Κυριακή 8 Ιουλίου 2012

Πάνω απ΄όλα είμαι Νίκη Βόλου!

alt
Αύριο Δευτέρα στο Καλλιμάρμαρο Στάδιο ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας παρουσιάζει τη συναυλία-μαμούθ «Οι Άγγελοι ζουν ακόμη στη Μεσόγειο», επειδή όπως λέει ο ίδιος, «ζουν και στον Βορρά, αλλά είναι θαμμένοι στην... αιθαλομίχλη και δεν τους βλέπεις».
Την περασμένη Κυριακή το βράδυ ο Μαχαιρίτσας είδε τους κατά κάποιον τρόπο δικούς του αγγέλους: τους διεθνείς ποδοσφαιριστές Ισπανίας και Ιταλίας που έκλεισαν τη γιορτή της στρογγυλής θεάς στα γήπεδα Ουκρανίας και Πολωνίας.
 «Είδαμε ωραία μπάλα στο Euro. Είδαμε την Ιταλία να ρίχνει τη σφαλιάρα στη Γερμανία, το ευχαριστηθήκαμε και είδαμε στον τελικό έναν μεγάλο παίκτη όπως είναι ο Πίρλο να μην μπορεί να κάνει κάτι για να βοηθήσει την ομάδα του. Τι θα μπορούσε άλλωστε να κάνει όταν οι Ισπανοί είχαν τέσσερις-πέντε Πίρλο;» σχολιάζει ο Λαυρέντης, και δεν έχει και άδικο
Από τη Μαγνησία η καταγωγή του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα και διάλεξε μεταξύ της Νίκης και του Ολυμπιακού Βόλου την πρώτη. «Από τη στιγμή που ήμουν Νίκη Βόλου δεν θα μπορούσα να γίνω ποτέ Ολυμπιακός. Αφού τους έβλεπα και έβγαζα... σπυριά. Να σκεφτείς ότι ο πατέρας μου ήταν Ολυμπιακός και για να με κάνει... ομοϊδεάτη του με πήγε σε ένα παιχνίδι με τη Γουέστ Χαμ. Και εγώ έγινα Γουέστ Χαμ. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τον Μπόμπι Μουρ, με τα ξανθά του τα μαλλιά. Ηταν σαν Θεός για μένα τότε, σαν Αγγελος». Αλλά δεν τρελαίνεται με καμία ομάδα από το εξωτερικό. Μόνο με τον Παναθηναϊκό. «Δεν ξέρω αν σώνεται η οικονομική κατάσταση στην ομάδα μου και αν σωθεί, αλλά αν πάψει να υπάρχει Παναθηναϊκός θα πάψει να υπάρχει με μαθηματική ακρίβεια και ο Ολυμπιακός. Και τότε τι θα κάνουμε τις Κυριακές μας; Για μένα Κυριακή ίσον ποδόσφαιρο. Αθλητικά στην τη-λεόραση. Ετσι έμαθα από μικρός».
Ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας δεν είναι όμως... ακαδημαϊκός οπαδός του Παναθηναϊκού. Πηγαίνει γήπεδο, συχνά - πυκνά παίρνει και το διαρκείας του και τώρα συμμετέχει ενεργά (ιδρυτικό μέλος γαρ) στην Παναθηναϊκή Συμμαχία, βοηθώντας όσο μπορεί και στο επικοινωνιακό κομμάτι, όπως λέει ο ίδιος. «Δεν είναι κάτι τόσο φοβερό να δώσει ο κόσμος 150 ευρώ για κάτι που αγαπάει. Είναι 15 ποτά σε ένα μπαρ. Αν μπορείς να σώσεις ένα πράγμα που αγαπάς, είναι καλό. Κι ας είναι τόσο δύσκολες οι εποχές. Λες και δεν ξέρουμε ότι ο κόσμος δεν έχει να φάει.
Κάποιοι αυτό λένε. Αυτό τι σημαίνει όμως; Οτι αν δεν ασχοληθώ εγώ ή κάποιος άλλος με τον Παναθηναϊκό θα έχει να φάει ο κόσμος; Δηλαδή τι θέλουν, να μας τα κόψουν όλα; Να πεθάνουμε όλοι πριν την ώρα μας;»…
Εφ. Το ΒΗΜΑ (Απόσπασμα από συνέντευξη στον Γ.Σκίντσα)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Powered By Blogger