Ήταν η πιο επιφανής, επιβεβλημένη, αξιοσέβαστη προσωπικότητα στη ρευστή και σκληρή εποχή της περιόδου εκείνης, στην οποία κύλησε η ζωή του.
Ο Στάλιν ήταν άνθρωπος ασυνήθιστης ενέργειας, πολυμορφωμένος και ακατάβλητης ισχυρής θέλησης. Δριμύς, σκληρός και αμείλικτος συζητητής, σε σημείο που, παρά τη μαθητεία μου στο Βρετανικό Κοινοβούλιο, μου ήταν αδύνατο να τον αντιμετωπίσω.
Ο Στάλιν πριν απ' όλα κατείχε σε μεγάλο βαθμό το αίσθημα του χιούμορ και του σαρκασμού, την ικανότητα να αντιλαμβάνεται ακριβώς τον συνομιλητή του και να εκφράζει τη σκέψη του.
Τους λόγους του ο Στάλιν τους έγραφε μόνος του. Στα έργα του αντηχούσε πάντα η εκτελεστική δύναμη. Η δύναμη αυτή ήταν τόσο μεγάλη, ώστε αναδείχτηκε σε ανεπανάληπτο ηγέτη των καθοδηγητών των κρατών όλων των εποχών και όλων των λαών.
Ο Στάλιν προξενούσε μεγαλειώδικη εντύπωση. Η επιρροή του στους ανθρώπους ήταν ακαταμάχητη.
Όταν έμπαινε στην αίθουσα συνεδριάσεων της Διάσκεψης της Γιάλτας όλοι εμείς σηκωνόμασταν όρθιοι σάμπως να μας πρόσταζε κανείς και είναι αξιοπερίεργο και ανεξήγητο γιατί στεκόμασταν σε στάση προσοχής.
Διακατέχονταν από βαθιά, απαλλαγμένη από κάθε πανικό, λογική και συνετή σοφία.
Ήταν ανυπέρβλητος τεχνίτης να βρίσκει στις δύσκολες στιγμές διέξοδο και από τις πιο αδιέξοδες καταστάσεις.
Επιπλέον ο Στάλιν στις πιο κρίσιμες στιγμές όπως και σε στιγμές θριάμβου ήταν το ίδιο συγκρατημένος και ποτέ δεν υπέκυψε σε φαντασιώσεις.
Ήταν μια ασυνήθιστα πολυσύνθετη προσωπικότητα.
Ο Στάλιν δημιούργησε και καθυπόταξε μια τεράστια αυτοκρατορία. Ήταν ο άνθρωπος ο οποίος εκμηδένισε τον εχθρό του με τη βοήθεια του ίδιου του εχθρού του. Μάλιστα ανάγκασε κι εμάς, που μας ονόμαζε ιμπεριαλιστές να πολεμήσουμε ενάντια στους ιμπεριαλιστές.
Ο Στάλιν υπήρξε ο μέγιστος, απαράμιλλος δικτάτορας, ο οποίος παρέλαβε τη Ρωσία με ξύλινο αλέτρι και την άφησε μια πυρηνική υπερδύναμη.
Όχι, ότι και να λένε γι' αυτόν, η ιστορία και οι λαοί τέτοιους ανθρώπους δεν τους ξεχνούν...
Εγώ σηκώνομαι το πρωί και προσεύχομαι να είναι ο Στάλιν ζωντανός, υγιής.
Μόνο ο Στάλιν θα σώσει τον κόσμο».
Ουίνστον Τσώρτσιλ.
Μετά ο εχθρός άλλαξε.
Μετά το θάνατό του, ο Στάλιν συκοφαντήθηκε όσο κανείς άλλος, συκοφαντείται ακόμα και σήμερα!
Αμέτρητα τα ψέματα κι οι αθλιότητες. Γιατί όμως; Διότι ο κίνδυνος για τους Καπιταλιστές είναι διαχρονικός. Ο Στάλιν δεν ήταν απλά ένας ηγέτης μιας μεγάλης δύναμης. Ήταν το λαμπρό παράδειγμα θάρρους, εντιμότητας, και ικανότητας. Αυτό το θάρρος το μετέδωσε στους απλούς στρατιώτες περισσότερο με τα έργα παρά με τα λόγια.
Επίσης εφάρμοσε το Μαρξισμό. Συνέχισε την πολιτική του Λένιν, πήρε μια φτωχή χώρα και παρέδωσε μια υπερδύναμη. Έδειξε πως ο Κομμουνισμός αντέχει σε δοκιμασίες.
Αντιμετώπισε νικηφόρα ένα στρατό εκατομμυρίων, άριστα εξοπλισμένο, που είχε γονατίσει πιο πριν όλους τους αντιπάλους του.
Οι Βρετανοί είχαν ήδη ηττηθεί σε Σκανδιναβία και Γαλλία.
Άραγε τι θα γίνονταν, αν ο Ρόμελ, που είχε μόλις 116.000 στρατιώτες είχε απέναντί του έστω το 1/10 από τους 3.700.000 Γερμανούς που ξεκίνησαν την εισβολή στην ΕΣΣΔ;
Θα υπήρχε ελπίδα για τους 200.000 Βρετανούς στο Ελ Αλαμέιν;
Στο Ανατολικό Μέτωπο συνολικά σκοτώθηκαν πάνω από 6.000.000 ναζί. Αυτή η τιτανομαχία τα απαιτούσε όλα: Στρατό, εξοπλισμό, ηθικό, σχέδιο και ηγεσία που να εμπνέει. Που να μην κάνει λάθη και να παίρνει δύσκολες αποφάσεις αμέσως.
Ο Στάλιν πράγματι έσωσε τον κόσμο. Αυτό είναι το μοναδικό του «έγκλημα». Γιατί οι καπιταλιστές που έθρεψαν, που χρηματοδότησαν τους ναζί, ήθελαν την καταστροφή και τη «νέα τάξη» του Χίτλερ, ώστε να εκμεταλλεύονται τους «δούλους».
Ο Στάλιν, ήταν εκείνος που κατέστρεψε τα σχέδια των ιμπεριαλιστών. Αυτό δεν πρόκειται να του το συγχωρέσουν…
Διαβάστε επίσης ολόκληρο το βιβλίο, σε μορφή κειμένου, του Λούντο Μάρτενς: «Μια άλλη ματιά στον Στάλιν».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου