Τετάρτη 13 Ιουλίου 2011

Συνομωσία Πυρήνων της Φωτιάς-Ανάληψη ευθύνης για τον εμπρησμό 12 οχημάτων του Ο.Τ.Ε

Πως ξεκινάει το φως από ένα άστρο και χύνεται μέσα στη μάυρη αιωνιότητα κι οδοιποράει αθάνατο? Το άστρο πεθαίνει, μα το φως ποτέ του, τέτοια κι η κραυγή της ελευτεριάς." (Ν. Καζαντζάκης)

Τώρα, τώρα που το έδαφος είναι γόνιμο για να ανθήσει ο καρπός του ολέθρου. Η όξυνση της επαναστατικής βίας ενάντια στους δυνάστες των ζωών μας πρέπει να τεθεί πρώτη πρoταιρεόητα στους σχεδιασμούς των επαναστατικών δυνάμεων. Στο χέρι μας είναι η προσπάθεια διαχείρισης των τωρινών συνθηκών και η στεγανοποίηση των βαλβίδων αποσυμπίεσες που σε συνδυασμό με την οκνηρία, τον φόβο της καταστολής και τον αυθαίρετο αφορισμό της βίας αναπαράγει την αδράνεια βουλιάζοντας σε ένα βούρκο μικροσυμφερόντων. Με αιχμή του δόρατος την επαναστατική συνείδηση,  συνεχής πόλεμος για την οικοδόμηση του αυτόνομου υπαρξιακού-αξιακού μας κώδικα και την καταστροφή των κυρίαρχων κοινωνικών σχέσεων και της εξουσίας που εισβάλει σε κάθε πτυχή της καθημερινότητας μας.

Το χρέος του αναρχικού/επαναστατικού κινήματος είναι τεράστιο στην παρούσα συνθήκη καθώς όλο και περισσότερος κόσμος ριζοσπαστικοποιείται προς τα δύο άκρα. Το αναρχικό/επαναστατικό κίνημα δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να περιοριστεί στο να γίνει κοινωνικά αρεστό και αποδεκτό από όλους καθώς είναι πλέον ηλίου φαεινότερων ότι θα έρθει αντιμέτωπο με την αδιαφορία τον ωχαδερφισμό και την παραίτηση. Ο κίνδυνος αυτής της αποτυχίας έγκειται στην μόλυνση του κινήματος από το παράσιτο της αδράνειας το οποίο και θα φτωχύνει το κίνημα σε όλες του τις εκφάνσεις.

Θα μπορούσαμε να πούμε λοιπόν πως είμαστε περικυκλωμένοι από αόρατους εχθρούς αλλά και εν’ δυνάμει συντρόφους. Η συνεχής εξέλιξη της πολύμορφης επαναστατικής δράσης ας γίνει το εργαλείο που θα ρίξει τις μάσκες . Όταν παραταχθούμε πίσω από τις διαχωριστικές γραμμές δεν θα υπάρχουν άλλες δικαιολογίες, η πυροδότηση της κοινωνικής πόλωσης ως ένας βασικός στόχος εντός των επαναστατικών στρατηγικών είναι αναγκαία.

Ας τεθεί λοιπόν σαν στόχος η ριζοσπαστικοποίηση του αναρχικού/επαναστατικού χώρου προς την στρατηγική του αντάρτικου πόλης. Ο αναρχικός πρέπει να οργανώνεται και να δρα και μακριά από τα μάτια και τα αυτιά των μπάτσων στο οξυδερκές σκοτάδι της συνομωσίας. Οφείλει να ξεκαθαριστεί ότι η προτροπή αυτή δεν γίνεται αυθαίρετα και φετιχιστικά αλλά με γνώμονα την προώθηση της πολύμορφης επαναστατικής δράσης και των στρατηγικών αγώνα.

Ως οπαδοί λοιπόν της πολύμορφης επαναστατικής δράσης θεωρούμε το πεδίο του δρόμου και πιο συγκεκριμένα αυτό των πορειών ένα πεδίο πάνω στο οποίο μπορούμε να εργαστούμε, να εξελίξουμε και να διαχύσουμε την αντίληψη μας.
Οι πορείες αρχικά αποτελούν σημεία αντιπληροφόρησης, μοιράσματα κειμένων, τρικάκια, εγγραφή συνθημάτων και στένσιλ,  διακόπτουν την εύρυθμη λειτουργία της πόλης και διαδίδουν τα μηνύματα πολέμου. Ταυτόχρονα οι πορείες λειτουργούν και ως πεδίο διάχυσης της επαναστατικής βίας. Της βίας που σε πρώτο βαθμό τουλάχιστον δεν αντιπαρατίθεται στρατιωτικά με τους μηχανισμούς καταστολής ούτε μεταφέρει τη σύγκρουση στην ουτοπική σφαίρα της "τελικής μάχης". Η βία που ασκείται με πέτρες και μολότοφ από τις μειοψηφίες που αμφισβητούν έμπρακτα την εξουσία δημιουργούν το βίωμα της σύγκρουσης σε νέο κόσμο, ένα βίωμα το οποίο υπό προϋποθέσεις μπορεί να μετουσιωθεί στη συνέχεια σε επαναστατική συνείδηση. Η βία που ασκείται έχει ως στόχο να γίνει οικειοποιήσιμη από όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο. Μακριά από φετιχισμούς όμως του τύπου 'όποιος τα σπάει είναι δικός μας', το βίωμα της σύγκρουσης στο δρόμο ως πρώτο στάδιο συνειδητοποίησης του συμμετέχοντα είναι σημαντικό. Αντιστρέφοντας το κλισέ 'οι πορείες είναι για να νικάνε οι μπάτσοι' εμείς πιστεύουμε πως στις πορείες νικάει το βίωμα και η αλητεία.

Τονίζουμε λοιπόν πως δεν θα επιτεθούμε κάπου και κάποτε όταν οι ουρανοί βρέξουν συνείδηση και πλημυρίσει η γη επανάσταση. Θα επιλέξουμε την δράση τώρα και θα την αναγκάσουμε σε συνεχή επιθετική και ταυτόχρονα εξελικτική κίνηση στο χωροχρόνο. Θα προτιμήσουμε μία πιθανή αποστροφή της κοινωνίας από το να γίνουμε κομμάτι της μιζέριας και της αναβλητικότητας. Σαν επαναστάτες οφείλουμε δια του βήματος που προσφέρει η στοχευμένη επαναστατική δράση να διαχύσουμε την επαναστατική μας συνείδηση και της πρακτικές που την "συντροφεύουν" σε όλους όσους έχουν τα μάτια τους και τα αυτιά τους ανοιχτά για να δουν και να ακούσουν,  μακριά από υλικούς ευδαιμονισμούς, ψυχοαδιέξοδα, τηλεμαστούρες και υποτέλεια.

Συμφωνώντας αρχικά με την πρόταση της Ε.Ο Συνομωσία Πυρήνων της Φωτιάς 1ης περιόδου αποφασίσαμε να προωθήσουμε και να στηρίξουμε έμπρακτα την συνέχιση της. Πιο επικίνδυνη, απρόβλεπτη και χαοτική από ποτέ. Αντάρτικες μεθοδολογίες, υποδομές και τακτικές μάχης βρίσκονται είδη στο "εργαστήρι" της επαναστατικής εξέλιξης.
Και τώρα ένα ξεκάθαρο προσωπικό μήνυμα προς τα πουστράκια που είναι στην λίστα με τους "άμεσα ενδιαφερόμενους".<< Με την Συνομωσία δεν θα τελειώσετε έτσι εύκολα καριόλες, ούτε σήμερα, ούτε αύριο, ούτε όσο θα υπάρχουν αποφασισμένοι επαναστάτες έτοιμοι να σας συνθλίψουν τα κόκαλα.>>

Με μεγάλη μας χαρά χαιρετίζουμε το δίκτυο μαχητών από τις Επαναστατικές Ομάδες Διασποράς Τρόμου που αποφάσισε να εντάξει τις πολύτιμες υπηρεσίες του στην οργάνωση με τον βανδαλισμό τράπεζας και τους εμπρησμούς σε δημοτομπατσικά και στο αμάξι δημάρχου. Τους ανταποκρινόμαστε θερμά και τους απαντάμε, πάμε πάλι αυτή την φορά ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΑ.
Η 2η γενιά της Συνομωσίας είναι εδώ και εμείς παρόντες.
Ο Ναπολέοντας έλεγε ότι το μεγαλύτερο κακό που μπορεί να υποστεί ένα έθνος είναι εκείνο της μετατροπής του εδάφους του σε θέατρο πολέμου. Αυτόν ακριβώς τον μαινόμενο εμφύλιο επαναστατικό πόλεμο στο εσωτερικό της χώρας είναι που πρέπει να οξύνουμε στα άκρα. Όξυνση με κάθε μας όπλο και όχι με προσευχές έτσι αντιπαρατιθέμαστε στον εχθρό. Από την πέτρα μέχρι το πιστόλι και από αφίσες μέχρι τις απαλλοτριώσεις τροφίμων από τα ράφια των σούπερ μάρκετ.
Η μηχανή εξόντωσης των πολιτικών αντιπάλων του κράτους είναι σε full ισχύ. Πρέπει να κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας για να γίνουμε η άμμος στα γρανάζια της. Να είμαστε ένα μόνιμο κόστος στις αιχμαλωσίες επαναστατών με συνεχή πλήγματα στην κοινωνική ειρήνη και την δημόσια ζωή της χώρας.

Κάθε μέρα που περνά οι αντιφάσεις συγκρούονται, συνθέτονται, ωριμάζουν, μιλάνε. Οι επιθυμίες μας για ζωή που θα κυνηγά κάθε τι ελεύθερο εναντίων της ασχήμιας των εξουσιαστικών σχέσεων που υποτιμούν κάθε δημιουργική πτυχή μας, εναντίων της αντικειμενολαγνείας, ένα αποτέλεσμα των επίπλαστων καταναλωτικών ονείρων που προβάλλουν οι «διαφημιστές» του καπιταλισμού αλλά και της ανάγκης της νοσηρής πλειοψηφίας φίμωσης των συναισθηματικών κενών της.
Ο αρνητισμός πνίγεται στην παθητικότητα της οικουμένης ψάχνει διεξόδους, εκφράσεις, στόχους να ανθίσει, να εκπαιδευτεί, να επιτεθεί. Η σύνθεση-συλλογικοποιήση του στις αποσπασματικές εκδηλώσεις αντιδράσεις του συνόλου στην ζωή του χαρίζει δύναμη, ελεύθερες στιγμές, αυτοπραγμάτωση αλλά δεν επαρκούν. Οι παραστάσεις αυτές εκτονώνονται πριν καν αρχίσεις να εκφράζεσαι. Τελειώνουν πριν καν αρχίσεις να τις ζεις.

Η λαϊκή κυκλοθυμία, χωρίς να κάνει και κάποια ιδιαίτερη εμβάθυνση στα συναισθήματα που γεννιούνται από την χρόνια καταπίεση της, δίνει την θέση της μερικώς έμπρακτης, σπασμωδικής «αγανάκτησης» της στην ηλίαση των παραλιών. Η επαναστατική προοπτική απαιτεί συνέχεια, διάρκεια και οι λογικές της αναβολής για την «επόμενη σεζόν» δεν περιέχουν την υπόθεση μας.

Πιστοί λοιπόν στα επαναστατικά «κελεύσματα» αλλά και στους εαυτούς μας, πράττουμε το αυτονόητο: την συνέχιση του επαναστατικού πολέμου. Αναλαμβάνουμε λοιπόν την ευθύνη για τον εμπρησμό 12 οχημάτων του Ο.Τ.Ε που βρίσκονταν σε υπαίθριο πάρκινγκ στο Μαρούσι στη συμβολή των οδών Χατζηαντωνίου και Διονύσου.

                                                                       Διεθνές Επαναστατικό Μέτωπο
                                                                       Συνομωσία Πυρήνων της Φωτιάς
                                                                       Πυρήνας Luciano Tortuga

Υ.Γ  Και αν μία λέξη είναι αυτή που πρέπει να ακουστεί ως τα πέρατα αυτού σάπιου κόσμου, δεν είναι άλλη από αυτή, ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, και αν μία γροθιά πρέπει να σπάσει τα μούτρα της κοινωνικής σαπίλας, και αν ένα μαχαίρι πρέπει να μπιχτεί βαθειά στα σπλάχνα της. Η ώρα είναι τώρα. Τίποτα δεν κερδίζεται χωρίς αγώνα. Σκληρό, ανελέητο και ανατρεπτικό αγώνα. (Η ολοκληρωτική καταστροφή που αφήσαμε πίσω μας ενδεικτική των προθέσεων μας και ολόψυχα αφιερωμένη στον λύκο Θεόφιλο Μαυρόπουλο.)

Υ.Γ 2   Έναν βαθύ χαιρετισμό στα συντρόφια της Άτυπης Αναρχικής Ομοσπονδίας-Διεθνές Επαναστατικό Μέτωπο. Μόνο με τον πόλεμο συμπορεύονται η ζωή και οι επιθυμίες μας. Καλή δύναμη Luciano!
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1319326

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Powered By Blogger