρέπει να γίνει καθαρό !
Για να ανασάνουμε εμείς πρέπει να κλονίσουμε την κυριαρχία των επιχειρηματικών ομίλων.
Ή ΕΜΕΙΣ ή ΑΥΤΟΙ ! ΜΕΣΗ ΛΥΣΗ δεν υπάρχει !

Αγαπητοί σύντροφοι και φίλοι,

Το ΚΚΕ είναι η μόνη πολιτική δύναμη που εδώ και αρκετό καιρό προειδοποιεί ότι το βαρέλι της αντιλαϊκής πολιτικής δεν έχει πάτο, το ένα μνημόνιο θα έρχεται μετά το άλλο, το νέο μέτρο θα είναι συνέχεια, θα συμπληρώνει και θα είναι πιο βάρβαρο από το προηγούμενο.

         Σήμερα δίνεται μια μεγάλη ευκαιρία να ξεσηκωθεί ο λαός, να καθυστερήσει, να παρεμποδίσει κι απ’ την άλλη δίνεται και μια μεγάλη ευκαιρία στους εργαζόμενους να στηρίξουν την πρόταση νόμου που κάνει το ΚΚΕ για την καταψήφιση του μνημονίου και των δανειακών συμβάσεων, που έρχεται στη βουλή για συζήτηση.
Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα. Αντιπαλεύουμε τα μέτρα διεκδικούμε καταψήφιση του μνημονίου. Από ‘δω πρέπει να αρχίσει η μεγάλη αντεπίθεση.

         Αλλά προσέξτε.
         Πάντα μια καταιγίδα αντεργατικών μέτρων πάει χέρι - χέρι με έναν τυφώνα αισχρής προπαγάνδας, ψέματος και απάτης. Με την τρομοκρατία, τις συκοφαντίες για κλάδους που αγωνίζονται, με τον αντικομμουνισμό, θέλουν να επιβάλουν σιωπή νεκροταφείου.
         Αστικά ΜΜΕ, οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι κονδυλοφόροι και σχολιαστές, οι μηχανισμοί τους, πασχίζουν από το πρωί έως το βράδυ για ένα και μόνο ζήτημα. Τη συναίνεση, την αποδοχή της βαρβαρότητας στο όνομα της σωτηρίας της χώρας, της δήθεν ανάπτυξης που βρίσκεται «προ των πυλών». 
         Αλήθεια, όμως, στην Ελλάδα δεν υπήρξε ανάπτυξη όλα αυτά τα χρόνια, όπως την εννοούν αυτοί, καπιταλιστική ανάπτυξη ; Τότε σε ποια χώρα θησαύρισαν, με τον ιδρώτα των ελλήνων εργαζομένων, οι Λάτσηδες, οι Βαρδινογιάννηδες, οι Μυτιληναίοι, οι Στασινοπουλαίοι και Αγγελοπουλαίοι, ο Σάλας, ο Βγενόπουλος και μια σειρά άλλοι επιχειρηματίες.
         Από πού βγήκαν εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ για τις καταθέσεις της Ελβετίας και αλλού, για επενδύσεις και επέκταση των ελλήνων καπιταλιστών σε άλλες χώρες, για να είναι οι έλληνες εφοπλιστές 1η δύναμη στον κόσμο, για να αποκτηθούν περιουσιακά στοιχεία εκτός της χώρας,
         à αν όχι από την υπεραξία της εργατικής δύναμης ελλήνων εργατών ;         
Πολλοί ήταν αυτοί που μας αντέκρουαν και μας λοιδορούσαν όταν λέγαμε, και μόνο το ΚΚΕ το υποστήριζε αυτό, ότι τα 600 δις. που έχουν οι μεγάλοι επιχειρηματίες και οι υπηρέτες τους στην Ελβετία, είναι μόνο ένα μικρό μέρος του πλούτου που έχουν αρπάξει από το λαό.      
Τώρα αντί να κάνουν τους τιμητές ή να παριστάνουν τους έκπληκτους, καλύτερα θα ήταν να καταπιούν τη γλώσσα τους.
         Η καπιταλιστική κερδοφορία και η εξαγωγή κεφαλαίων έστω κι αν έγινε τηρώντας  τους νόμους του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και της ΕΕ είναι επονείδιστη και παράνομη για τους εργαζομένους και έχουν δικαίωμα να μάθουν όλη την αλήθεια και κυρίως να βάλουν τέρμα στις θυσίες και στην εκμετάλλευση τους.
         Φίλοι και σύντροφοι,
Όλη τους η φροντίδα λοιπόν είναι να μη διαταραχτεί η καπιταλιστική τάξη πραγμάτων στη χώρα. Και σ΄αυτό δεν βάζουν πλάτη μόνο η συγκυβέρνηση, τα παπαγαλάκια τους και τα επιτελεία της ΕΕ και του ΔΝΤ αλλά και οι «αντιμνημονιακοί χώροι» της αντιπολίτευσης, πρώτα και κύρια οι του ΣΥΡΙΖΑ που ήδη προβάρουν τα κυβερνητικά κοστουμάκια για την εναλλαγή στη διαχείριση της κρίσης και τη σωτηρία του συστήματος.
         Το ένα κομμάτι της κυβερνώσας αριστεράς, η ΔΗΜΑΡ κι ο Κουβέλης, ήδη πασχίζει «από τα μέσα» ενώ το δεύτερο, ο ΣΥΡΙΖΑ κι ο Τσίπρας που βεβαιώνει σε όλους τους τόνους ότι αυτός έχει  τη μόνη πραγματικά ευρωπαϊκή λύση αλλά και την διαπραγματευτική ικανότητα κινούνται στην ίδια κατεύθυνση. Κοινός παρονομαστής τους, οι όρκοι πίστης στη λυκοσυμμαχία της ΕΕ και η διαβεβαίωση στους καπιταλιστές ότι θα κάνουν ό,τι περνάει απ’ το χέρι τους για να μην αμφισβητηθεί η εξουσία του κεφαλαίου.
Διαφορά τους είναι ότι η συγκυβέρνηση σήμερα κρατάει το μαστίγιο και ο ΣΥΡΙΖΑ το καρότο !
 Έχουν όμως διαφορές και ως προς τις προτεραιότητες, ανάλογα από ποια θέση βρίσκεται ο καθένας κι απ’ τα ιδιαίτερα οικονομικά συμφέροντα που εκπροσωπούν.

         Φίλοι και σύντροφοι,
Στο πραγματικό δίλημμα «με τα μονοπώλια ή με το λαό», μόνο το ΚΚΕ με συνέπεια στέκεται στο πλευρό του λαού με πράξεις, όχι με παχιά λόγια.
Κι απ’ αυτό το βήμα, και σήμερα, και σε ολόκληρη τη χώρα, καλούμε το λαό να αποδοκιμάσει μαζικά και να αντιπαλέψει τα βάρβαρα μέτρα που η κυβέρνηση του κεφαλαίου και η τρόικα φέρνουν άμεσα για ψήφιση στη Βουλή.
Να στηρίξει το εργατικό - λαϊκό κίνημα την πρόταση νόμου που κατέθεσε το ΚΚΕ, με την οποία ζητάει την κατάργηση των μνημονίων, των δανειακών συμβάσεων, των εφαρμοστικών νόμων και του μεσοπρόθεσμου.
Τα μνημόνια των καπιταλιστών, της ΕΕ και του ΔΝΤ θα τα ανατρέψει η οργανωμένη – μαζική – πολιτική πάλη της εργατικής τάξης, του εργαζόμενου λαού και όχι τα κόμματα της πλουτοκρατίας.
Η στήριξη της πρότασης νόμου του ΚΚΕ αποτελεί προϋπόθεση σήμερα για να ανακουφιστεί ο λαός από τα δεινά που του φορτώνει η αστική διαχείριση της κρίσης. Είναι, ταυτόχρονα, κρίκος που μπορεί να δώσει ώθηση στην πάλη του λαού, στη ριζοσπαστικοποίηση και πολιτικοποίηση των αγώνων, ενάντια στη στρατηγική των μονοπωλίων και των κομμάτων του.
         Και υπάρχουν ριζοσπαστικές δυνάμεις μέσα στο κίνημα, ανεξάρτητα από την υποχώρηση που έγινε στις 17 Ιούνη και το αρνητικό για το λαό εκλογικό αποτέλεσμα, που αντικειμενικά καθυστερεί την ανάγκη ανασυγκρότησης και αντεπίθεσης του κινήματος.
Αλλά πάρτε να δείτε την απεργία της προηγούμενης βδομάδας. Δόθηκε με αποφασιστικότητα και τα αποτελέσματα της είναι καλά, ενθαρρυντικά. Χιλιάδες απεργοί στο Βόλο, δεκάδες χιλιάδες σε ολόκληρη την Ελλάδα, πορεύτηκαν με τα πανό των ταξικών τους σωματείων,  κάτω από τις σημαίες του ΠΑΜΕ, της Π.Α.Σ.Ε.Β.Ε., του ΜΑΣ, της ΟΓΕ.
Έγινε το πρώτο βήμα, κερδήθηκε μια μάχη, τραβάμε μπροστά !
Από σήμερα, από χτες, πρέπει να προετοιμαστούμε για άλλη μια απάντηση, με απεργιακή κινητοποίηση τη μέρα ανακοίνωσης των μέτρων.
Να στήσουμε εργατικό – λαϊκό μπλόκο στα μέτρα.
Μην ακούτε τα ψέματα των καπιταλιστών και των υπαλλήλων τους.
Η αντεργατική επίθεση μπορεί να απαντηθεί μόνο με μαζικοποίηση της πάλης, την κλιμάκωσή της με ξεκάθαρους ταξικούς στόχους, με πλατιά συσπείρωση, για να μην περάσουν τα μέτρα,
Κλιμακώνουμε τον αγώνα μας, παίρνουμε αποφάσεις για Απεργία.
Συνεχίζουμε με σωματεία, συλλόγους, σε Λαϊκές  Επιτροπές και άλλους φορείς των αυτοαπασχολούμενων- εμπόρων - επαγγελματοβιοτεχνών, στους χώρους της νεολαίας και των γυναικών πολλαπλασιάζοντας τα ποιοτικά βήματα που μετρήσαμε στην προηγούμενη απεργιακή μάχη
         Να γίνει σε κάθε εργαζόμενο καθαρό ότι η σιωπή, η μοιρολατρία δεν οδηγούν πουθενά. Αντίθετα τους βολεύει, παρουσιάζουν τη σιωπή ως συμφωνία, στήριξη στη βαρβαρότητα που νομοθετούν. 
Γιατί ξέρουν τη δύναμη του οργανωμένου, ταξικού αγώνα. Γιατί γνωρίζουν ότι εμείς είμαστε οι πιο δυνατοί, είμαστε οι πολλοί που υποφέρουμε, ότι μπορούμε να τους σταματήσουμε.
Ο δρόμος της σωτηρίας του λαού είναι η οργάνωση παντού, σε όλους τους χώρους δουλειάς, τις γειτονιές. Να πολλαπλασιάζονται κάθε μέρα οι αποφάσεις για απεργία μέσα από συλλογικές συζητήσεις, συνελεύσεις στους χώρους δουλειάς, για να ξεπερνιέται ο φόβος, να σπάει η τρομοκρατία.
         Το σύνθημα του οργανωμένου αγώνα να διαπεράσει κάθε εργάτη, και κάθε εργάτης να παίρνει και ευθύνη στην απόφαση και στην οργάνωση της δράσης.
         Ναι, το κύριο σήμερα είναι να παρεμποδίσουμε, να καθυστερήσουμε. Να υιοθετούνται προωθημένα αιτήματα και ανεβασμένες μορφές, να φέρνουν αποτελέσματα σε όφελος του λαού.
Όμως για να πάμε μπροστά απαιτείται
> το εργατικό και λαϊκό κίνημα να απαντήσει αποφασιστικά στο ζήτημα της αποδέσμευσης της Ελλάδας από την ΕΕ, της κοινωνικοποίησης του πλούτου και των μέσων παραγωγής,
> ο λαός χρειάζεται να πιστέψει στη δύναμη του για να γίνει αφεντικό στον πλούτο που παράγει, να παλέψει για λαϊκή ευημερία, μακριά από τις όποιες μορφές διαχείρισης της κρίσης.
Αυτό σημαίνει ότι η εργατική τάξη με τους συμμάχους της, τα λαϊκά στρώματα της πόλης και της υπαίθρου, παίρνουν την εξουσία στα χέρια τους, σχεδιάζουν και οικοδομούν μια κοινωνία απαλλαγμένη από τη βαρβαρότητα του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής.
Δεν έχουμε αυταπάτες, αυτός ο δρόμος θα είναι μακρύς. Αυτή η κατεύθυνση έχει και τις δυσκολίες της που όμως είναι ασύγκριτα λιγότερες απ’ αυτές που αντιμετωπίζουν σήμερα οι λαϊκές οικογένειες κι απ’ αυτές που έρχονται.
Με την Εργατική - Λαϊκή Εξουσία, σχεδιασμένη οικονομία και ολόπλευρη αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας, με εργατικό και κοινωνικό έλεγχο. Κοινωνία απαλλαγμένη από τα παράσιτα που ληστεύουν τον ιδρώτα του ελληνικού λαού.
Ανανεώνουμε το ραντεβού μας για την απεργιακή κινητοποίηση, με την κατάθεση των μέτρων, συμβάλλοντας ο καθένας μας για ακόμη καλύτερα αποτελέσματα απ’ ό,τι στην προηγούμενη.
         ΚΑΜΙΑ ΘΥΣΙΑ για την Πλουτοκρατία
         Οι μόνες θυσίες που θα πιάσουν τόπο είναι αυτές που θα καταθέσουμε στο δρόμο του ταξικού ανυποχώρητου αγώνα, στη σύγκρουση με την πολιτική και την εξουσία των μονοπωλίων, τους διαχειριστές τους σε πολιτικό και συνδικαλιστικό  επίπεδο και με στόχο την ΑΝΑΤΡΟΠΗ τους.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Powered By Blogger