ΕΠΙΚΑΙΡΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ Κλιμακώνουν τον πόλεμο ενάντια στο λαό

Με απόλυτο κυνισμό και προκλητικότητα, κυβέρνηση και τρόικα παρουσίασαν τους νέους αντιλαϊκούς στόχους. Την άνοιξη, αναμένονται και άλλα μέτρα

Το επικαιροποιημένο μνημόνιο, στο οποίο κατέληξαν η κυβέρνηση με την τρόικα, επιβεβαιώνει μέχρι κεραίας τις εκτιμήσεις, που, από την πρώτη στιγμή, κατέθεσε το ΚΚΕ για το εύρος των αντιδραστικών επιδιώξεων της οικονομικής ολιγαρχίας, η οποία, με πρόσχημα πότε τα δημόσια ελλείμματα και πότε το επακόλουθό τους που είναι το κρατικό χρέος, έχει εκπονήσει ένα ολόκληρο σχέδιο αντιλαϊκών ανατροπών, επιδιώκοντας, αφ' ενός, την ελεγχόμενη έξοδο από την καπιταλιστική κρίση, αφ' ετέρου, τη δημιουργία προϋποθέσεων υψηλής κερδοφορίας, για τη μετά την κρίση περίοδο.«Δε θα γλιτώσει κανείς». Αυτή ήταν η επωδός των εκπροσώπων της τρόικας, όταν το απόγευμα της Παρασκευής παρουσίασαν το πλέγμα των μέτρων που συμφώνησαν με την κυβέρνηση για την περίοδο μέχρι και το 2015 και, θέλοντας να δώσουν έμφαση στις διαρθρωτικές αλλαγές, στην ουσία επανέλαβαν τη φράση του Γ. Παπανδρέου «διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις παντού».
Το πακέτο που αυτή τη φορά ξεφούρνισαν κυβέρνηση και τρόικα προβλέπει νέες ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις και εμμονή στη μείωση των αποδοχών των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα, νέους φόρους και επιβαρύνσεις στα λαϊκά στρώματα, σάρωμα των αυτοαπασχολούμενων και μικρών επαγγελματιών, ιδιωτικοποιήσεις ύψους 50 δισ. ευρώ, νέα πρόσθετα πακέτα στήριξης των τραπεζών.
Είναι απόλυτα βέβαιο ότι τα πακέτα των αντιλαϊκών μέτρων δε σταματάνε με όσα παρουσίασαν προχτές κυβέρνηση και τρόικα. Οπως έχει ήδη αποδειχθεί, από την εποχή που η κυβέρνηση έδεσε τους εργαζόμενους με τα μνημόνια των πιστωτών, τα επιμέρους μέτρα και οι πολιτικές που υπάρχουν για την πλήρη χρεοκοπία των εργαζομένων προκειμένου να σωθούν οι καπιταλιστές, θα δημοσιοποιούνται με δόσεις και ειδικότερα κάθε τρίμηνο, που έχει οριστεί και ως το διάστημα για την περιοδική αξιολόγηση των κυβερνητικών μέτρων.
Ο καθένας θυμάται, οφείλει να θυμάται, ότι πριν από τις περιφερειακές εκλογές τον περασμένο Νοέμβρη, η κυβέρνηση υποτίθεται ότι δεσμευόταν πως δε θα υπάρξουν άλλα αντιλαϊκά μέτρα. Κι όμως, ακολούθησαν η αύξηση του ΦΠΑ σε όλη την γκάμα των ειδών πρώτης ανάγκης, οι νόμοι για τις επιχειρησιακές συμβάσεις, οι ρυθμίσεις για τη μείωση των ασφαλιστικών καλύψεων, το άνοιγμα των λεγόμενων κλειστών επαγγελμάτων, οι ανατιμήσεις σε εισιτήρια, διόδια κ.λπ. Τώρα ανακοινώνεται η κλιμάκωση της οικονομικής αφαίμαξης των εργαζομένων, ετοιμάζονται να καταργήσουν με νόμο τις κλαδικές συμβάσεις και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας θα προσλάβει τεράστιες διαστάσεις. Μαζί με όλα αυτά, η κυβέρνηση ανέλαβε ήδη τη δέσμευση να προχωρήσει σε νέα μέτρα την άνοιξη, σε περίπτωση που χρειαστεί να επιταχυνθούν τα αντιλαϊκά της σχέδια. Και μαζί με όλα αυτά, ο άλλοτε υπουργός Εθνικής Οικονομίας και σήμερα εκπρόσωπος της κυβέρνησης στο ΔΝΤ, Π. Ρουμελιώτης, το είπε ξεκάθαρα την προηγούμενη Παρασκευή: Αυταπατώνται όσοι πιστεύουν ότι το 2013 λήγουν τα προβλήματα. Θα χρειαστεί προσπάθεια σκληρή και προσαρμογή 10-15 χρόνων.

Τα νέα μέτρα

Σε ό,τι αφορά τις προχτεσινές ανακοινώσεις, μεταξύ άλλων προβλέπεται:
Για το δημόσιο έλλειμμα καθορίζεται ότι το 2011 το μέγιστο επιτρεπόμενο επίπεδο θα είναι τα 17 δισ. ευρώ, από 22 που ήταν το 2010. Σε περίπτωση που υπάρξει απόκλιση, «θα εξεταστούν και αντιμετωπιστούν εγκαίρως πιθανοί κίνδυνοι που μπορεί να υπάρχουν ως προς την επίτευξη αυτού του στόχου». Δηλαδή, θα παρθούν συμπληρωματικά μέτρα, που και αυτή τη φορά θα κινηθούν στην κατεύθυνση της μείωσης των μισθών των εργαζομένων στο Δημόσιο και την αύξηση της φορολογίας για τα λαϊκά στρώματα. Για να μη μένει αμφιβολία - αυταπάτες όπως λέει ο Π. Ρουμελιώτης - για το μέγεθος της κοροϊδίας και το τι θα επακολουθήσει, σημειώνουμε ότι το υπουργείο Οικονομικών εκτιμά ότι ήδη υπάρχουν τέτοιοι κίνδυνοι, «οι οποίοι εκτιμώνται σήμερα σε περίπου 3/4 της μονάδας του ΑΕΠ».
Το συνολικό ύψος των παρεμβάσεων που απαιτούνται στον τομέα των δημόσιων οικονομικών, για την περίοδο 2012-2014, είναι της τάξης του 8% του ΑΕΠ. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να βρεθούν πρόσθετα κονδύλια περίπου 20,5 δισ. ευρώ. Αυτό είναι ένα καινούργιο φασούλι που ανακάλυψε η κυβέρνηση, αλλά, όπως διαβεβαιώνει ο Γ. Παπακωνσταντίνου, χωρίς, βεβαίως, να διευκρινίζει τι εννοεί, «η κυβέρνηση σκοπεύει να εντάξει στο πρόγραμμα και πρόσθετες εναλλακτικές παρεμβάσεις για τη διασφάλιση του απαιτούμενου ύψους προσαρμογής». Εδώ προφανώς έχουμε να κάνουμε με σχέδια που δεν τολμούν να ανακοινώσουν τώρα και τα αφήνουν για το μέλλον.
Ιδιαίτερη έμφαση αυτή τη φορά δίνεται στο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων της δημόσιας περιουσίας. Σε μια περίοδο βαθύτατης οικονομικής κρίσης που η κυβέρνηση πασχίζει με κάθε τρόπο να παραχωρήσει περιουσιακά κομμάτια που ανήκουν στο κράτος, αλλά πουθενά δε βρίσκεται αγοραστής, συμφωνήθηκε ότι τα χρόνια 2011-2015 θα πραγματοποιηθούν ιδιωτικοποιήσεις ύψους 50 (!!!) δισεκατομμυρίων ευρώ. Το μέγεθος των προσδοκώμενων εσόδων, ειδικά για τη διετία μέχρι το 2012, ορίστηκε στα 15 δισ. ευρώ. Στο πλαίσιο αυτό, η κυβέρνηση κάνει ήδη λόγο για «αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας και αναδιαρθρώσεων» με «ολοκλήρωση της καταγραφής και της δημιουργίας ενός χαρτοφυλακίου συμμετοχών και εμπορικά αξιοποιήσιμων ακινήτων». Αν και γίνεται ολοφάνερο ότι ετοιμάζονται να βγάλουν στο σφυρί τα πάντα, από εκτάσεις γης και νησιά προς μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους μέχρι και αυτοτελή ακίνητα, αλλά και συμμετοχές του ελληνικού Δημοσίου σε τράπεζες και άλλους φορείς, εν τούτοις είναι πολύ δύσκολο να αντιληφθεί κανείς σήμερα πώς θα συγκεντρωθεί ένα τέτοιο ποσό - μαμούθ. Αξίζει να σημειώσουμε ότι ολόκληρο το πρόγραμμα ξεπουλήματος των επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας ολόκληρη την περίοδο από το 1998 μέχρι το 2008, και μάλιστα σε περίοδο ευφορίας των αγορών, απέφερε όλο κι όλο στο ελληνικό Δημόσιο περί τα 20 δισ. ευρώ. Μόνο που αυτό το κομμάτι της άλλοτε δημόσιας περιουσίας δεν μπορεί να αποδώσει πλέον για το Δημόσιο ούτε ευρώ.

Απαιτούν μείωση μισθών

Κυβέρνηση και τρόικα προετοιμάζουν από τώρα το έδαφος για την τελική επίθεση στον τομέα των εργασιακών σχέσεων, και ακόμα πιο ειδικά τη γενικευμένη μείωση των αποδοχών των εργαζομένων στους κλάδους της ιδιωτικής απασχόλησης. Η μέχρι σήμερα νομοθεσία για την κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων δεν ικανοποιεί. Γι' αυτό και τίθεται ως άμεσος στόχος η «παρακολούθηση εφαρμογής του νέου εργασιακού νόμου» και, σε περίπτωση που μέχρι τον Ιούνη δεν υπάρξει ουσιαστική αποκλιμάκωση των αποδοχών των εργαζομένων, θα προχωρήσουν στη «θέσπιση διορθωτικών διατάξεων». Τι σημαίνει αυτό; Με δυο λόγια, σημαίνει ότι ο νόμος που καταργεί τις κλαδικές συμβάσεις δεν είναι αρκετός, επειδή, όπως εκτιμάται, δεν μπορεί να λειτουργήσει αυτόματα. Αυτόματα, κατά την άποψη της τρόικας, σημαίνει ότι μόλις το θελήσει ο εργοδότης, θα μπορεί με μια απλή αναγγελία να τίθεται σε εφαρμογή. Κάθε ενδιάμεση λύση κρίνεται ως ανεπαρκής. Με αυτήν την έννοια, αν τα πράγματα δεν αλλάξουν μέχρι την άνοιξη, αν, δηλαδή, μέχρι τότε δε μειωθούν οι μισθοί και τα μεροκάματα στον ιδιωτικό τομέα, ε, τότε, θα τα μειώσουν με νομοθετική ρύθμιση.
Αμέσως μετά το Μάρτη, που αναμένεται ότι θα παραδοθούν οι αναλογιστικές μελέτες για τα επικουρικά ταμεία, θα ανακοινωθούν και οι αποφάσεις για το πετσόκομμα των συντάξεων που δίνουν τα Ταμεία αυτά. Οπως αναφέρεται χαρακτηριστικά, «στα επικουρικά ταμεία με μεγάλα ελλείμματα θα πρέπει να υπάρξουν παρεμβάσεις για την αποκατάσταση της βιωσιμότητάς τους». Ετσι παρουσιάζουν, οι άθλιοι, τη διαδικασία γενικευμένων μειώσεων και περιορισμού των συντάξεων για τις οποίες δεκαετίες πλήρωναν οι εργαζόμενοι, αλλά τα λεφτά τους έγιναν φτερό στον άνεμο της πολιτικής στήριξης του κεφαλαίου.
Στον αντίποδα όλων των παραπάνω μέτρων, είναι οι αποφάσεις για τη χορήγηση νέου πακέτου στήριξης προς τις τράπεζες. Οπως ανακοινώθηκε, το Ελληνικό Δημόσιο θα προσφέρει ακόμα 30 δισ. για την άντληση ρευστότητας από τις τράπεζες. Μαζί με τα 75 δισ. που έχουν ήδη πάρει από τα προηγούμενα πακέτα στήριξης, το συνολικό ποσό ρευστότητας που αφαιρέθηκε από το ελληνικό Δημόσιο, για να μη χάσουν κέρδη οι τράπεζες, αγγίζει το δάνειο των 110 δισ. που πήρε η κυβέρνηση από ΕΕ και ΔΝΤ, για να αποφευχθεί, δήθεν, η πτώχευση της χώρας.
Τέλος, ανάμεσα στις διαρθρωτικές αλλαγές που θα προωθηθούν το επόμενο διάστημα, μαζί με το νέο μισθολόγιο για το Δημόσιο (νέα μείωση αποδοχών δημοσίων υπαλλήλων), τις ανατροπές στο σύστημα Υγείας και Πρόνοιας, το νέο φορολογικό νομοσχέδιο και την αναδιάταξη των υπηρεσιών του υπουργείου Οικονομικών, έμφαση δίνεται στην ολοκληρωμένη εφαρμογή της οδηγίας Μπολκεστάιν για την «απελευθέρωση των υπηρεσιών», την απελευθέρωση της αγοράς Ενέργειας, την προώθηση των κανονιστικών πράξεων για την κατάργηση των περιβαλλοντικών αδειών κατά την αδειοδότηση των επιχειρήσεων κ.λπ.
Είναι ολοφάνερο ότι με το επικαιροποιημένο μνημόνιο ξεκινά μια ακόμα επίθεση, στον πόλεμο που έχουν κηρύξει κυβέρνηση - πλουτοκρατία κατά των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων της χώρας. Είναι ένας πόλεμος που δεν πρόκειται να τελειώσει ούτε σε ένα, ούτε σε δέκα, ούτε σε είκοσι χρόνια. Στο βαθμό που οι ανταγωνιστές της ντόπιας άρχουσας τάξης μπορούν και παράγουν εμπορεύματα στην Κίνα και σε άλλες χώρες με μισθούς πείνας και ανύπαρκτα εργατικά - εργασιακά δικαιώματα, θα συνεχίζουν μέχρι τέλους να ορέγονται παρόμοιες καταστάσεις και για την εργατική τάξη της δικής μας χώρας. Τα σχέδιά τους είναι γνωστά. Οπως γνωστό πρέπει να είναι και για τον τελευταίο εργαζόμενο ότι φραγμό στον πόλεμο αυτό μπορούν να βάλουν μόνον οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, μαζί, σε κοινό λαϊκό μέτωπο, και με τα άλλα λαϊκά στρώματα που επίσης πλήττονται θανάσιμα από την πολιτική στήριξης του κεφαλαίου. Η φιλομονοπωλιακή πολιτική της κυβέρνησης μπορεί να στραπατσαριστεί μόνον όταν το μέτωπο των λαϊκών, ταξικών, αντιμονοπωλιακών δυνάμεων στήσει τα δικά του οδοφράγματα αντίστασης και αντεπίθεσης.
ριζοσπαστης