«
Δουλειά
δεν είχε ο διάολος και γάμαε τα παιδιά του»... Παλιό αλλά κι επίκαιρο
κάθε που η επικοινωνιακή «μεταφυσική» επιστήμη των ημερών αλλάζει την
εστίαση της προσοχής καταπιεσμένων μαζών, με εργαλεία πολλαπλάσια των
προηγούμενων εκατό ετών. Ετσι η μάζα διδάσκεται να αντιλαμβάνεται την
πραγματικότητα μέσα από μικρές δόσεις αρσενικού και να δηλητηριάζεται
συστηματικά, παρέχοντας τη συναίνεση του εξαρτημένου.
Ετσι
καταργήθηκε σε μια ψηφοφορία η αρίθμηση των μνημονίων και περάσαμε σε
μνημόνιο διαρκείας, με περικοπές μισθών και συντάξεων, φορολογική
λαίλαπα και έναν κόφτη που εγγυάται στο διηνεκές την προστασία των
συμφερόντων του κεφαλαίου και την ατιμώρητη, ασυζήτητη και αψήφιστη,
έστω και με αστικούς όρους, εξαθλίωση της πλειονότητας του λαού.
Η ακροδεξιά τεχνική της παραπλάνησης περί το «κρίσιμο» ενός ζητήματος
θριαμβεύει, όταν ο υπουργός Δικαιοσύνης διαλέγει με αριστερίστικη
«μενγκελική» τακτική, εκατό πρόσφυγες, σαν καλογυαλισμένα ξόανα
μουσείου, και τ' ανεβάζει στην Ακρόπολη ως άξιος να φωτογραφηθεί μαζί
τους και διεθνώς να προβληθεί οικοδεσπότης. Είναι η ίδια κατηγορία
ανθρώπων, αυτή η «έντεχνη» αριστερά, που έψεγε το ΠΑΜΕ όταν αναρτούσε
πανό στον Ιερό Βράχο, και μετά έκλεβε τη φωτογραφία και την παρουσίαζε
ως δική της, κόβοντας το λογότυπο, για να καμωθεί αριστερό ακτιβισμό με
κύρος... Είναι η νοοτροπία της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης που
μετατρέπεται σε επιχείρηση, και μετά από πενήντα χρόνια θα τη βρίσκουμε
σε παναμέζικες χαρτοπετσέτες, πασπαλισμένες με ελληνόψυχη πρωτοτυπία,
βγαλμένη κατ' ευθείαν απ' τον πολυμήχανο Οδυσσέα των Ομηρικών Επών.