Λογαριασμοί

Για το άρθρο του Αλ. Τσίπρα, όπου διαγκωνίζεται με τη ΝΔ για το ποιος θα μπορούσε να διαχειριστεί καλύτερα την πανδημία, γράφουμε αναλυτικά στις μέσα σελίδες. Αυτό που δεν περνάει απαρατήρητο, είναι η «αγωνία» του ΣΥΡΙΖΑ να «βγάλει λάδι» τα αντεργατικά μέτρα που ήρθαν για να μείνουν και στις άλλες χώρες της ΕΕ, ανακαλύπτοντας διαφορές με όσα κάνει στην Ελλάδα η κυβέρνηση της ΝΔ. Για παράδειγμα, ο Αλ. Τσίπρας ισχυρίζεται ότι η απαγόρευση των απολύσεων ήταν «ολική και όχι μερική» σε χώρες όπως η Ιταλία και η Δανία. Κάτι τέτοιο όμως δεν ισχύει και επιβεβαιώνεται από τα στοιχεία, για παράδειγμα τις 60.000 απολύσεις που έχουν ήδη γίνει στη Δανία. Επίσης, οι κρατικές επιδοτήσεις στο μισθό, που ισοδυναμούν με στήριξη της εργοδοσίας, ισχύουν για επιχειρήσεις που σκόπευαν να απολύσουν πάνω από το 1/3 του προσωπικού τους, επικαλούμενες τις συνέπειες της πανδημίας. Αλλά και στην Ιταλία, η απαγόρευση των απολύσεων έχει μια σειρά «παραθυράκια», που τελικά ξηλώνουν την όποια προστασία για τους εργαζόμενους. Συγκεκριμένα, η αναδρομική ισχύς των απαγορεύσεων από 23/2 ισχύει μόνο για τις περιπτώσεις ομαδικών απολύσεων και για εταιρείες με πάνω από 15 εργαζόμενους, ενώ για τις μεμονωμένες απολύσεις η απαγόρευση ξεκινάει από 17/3. Επίσης εξαιρούνται απολύσεις για πειθαρχικούς λόγους, για «ανεπάρκεια» του εργαζόμενου, για συμβάσεις μαθητείας κ.ά. Φαίνεται λοιπόν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είχε λόγους που έλεγε ότι «θα λογαριαστούμε μετά» για τον τρόπο που διαχειρίστηκε την πανδημία η ΝΔ, φορτώνοντας στο λαό τα σπασμένα, με το βλέμμα στραμμένο στη νέα οικονομική κρίση. Μόνο που δυσκολεύεται ακόμα και τώρα να βρει έναν λόγο για να «λογαριαστεί» μαζί της...