Τον πρωτομάρτυρα της ελληνικής αγροτιάς Μαρίνο Αντύπα, τίμησαν χθες στο Ομόλιο. Το παραπήνειο χωριό όπου πριν ένα αιώνα, ο Κεφαλλονίτης υπερασπιστής των κολίγων και ενσαρκωτής της αγροτικής ιδέας, ετάφη, μετά την εναντίον του δολοφονική επίθεση.
Στο μνημείο του Αντύπα τελέστηκε επιμνημόσυνη δέηση, σην εκδήλωση που διοργάνωσαν ο Δήμος Αγιάς και ο Πολιτιστικός Σύλλογος Ομολίου. Ο καθηγητής Κοινωνιολογίας Ζήσης Παπαδημητρίου, σκιαγράφησε το προφίλ του φλογερού επαναστάτη, του ανθρώπου που αν και υπηρετούσε τα συμφέροντα των τσιφλικάδων της εποχής, μπροστά στην αδικία και την εκμετάλλευση βρέθηκε στο πλευρό των φτωχών και αδυνάτων, πληρώνοντας με τη ζωή του.
Μεταξύ άλλων ο κ. Παπαδημητρίου ανέφερε: Ο Μαρίνος Αντύπας υπήρξε ένας συνεπής επαναστάτης, ταγμένος στον αγώνα για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των «ταπεινών και καταφρονεμένων» γενικά και των κολίγων της θεσσαλικής γης ειδικότερα. Σε άρθρο του με τίτλο «Τι είμαι» που δημοσιεύτηκε στις 23 Φεβρουαρίου 1907, λίγο πριν δολοφονηθεί, στην εφημερίδα «Ανάστασις» που εξέδιδε ο ίδιος στην Κεφαλονιά, γράφει : «Είμαι σοσιαλιστής όνομα και πράγμα.. Φέρω τον τίτλον μου πιστώς και υπερηφάνως». Αναφερόμενος στο αγροτικό κίνημα τονίζει: «Φρονώ ότι το δίκαιον είνε εκεί όπου το συμφέρον των πολλών και όχι των ολίγων, επομένως μεταχειρίζομαι τας δυνάμεις μου υπέρ της εξαφανίσεως του τσιφλικιού και της πλήρους ανεξαρτησίας του καλλιεργητού.
Στόχος του Μαρίνου Αντύπα ήταν η αφύπνιση των κολίγων της Θεσσαλίας. Οργώνει κυριολεκτικά τη θεσσαλική ύπαιθρο, δίνει διαλέξεις στα χωριά και προπαγανδίζει με κάθε τρόπο την αναγκαστική απαλλοτρίωση με αποζημίωση των τσιφλικούχων. Επικεντρώνει τις δραστηριότητές του κυρίως στην ανατολική Θεσσαλία και συγκεκριμένα στα χωριά Πυργετός, Ραψάνη, Ομόλιο και Νυχτερέμι που ανήκαν στο τσιφλίκι του θείου του Γ. Σκιαδαρέση και του συνιδιοκτήτη του Αριστείδη Μεταξά. Ήταν τόσο πεπεισμένος για την αναγκαιότητα της απαλλοτρίωσης των τσιφλικιών, ώστε έπεισε το θείο του Γ. Σκιαδαρέση να μοιράσει τα τσιφλίκια του στη βάση μιας «λογικής και δίκαιης αποζημίωσης».
Θορυβημένοι από την προπαγάνδα και γενικά από την δράση του Μαρίνου Αντύπα, οι τσιφλικούχοι της Θεσσαλίας τον κατήγγειλαν στις αρχές της Λάρισας ως αναρχικό στοιχείο που ξεσηκώνει με τις ιδέες του τους κολίγους, προκαλώντας έτσι ταραχές, με αποτέλεσμα να κληθεί σε απολογία. Στόχος των τσιφλικούχων, όπως αποδείχθηκε αργότερα, ήταν η εξόντωσή του. Όταν διαπίστωσε ότι πίσω από την ενέργεια αυτή κρυβόταν ο βουλευτής και τσιφλικούχος στην Αγιά της Λάρισας Αγαμέμνων Σλήμαν, ο Μαρίνος Αντύπας τον συνάντησε στην Πλατεία Συντάγματος στην Αθήνα και του ζήτησε εξηγήσεις. Εκείνος υπήρξε προσβλητικός και ο Μαρίνος Αντύπας τον χαστούκισε. Στη δίκη που ακολούθησε (19.9.1906), ο Μαρίνος Αντύπας στη αρχή της απολογίας του τόνισε: « Εις την Θεσσαλίαν η κατάστασις είναι αθλία και η εικών απαισία. ‘Ελληνες, αδελφοί μας, γυμνοί και κάτισχνοι εφ ών τα οστά μόνον και η επιδερμίς προσκολλώνται, χρησιμεύουν ως φορτηγά ζώα των ημεδαπών τυράννων. Καταδικάσατε αυστηρώς τον παρεκτραπέντα Αντύπαν, αλλ’ αθωώσατε ασμένως τον συνήγορον της εργασίας και της προόδου».
Μετά τη σύγκρουσή του με τους τσιφλικάδες της Θεσσαλίας, η δολοφονία του ήταν πλέον θέμα χρόνου και κατάλληλης στιγμής. Οι μελετητές της ιστορίας, αρχής γενομένης από τον Γιάννη Κορδάτο, υποστηρίζουν στην πλειονότητά τους ότι τα αίτια της δολοφονίας του Μαρίνου Αντύπα ήταν πολιτικά και πως πίσω από τον δολοφόνο Ιωάννη Κυριακού κρύβονται οι τσιφλικάδες της Θεσσαλίας, οι οποίοι και όπλισαν το χέρι του. Άλλοι πάλι ισχυρίζονται πως «τα συγκεκριμένα γεγονότα που οδήγησαν στη δολοφονία» του Μαρίνου Αντύπα «δεν φαίνεται να ήταν προμελετημένα» και αποδίδουν το διαπληκτισμό με τον Ιωάννη Κυριακό στην «εκρηκτική προσωπικότητα» και τον «ευερέθιστο χαρακτήρα» του ίδιου και εκφράζουν την άποψη πως δεν επρόκειτο για προσχεδιασμένο πολιτικό έγκλημα.
Οι πληροφορίες για τον τόπο του εγκλήματος είναι ιδιαίτερα συγκεχυμένες. Σύμφωνα με ορισμένες πηγές ο Ιωάννης Κυριακός δολοφόνησε το Μαρίνο Αντύπα στο δρόμο προς τον Πυργετό, όταν εκείνος επέστρεφε από τα κτήματα του θείου του. Τοπικές εφημερίδες της εποχής αναφέρουν πως το έγκλημα διαπράχτηκε στο Κονάκι του Γ. Σκιαδαρέση στον Πυργετό. Στην απολογία του ο δολοφόνος ισχυρίζεται πως ο Μαρίνος Αντύπας, αφού πρώτα τον πρόσβαλε, τον πλησίασε απειλητικά, γι’ αυτό και εν «βρασμώ ψυχής» τον πυροβόλησε με το κυνηγητικό του όπλο και μάλιστα δύο φορές! Το δικαστήριο αποδέχθηκε ως αιτιολογικό «την πλήρη σύγχυσιν δια τον κατηγορούμενον» και τον αθώωσε.
Τα αίτια δολοφονίας του Μαρίνου Αντύπα ήταν καθαρά πολιτικά. Οι άνθρωποι που όπλισαν το χέρι του δολοφόνου Κυριακού θα πρέπει να αναζητηθούν μεταξύ των τσιφλικάδων της Θεσσαλίας, οι οποίοι μισούσαν το βάρδο της αγροτικής ιδέας και καθοδηγητή του αγροτικού κινήματος. Αποκαλυπτική σε ό,τι αφορά τη σχέση του Μαρίνου Αντύπα με τους κολίγους της Θεσσαλίας είναι η αντίδρασή τους στην είδηση του θανάτου του. Χιλιάδες κόσμου παρακολούθησαν την κηδεία του στη Λάρισα, ενώ οι χωρικοί του Πυργετού και της γύρω περιοχής, όπου έδρασε, ζήτησαν και πέτυχαν τη μεταφορά του νεκρού στο Λασποχώρι, όπου και τον έθαψαν με μεγάλες τιμές».
Στον τάφο του Αντύπα κατατέθηκαν στεφάνια από τον Δήμαρχο Αγιάς Αντ. Γκουντάρα, τον περιφερειακό σύμβουλο Χρ. Σιδερόπουλο και τους τοπικούς φορείς: τον πρόεδρο της κοινότητας, εκπροσώπους της Εθνικής Αντίστασης, τον Μορφωτικό Σύλλογο, το σύλλογο Γονέων, τον Αγροτικό σύλλογο, το δασικό συνεταιρισμό και το σχολείο.
Ακολούθησαν χοροί από το τμήμα γυναικών της Αγιάς και το χορευτικό του συλλόγου «Μιλτ. Δάλλας», ενώ παρατέθηκε δεξίωση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου